Tag Archives: πολιτικοί κρατούμενοι

Μεξικό: Γράμμα του Μάριο Γκονσάλες σχετικά με την καταδίκη του

Sonora-Mexico

Την Παρασκευή, 10 Γενάρη 2014, καταδικάστηκα σε 5 χρόνια και 9 μήνες φυλάκισης χωρίς δικαίωμα καταβολής εγγύησης, ποινή που πρέπει να εκτίσω στη φυλακή της Σάντα Μάρτα Ακατίτλα. Όσον αφορά το νομικό σκέλος, θα πάω στο εφετείο με στόχο να τροποποιηθεί αυτή η καταδικαστική απόφαση, και είτε να απαλλαγώ των κατηγοριών, ή τουλάχιστον να πέσει η ποινή για να δικαιούμαι να βγω με εγγύηση.

Η ακροδεξιά στάση της δικαστή είναι οφθαλμοφανής, αφού μέσω των νόμων τους μας καταδικάζει σε εγκλεισμό με στοιχεία που προκαλούν γέλιο και μας εμπαίζει κατάμουτρα με τούτη τη γελοία διαδικασία. Αυτό το πολιτικό σύστημα, με τη θεσμική του «αριστερά», μας αποκόβει απ’ όλα τα μονοπάτια αγώνα, σφίγγοντας τις αλυσίδες και θωρακίζοντας τις πνευματικές φυλακές που μας κρατάνε δέσμιους. Τώρα, μέχρι και οι βαλβίδες εκτόνωσης στις οποίες στηρίζονται οι «δημοκρατικές», «ειρηνικές» και ρεφορμιστικές γκρούπες πάνε για σφράγισμα, και δεν έχω αμφιβολία ότι προκειμένου να αποφύγουν το νταβαντούρι, θα προτιμήσουν να σωπάσουν.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η επανάσταση αποτελεί δικαίωμα κόντρα στην καταπίεση, και για μένα αυτό ίσχυε ανέκαθεν. Οι ελευθερίες που κατέκτησε το ανθρώπινο είδος υπήρξαν πάντοτε έργο των παρανόμων, που πιάσανε τους νόμους στα χέρια τους και τους κάνανε κομματάκια, όπως έλεγε κι ο Ρικάρδο Φλόρες Μαγκόν. Αντιμέτωποι με τόσα σκατά και τόση μιζέρια μπορεί να γονατίσουμε, αλλά επίσης μπορούμε να μην παραδοθούμε ποτέ μας, και να ξεσηκωθούμε όσες φορές χρειάζεται.

Είναι αλήθεια πως είναι ζόρικη η ζωή, καταθλίβει τον κόσμο γύρω μας, τόσο ώστε μερικές φορές να μας οδηγεί στα κατασκότεινα βάθη, τα γεμάτα μοναξιά, φόβο και στεναχώρια, αλλά ακόμα κι έτσι, εγώ πιστεύω πως δεν πρέπει ποτέ να απελπιζόμαστε κι ότι όσο είμαστε ζωντανοί πρέπει να στεκόμαστε όρθιοι, μαχόμενοι, ακόμα κι αν είμαστε αιχμάλωτοι, στο έρεβος της μοναξιάς.

Μάριο Γκονσάλες
13 Γενάρη 2014

πηγή

Γράμμα από τον αναρχικό κρατούμενο Carlos López Martin

Με πολλή ενέργεια και οργή, γράφω αυτές τις λίγες γραμμές, για τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η απαγωγή μου από την κυβέρνηση της πόλης του Μεξικού, αλλά και για να φλυαρήσω για κάποια πράγματα που με απασχολούν αυτήν την περίοδο.

Η κατάστασή μου δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα και για προφανείς λόγους  δε θα μπω σε λεπτομέρειες κινδυνεύοντας να ακυρώσω τη νομική μου υπεράσπιση. Τη νύχτα της 5ης Ιανουαρίου, οι σύντροφοί μας Fallon και Amelie και εγώ συλληφθήκαμε από αστυνομικούς, ως οι υποτιθέμενοι δράστες επιθέσεων με βόμβες μολότοφ εναντίον της Γραμματείας Επικοινωνιών και Μεταφορών και αρκετών οχημάτων μιας αντιπροσωπείας της NISSAN.

Μέχρι σήμερα, 8 Ιανουαρίου, αντιμετωπίζουμε κατηγορίες για τρομοκρατία, οργανωμένη εγκληματική δράση και καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας.

