Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου

σπύρος-2

Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα, προφυλακισμένου για το σχέδιο Φοίνικας με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου.

Το κείμενο αυτό περιέχει κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις με αφορμή την εξέταση του εξαμήνου που θα γίνει την Τρίτη 7 Γενάρη στο εφετείο στη Λουκάρεως.

Η σύλληψη, η προφυλάκιση και η παράταση, της προφυλάκισης μου, έχουν όλες τους ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Αν κάποιος μελετήσει τη δικογραφία και την απόφαση της προσφυγής μου θα δει ότι δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο που να “δικαιολογήσει “ την προφυλάκιση μου.

Αυτό βέβαια δεν είναι ανεξήγητο. Το κράτος αντιλαμβανόμενο τη δύναμη και τη διάχυση της Νέας Αναρχίας θα κάνει τα πάντα για να την καταστείλει σε κάθε έκφανση.

Το τι είδους προσχήματα θα βρει δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία. Όπως έχω ξαναγράψει το κράτος έχει θέσει σε σημαντικό βαθμό προτεραιότητας την επιθυμία του να γκρεμίσει τη γέφυρα ανάμεσα στο “δημόσιο” και το “παράνομο”.

Τα προσχήματα στη δικιά μου περίπτωση, για την προηγούμενη παράταση της προφυλάκισης μου ήταν , όσο και αν φαίνεται γελοίο, τα εξής:

i) Πρώτο στοιχείο αποτελεί η πεποίθηση του αντιεισαγγελέα εφετείου Απόστολου Μακρόπουλου ότι “φέρεται ότι ήταν συνδετικός κρίκος μεταξύ των εντολών των κρατουμένων μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στα πλαίσια των πράξεων του Σχεδίου Φοίνικας και της εκτελεστικής δράσης έξω από το χώρο της φυλακής”. Αυτό το συμπέρασμα το βγάζει εξαιτίας των επισκεπτηρίων που έκανα τον τελευταίο χρόνο, με τον φίλο και σύντροφο μέλος της ΣΠΦ Χρήστο Τσάκαλο, στις φυλακές του Κορυδαλλού…

ii) Το δεύτερο πρόσχημα ήταν με αφορμή τη δημόσια επιστολή μου. Αναφέρει λοιπόν ο ειδικός εφέτης ανάκρισης Ευτύχης Νικόπουλος ότι στην επιστολή μου δεν περιγράφω το περιεχόμενο των συνομιλιών μου στο επισκεπτήριο της φυλακής… Επίσης, θεωρεί ιδιαίτερο στοιχείο ότι επικροτώ αντάρτικες ενέργειες.

Εγώ από τη μεριά μου έχω να πω να εξής: Δεν προτίθεμαι σε καμία περίπτωση να απαντήσω στις εικασίες και τα προσχήματα του κάθε εισαγγελέα, αφού αυτά τα “στοιχεία” της δικογραφίας δεν τα θεωρώ ικανά όχι για σύλληψη και προφυλάκιση αλλά ούτε καν για προσαγωγή.

Η σύλληψη μου μπορεί να ερμηνευτεί και στα πλαίσια μιας στρατηγικής που φαίνεται να υιοθετεί το ελληνικό κράτος το τελευταίο διάστημα απέναντι στον εσωτερικό εχθρό: τους αναρχικούς και συγκεκριμένα το ρεύμα της Νέας Αναρχίας. Και αυτή η στρατηγική είναι το να αντιγράφει κατασταλτικές επιχειρήσεις και τακτικές άλλων χωρών. Έτσι, όπως είχαμε στην Ιταλία τα τελευταία 2 χρόνια την επιχείρηση Ardire (Ευτολμία) με τις διώξεις μεταξύ άλλων ατόμων για μεταφραστικά και εκδοτικά εγχειρήματα ή για διαχείριση ιστοσελίδων, έτσι και στην Ελλάδα φαίνεται κάποιοι να σχεδιάζουν κάτι αντίστοιχο. Το κράτος γνωρίζει καλά πως τέτοια μέσα και δομές δεν αποτελούν το φτωχό συγγενή της άμεσης δράσης αλλά έχουν τη δικιά τους τεράστια ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στη διαρκή αναρχική εξέγερση.

Η περίπτωση μου πέρα από την ομηρία μου έχει και μία δεύτερη ανάγνωση. Δημιουργεί μία παρακαταθήκη φόβου για όποιον στο μέλλον κινηθεί ανάλογα προωθώντας μέσα από δημόσια εγχειρήματα την αναρχική διαρκή εξέγερση, την αδιαμεσολάβητη πρακτική θεωρία, την έμπρακτη αλληλεγγύη.

Όλα αυτά τα περιγράφω ώστε να δημιουργηθεί μια δημόσια παρακαταθήκη για τον τρόπο σκέψης και δράσης των κατασταλτικών μηχανισμών. Σε καμιά περίπτωση δε ζητιανεύω την αλληλεγγύη ούτε της αριστεράς ούτε ενός “χώρου” που τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά κινημάτων κοινωνικής ανυπακοής, που έκανε πάρτι και “ανακουφίστηκε” με τη σύλληψη μου.

