Μια κριτική περί δημοσιεύσεων στο athens.indymedia.org

 

Μια κριτική περί δημοσιεύσεων στο athens.indymedia.org

6 Ιανουαρίου 2014 στείλαμε σε 2 site κείμενο σχετικά με τον «ξυλοδαρμό ναξάκη» , στο athens.indymedia.org και στο karmaniola.squat.gr. Το athens.indymedia.org επέλεξε να το βάλει στα κρυμμένα με την δικαιολογία , που έδωσε «κάποιος» στο irc, ότι χρησιμοποιείται σαν βασικό επιχείρημα το «φαινόμενο» φυλακή.

Από ότι φαίνεται οι διαχειριστές του athens indymedia αποφάσισαν να κάνουν πολύ επιλεκτικές δημοσιεύσεις σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και την δική τους αντίληψη, πράγμα που δεν κατακρίνουμε σαν πρακτική, διότι σαφώς και δεν χρειάζεται να δημοσιεύουν ότι τους στέλνετε από τον οποιονδήποτε. Στο athens.indymedia.org, όμως, τον τελευταίο καιρό βλέπουμε, με μεγάλη μας λύπη, δημοσιεύσεις από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΕΚ, δημοσιεύσεις οι οποίες δεν συνάδουν με την προσπάθεια για διάχυση του Αναρχικού λόγου. Προφανώς προτιμούν να δημιουργήσουν συντροφικές σχέσεις με την ρεφορμιστική αριστερά, παρά να ισχυροποιήσουν τους δεσμούς μαζί μας. Βάση αυτού του συμπεράσματος θλιβόμαστε για τον χρόνο που σπαταλήσαμε την περίοδο που το athens indymedia είχε δεχτεί καταστολή και τρέχαμε σε μικροφωνικές και βγάζαμε αφίσες σαν και αυτή που στέλνουμε μαζί με αυτό το κείμενο ( η οποία δεν τυπώθηκε ποτέ διότι επιλέχτηκαν άλλες αφίσες και δράσεις εκείνη την περίοδο ).

Δεν κρατάμε κακία αλλά μας δημιουργείτε ακόμα μια απορία, εμείς στείλαμε οικιοθελώς το κείμενό μας στο athens indymedia προκειμένου να εκφράσουμε και την δική μας άποψη επί του θέματος, το κείμενό μας μπήκε στα κριμένα την στιγμή που το κείμενο της ΣΠΦ είχε δημοσιευτεί ήδη κανονικά, ενώ η ίδια η οργάνωση έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν επιθυμεί την δημοσίευση κειμένων και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτούς στο athens.indymedia.org.

Μάλλον το όνομά μας δεν είναι αρκετά ηχηρό για να δημοσιεύσουν κείμενό μας, το οποίο δεν συνάδει με την άποψη των διαχειριστών του athens.indymedia.org.

Πραγματικά ελπίζουμε τα «συντρόφια» του athens indymedia να μην βρεθούν προδομένα στο μέλλον από την ρεφορμιστική αριστερά, όπως η CNT από τους αντίστοιχους συνδικαλιστές και την UGT στην Ισπανία του 1936-1939.

Εμείς έχουμε επιλέξει να μην συνεργαζόμαστε με την αριστερά και με λοιπούς εν δυνάμει εξουσιαστές, διότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η διάχυση της Αναρχίας και η εξάπλωση της Ελευθερίας, πράγματα ταυτόσημα για εμάς.

Σύντροφοι από τον «έξω κόσμο»

Από e-mail που στάλθηκε στο Karmaniola blog

Ελλάδα: Πανό αλληλεγγύης για το Σπύρο Μάνδυλα και τον Ανδρέα Τσαβδαρίδη (Βέροια)

Την Τρίτη, 07/01, αναρχικοί από τη Βέροια κρέμασαν πανό αλληλεγγύης στους αναρχικούς αιχμαλώτους Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρο Μάνδυλα.

100_40831

πηγή

Κείμενο από τη ΣΠΦ για το Χριστόδουλο Ξηρό

ξηρός

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕΡΑ…

Ο αντάρτης πόλης Χριστόδουλος Ξηρός διασχίζει αμετανόητα την χώρα της ελευθερίας. Μία χώρα μακρινή για εκείνους που λησμόνησαν την επίθεση και λύγισαν από την ελπίδα μίας αλλαγής δίχως να βάλουν τα δικά τους χέρια στην φωτιά.

Μια χώρα κοντινή για αυτούς που έδωσαν τόσα πολλά στον αγώνα κι όμως ζούνε με την επιθυμία να δώσουν ακόμη περισσότερα.

Εκεί γεννιέται η ζωή, η συντροφικότητα και η εξέγερση… στις μεγάλες αρνήσεις και στις δύσκολες αποφάσεις.

Σύντροφε καλό δρόμο…

Δύναμη στους αμετανόητους φυλακισμένους της 17 Νοέμβρη.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Υ.Γ. Κοράκια δημοσιογράφοι, τα ψέματά σας θα σας θάψουν. Κρατήστε μακριά τις διχαλωτές σας γλώσσες απ’ τον σύντροφο.

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF (Πυρήνας Φυλακής)

πηγή

Κείμενο για την απελευθέρωση των ζώων

ALF-fence

Τη δεκαετία του 60, παρατηρείται μια άνθηση κινηματικών μορφωμάτων για τα δικαιώματα των ζώων. Κάποιοι κατάφεραν να μετατρέψουν την ευαισθησία τους σε βαθιά πολιτικές πρακτικές με απώτερο στόχο το γκρέμισμα των σπισιστικών αρχών που διέπουν τη σχέση των ανθρώπων-ζώων και άλλοι εγκλωβισμένοι στα πλαίσια της νομιμότητας ζητούσαν μεταρρυθμίσεις για τις συνθήκες ευζωίας.