Υ.Γ. Αυτούς τους έξι μήνες διάφορες κινήσεις αλληλεγγύης (άμεσες δράσεις, εκδηλώσεις, παρεμβάσεις με σπρέι, πανό, αφίσες, τρικάκια κ.ά.) γίναν για να εκφραστεί η αλληλεγγύη προς το πρόσωπο μου και προς τον σύντροφο και φίλο Αντρέα Τσαβδαρίδη. Αυτή η αλληλεγγύη μου έδωσε πολύ δύναμη και γκρέμισε την απομόνωση που το κράτος ορθώνει στους αναρχικούς αιχμαλώτους πολέμου.

 ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΔΥΛΑΣ

ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ

4 Ιανουαρίου 2014

Αποσπάσματα από την απόρριψη της προηγούμενης αίτησης:

spyros_-_Copy

πηγή

Ελλάδα: Εξόρμηση με συνθήματα αλληλεγγύης για τους Σπύρο Μάνδυλα, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και τη FAI/IRF (Κομοτηνή)

Κομοτηνή: Εξόρμηση με συνθήματα αλληλεγγύης για τους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και τη FAI/IRF

111 121 101 91 81 1 41 31 51 71 61 21

πηγή

Σκέψεις πάνω στην απεργία πείνας και δίψας και τα όσα ακολούθησαν

Κείμενο που μας στάλθηκε ανώνυμα μέσω mail στο Inter Arma:icon-report-fundraising-Direct-Mail

 

Ως ένας «απλός» σύντροφος παρακολουθώ τα τεκταινόμενα εντός των φυλακών Κορυδαλλού με σχετική έκπληξη και απορία.

Και να εξηγήσω τι εννοώ…

Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν μετά τον ξυλοδαρμό του ανθρωποφύλακα Μυλωνά. Ακολούθησε λοιπόν ο διασκορπισμός των εμπλεκομένων συντρόφων σε διαφορετικές πτέρυγες, απομόνωση 5 εξ αυτών, απεργία πείνας και δίψας 7 εξ αυτών και τελικώς την μερική υποχώρηση τόσο των δεσμοφυλάκων (παραμένουν όλοι μαζί) όσο και των ίδιων (βρίσκονται πλέον στην Δ’ πτέρυγα αντί για την Α’ όπου απαιτούσαν να επιστρέψουν).

Μέχρι εδώ όλα καλά…

Αλλά ξαφνικά σε όλα τους τα κείμενα (και τα 2 που βγήκαν μετά την λήξη της απεργίας) αφήνονται αιχμές κατά άλλων κρατουμένων προνομιούχων, ελίτ και κουμανταδόρων στην φυλακή. Τις οποίες αιχμές δεν θα θεωρούσα προπαγανδιστικό τρικ (ναι υπάρχουν ιεραρχίες, ελίτ, έμποροι πρέζας και ότι θες) αν προ λίγων μηνών δεν είχε δημοσιευθεί κείμενο από τους συντρόφους Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη (Μία κριτική στην Ε.Ο ΣΠΦ) με το οποίο θεωρούσαν τα υπονοούμενα και τις αιχμές σκόπιμη τακτική δημιουργίας αμφιβολιών και λανθασμένων εντυπώσεων για την ακρίβεια θεωρούσαν την αοριστία στον λόγο της Ε.Ο ΣΠΦ «λόγο της σύγχυσης». Επειδή δεν έχουμε όλοι κοντή μνήμη σύντροφοι αν έχετε να πείτε κάτι πείτε το ξεκάθαρα και όχι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Αλλιώς μην μας κουράζετε αδίκως με τέτοια δημόσια κείμενα αλλά να τα στείλετε σε όσους για κάποιον λόγο καταλαβαίνουν.

Υπάρχει και ένα άλλο ενδεχόμενο βέβαια. Είναι δύσκολο να αποδεχτεί κάποιος την ήττα του πόσω δε μάλλον όταν βρίσκεται εκτεθειμένος στους συντρόφους ανά την ελλάδα. Πέρα από ένα απλό «θα δούμε τι θα γίνει από δω και πέρα» ο σύντροφος Γ. Ναξάκης κάνοντας μια καταγραφή των γεγονότων το μοναδικό συμπέρασμα που βγάζει είναι σε σχέση με την Ε.Ο ΣΠΦ. Για την ακρίβεια εξεπλάγη με τη μη συμμετοχή της στα γεγονότα. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι και ο ίδιος ως μέλος της «μοναδικής κοινότητας κρατουμένων στον Κορυδαλλό» παίρνει θέση 15 μέρες αργότερα από τη λήξη της κινητοποίησης. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά εξεπλάγην που ένα μέλος της κοινότητας δεν είχε πάρει καν θέση επί των γεγονότων όταν αυτά συνέβαιναν. Αυτό που δυστυχώς συμπεραίνω είναι πως υπάρχει μια αγωνιώδης προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών ή αλλαγή αιχμής στο γεγονός.

Ο σύντροφος Γ. Ναξάκης περιγράφει απλά τα γεγονότα (άγαρμπα κατ’ εμέ, τι σημαίνει κόντρα, κόντρα, κόντρα; Ήταν δηλαδή μια απονοηματοδοτημένη και χωρίς πολιτικό υπόβαθρο κίνηση, μια κόντρα στην κόντρα ή αγώνας για την αξιοπρέπεια των εμπλεκόμενων συντρόφων;)

Για άλλη μια φορά λοιπόν τα προπαγανδιστικά τρικ και ο λόγος της σύγχυσης θριαμβεύει. Σε ποια τους κινητοποίηση στάθηκε η ΣΠΦ αντιθετικά; Παρακαλώ η απάντηση να είναι σαφής, τεκμηριωμένη και χωρίς αοριστίες γιατί αποτελεί σοβαρή κατηγορία τουλάχιστον στη δική μου αναρχική αντίληψη. Σας εμπόδισε η ΣΠΦ να αγωνιστείτε για κάτι σύντροφε ή δεν μπορούσατε να «σηκώσετε» κάποια κινητοποίηση μόνοι σας και χρεώνετε τη ΣΠΦ για την μη κινητοποίηση σας;

Αυτή η αόριστη, εντελώς αόριστη το τονίζω κατηγορία αποκτά άλλη βαρύτητα διαβάζοντας παρακάτω το κείμενο. Υπάρχει ένα μεταφυσικό συμπέρασμα. Η ΣΠΦ έκανε κάπου κάποια σχόλια δημόσια (άρα στο ίντερνετ) και ο Γ. Νάξακης ξέρει ότι ήταν αυτοί επειδή «ήταν καρμπόν με αυτά που τους έλεγαν τον τελευταίο καιρό»; Και λόγω αυτών τον σχολίων αηδίασε και σιχάθηκε και κλείνει το μάτι συνωμοτικά ότι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Για όποιον δεν κατάλαβε σας το λέω εγώ για σχόλια σε αναρτήσεις στο ίντερνετ λέει. Αλλά και τα (ανώνυμα πάντα) σχόλια τα χρεώνονται και όλοι τους (όλη η ΣΠΦ εννοεί). Ξαναλέω ότι τυχαίνει ή μάλλον επέλεξα να έχω παρακολουθήσει την δημόσια αλληλογραφία και τοποθετήσεις των πολιτικών κρατουμένων και θέλω να πω πως ευτυχώς ή δυστυχώς, καλώς ή κακώς μέχρι στιγμής η ΣΠΦ όταν θέλει να τοποθετηθεί το κάνει δημόσια και δεν κρύβει τις θέσεις τις όποιες κι αν είναι αυτές και μπορεί να τις στηρίζει.

Καλώ τον σύντροφο λοιπόν αν θέλει να διατηρήσει έστω ίχνος από την σοβαρότητα του να ανακαλέσει την αστεία αυτή τοποθέτηση και αν τον ενδιαφέρει να δει την ουσία των πραγμάτων, που είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα να γράψω αυτό το κείμενο. Το σημείο που πρέπει να προβληματίσει τους συντρόφους, ίσως και εμάς έξω, είναι ότι πρώτη φορά κρατούμενοι διώχνουν από την πτέρυγα αναρχικούς. Πάντα υπήρχαν κλίκες, μαφιόζοι, ντίλερ, μπράβοι, ιεραρχίες, πρεζάκια κλπ στις φυλακές και δυστυχώς πάντα υπήρχαν και αναρχικοί. Ο καθένας, πάντα με τον δικό του τρόπο δημιουργούσε και δημιουργεί γεγονότα μεγαλύτερα ή μικρότερα και εστίες έντασης.

Ας αναρωτηθούμε όλοι μαζί ή ο καθένας ξεχωριστά για τα ουσιαστικά προβλήματα και τις αδυναμίες που συλλογικά ή ατομικά έχουμε, και να γίνει ένας σοβαρός απολογισμός της πορείας μας συλλογικής ή ατομικής, εντός και εκτός των τειχών και ας αφήσουμε τις μικρότητες, τις αβάσιμες λασπολογίες και τις πονηρές αοριστίες γιατί κάθε φορά χάνουμε όλοι μας (σε όποια τάση κι αν ανήκουμε) ένα ίχνος από την σοβαρότητά μας και ώρες από τη ζωή μας που σίγουρα δεν έχουμε για πέταμα.

Y.Γ Διάβασα ότι τουλάχιστον μέχρι και χθες ο Στέφανος Αμίλητος βρισκόταν στην Α πτέρυγα και όχι στην Δ’ όπως ανακοινώθηκε από τον ίδιο και τους συντρόφους του. Ας μας ενημερώσουν οι σύντροφοι που γνωρίζουν αν υπάρχει πρόβλημα στο να μεταφερθούν τα μέλη της αναρχικής κοινότητας μαζί ή τέλος πάντων τι συμβαίνει γιατί επικρατεί ένα χάος.

Ανώνυμο