Η ρεφορμιστική προσέγγιση του μεγαλύτερου κομματιού οδήγησε στη δημιουργία νομοθετημάτων για τη βελτίωση των συνθηκών σφαγής, μεταφοράς και κράτησης κυρίως για τα βοοειδή και τα πτηνά, στην πιο ανθρώπινη εκμετάλλευση ζώων που βρισκόταν σε καταφύγια και χώρους «διασκέδασης», στη μείωση του αριθμού ζώων για πειράματα ζωοτομίας σε εργαστήρια πολυεθνικών και σχολεία, την πτώση στις πωλήσεις γούνας και την υπεράσπιση ειδών που βρίσκονταν υπό εξαφάνιση. Η καθημερινότητα του κρατουμένου θα βρωμάει λιγότερο ανία, η γυναίκα θα ξεπιάνεται στον δρόμο για την κρεβατοκάμαρα και τα ζώα ευτυχισμένα από το φρέσκο σανό θα στριμώχνονται στα κλουβιά λιγότερο. Η ουσία παραμένει, εγκλεισμός, εξευτελισμός και η εκμετάλλευση σαν κεντρική ιδέα ενός ολόκληρου συστήματος .

Στα μέσα του 16ου αιώνα, γίνεται η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας νόμων που θα ορίζουν την εύρυθμη λειτουργία μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Οι νόμοι αυτοί εξυπηρετούσαν κυρίως τη γεωργία και την κτηνοτροφία και περιλάμβαναν κανονισμούς και άδειες για κτηνοτροφικές μονάδες, το κυνήγι, το ψάρεμα, τη σφαγή, τη μεταφορά, τη βυρσοδεψία και τις αγορές. Ακόμη περιείχε και την απομάκρυνση των σφαγείων από τις κατοικημένες περιοχές, πρακτικές υγιεινής και διαχείρισης ζωικών αποβλήτων. Τα νομοθετήματα του μεσαίωνα το πόσα ζώα, ποιά είδη και ποιά κομμάτια τους οι πολιτισμένοι άνθρωποι θα φορούν και θα καταναλώνουν. Έξω τα σφαγεία από τις κατοικημένες περιοχές, η οσμή του ψόφιου και οι κραυγές μας κόβουν την όρεξη, η μπουρζουαζία υποφέρει σιωπηλά.

Τώρα η σύγχρονη κοινωνία, που με την παρακαταθήκη του μεσαίωνα ξέρεις τι θα φοράς και τι θα τρως, φώτισε αυτήν την σκοτεινή εποχή της ιστορίας και φώναξε συντονισμένα «Ζήτω η ιερά εξέταση!». Αφήνοντας το μεσαιωνικό έμεσμα, φτάνουμε στη σύγχρονη εγκληματολογία και την εισαγωγή του ζητήματος της κακοποίησης ζώων σε αυτήν μετά από τόσους αγώνες των νομοταγών ζωόφιλων. Όλες οι ειρηνιστικές τους προσπάθειες δεν κατέληξαν άκαρπες. Κατάφεραν την αστική δικαιοσύνη να συμπεριλάβει και την κακοποίηση και επιτέλους να «πληρώσουν» οι βασανιστές για τα εγκλήματα τους. Έτσι, χάρη στις «πιέσεις» το κράτος κατάφερε να ενισχύσει το κοινωνικό του προσωπείο, δείχνοντας την ευαισθησία του και στεκούμενο αμείλικτα μπροστά σε ακραίες συμπεριφορές. Αυτό που δεν έγινε ξεκάθαρο είναι ότι τα ζώα εισήχθησαν στην εγκληματολογία σαν αντικείμενα, των οποίων η ταυτότητα ιδιοκτησίας κλάπηκε, φθάρθηκε και καταστράφηκε. Η κακοποίηση των ζώων δεν έχει καμία σημασία διότι δεν είναι αντιληπτή ως «πραγματικό» έγκλημα, αλλά σαν προσβολή της ιδιοκτησίας κάποιου ανθρώπου.

Συμπερασματικά, οποιαδήποτε πρακτική που ακούει στη νομιμότητα δεν αλλάζει την πραγματικότητα κανενός εκμεταλλευόμενου, αλλά συντηρεί την κρατική αντίληψη ότι οι άνθρωποι, τα ζώα και η φύση είναι ιδιοκτησία του. Όπως ούτε η κοινωνιολατρική νόσος των ρεφορμιστών θα προκαλέσει καμία ρήξη και συνειδητοποίηση κανενός, αντιθέτως διαιωνίζει της σχέσεις εξουσίας. Απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και την κοινωνική σαπίλα στήριξης του εξουσιαστικού συμπλέγματος, προτάσσουμε την ολική απελευθέρωση ζώων, ανθρώπων και φύσης και την ολική καταστροφή του υπάρχοντος. Κάθε βιτρίνα που ραγίζει, κάθε κολαστήριο που καίγεται, είναι ένα βήμα στον δύσβατο δρόμο της ουτοπίας, είναι μία σύμπραξη για την αναρχία.

εν δυνάμει
(κείμενο από εξωτερικό)

Πηγή: Diskordia

μέσω : Inter Arma