Είμαστε καλά, δυνατοί και ενωμένοι και βρισκόμαστε στην τρίτη μέρα κράτησης, εν μέσω ανακρίσεων, απόπειρων εκφοβισμού και περίτεχνων τεχνασμάτων. Όπως εκείνη η περίεργη περίπτωση της ψεύτικης ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία σε κάποια φάση βρέθηκε μόνη της μαζί μου, μου είπε πως είχε σταλεί από κάποια συντρόφισσα, λέγοντάς μου το όνομά της και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της. Αρχικά τους πίστεψα και άρχισα να κουβεντιάζω με τον έναν από αυτούς, που φάνηκε να τον ενδιαφέρει πολύ η υπόθεση. Αλλά, είναι εύκολο να αναγνωρίσει κανείς τις μεθόδους ενός γουρουνιού (ζητώ συγγνώμη από τα γουρούνια) και κατάλαβα αμέσως πως πρόκειται για μπάτσο.

Με την υποτιθέμενη πρόθεση να μας υπερασπιστεί, μου έδειξε φωτογραφίες με εμένα και κάποιους φίλους και σε φιλικό κλίμα μου έκανε ερωτήσεις για τα πρόσωπα και τα μέρη και αμέσως σκέφτηκα “Πώς μπορεί  ένας μπάτσος να προσπαθεί να συμπεριφερθεί σα σύντροφος όταν στην καρδιά του δεν έχει αξιοπρέπεια;”. Λοιπόν, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, εξημερώνονται σαν κυνηγόσκυλα στην υπηρεσία του αφέντη τους, χωρίς να αμφισβητούν τίποτα, δρουν μόνο χωρίς να αισθάνονται, αποκτώντας μόνο έναν τρόπο συμπεριφοράς, το να τους τρέχουν τα σάλια και μια λάμψη μοχθηρής παρενόχλησης στα μάτια τους.

Όσον αφορά εμένα, είμαι εξεγερσιακός αναρχικός και με αυτό εννοώ τη ρήξη με κάθε μορφή κυριαρχίας μέσα από τον καθημερινό αγώνα, τη μελέτη και την επανεξέταση μεθόδων και στοχεύσεων, χρησιμοποιώντας ως σημείο εκκίνησης τη θέληση του ατόμου και την οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων σε οριζόντια βάση , το να είμαστε ικανοί να αποφασίζουμε μόνοι μας για τη ζωή μας, ξεκινώντας από την καταστροφή των δικών μας νοητικών παραδειγμάτων, που μας δένουν με την υπακοή και την υποτακτικότητα, περνώντας στη σύγκρουση με έναν διαρκή και άτυπο τρόπο.

Ξέρω πως η αναρχική αλληλεγγύη είναι δυνατή σα βελανιδιά και πως πάει πιο μακριά από τα απλά λόγια.

Αλληλεγγύη στους Gustavo Rodríguez, Mario González, Amelie Pelletier, Fallon Poisson, Gabriel Pombo. Felicity Ryder και σε όλους τους συντρόφους, που βρίσκονται αντιμέτωποι με την απέλαση, φυγοδικούν ή βρίσκονται στη φυλακή.

Carlos López “El Chivo”

Κέντρο κράτησης της Γενικής Εισαγγελίας της Δημοκρατίας, Camarones, Πόλη του Μεξικού

Πηγή

Σαντιάγο, Χιλή: Εμπρηστική δράση στη μνήμη του Ματίας Κατριλέο

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=CkudaM3FoUM[/youtube]

Για την αντάρτικη και μαχητική μνήμη, κανένας δεν λησμονιέται.
Ματίας Κατριλέο παρών!

Απαντάμε στο κάλεσμα αγκιτάτσιας για τη μαχητική μνήμη του γουεϊτσάφε Ματίας Κατριλέο, με τον οποίο μας ενώνει η ζωή του ως επαναστάτη και η θέλησή του για αγώνα ενάντια στο χιλιανό κράτος και τους καταστροφείς της γης.

Πέρα από το αν ο Ματίας ήταν αναρχικός ή όχι, μνημονεύουμε την αντάρτικη ζωή του και δεν ξεχνάμε ποτέ με ποιον τρόπο σκοτώθηκε –δολοφονημένος από έναν μπάτσο κατά τη διάρκεια ανακατάληψης γης– όπως επίσης μνημονεύουμε τον αναρχικό σύντροφο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, ο οποίος έζησε κι αυτός μέσα στην εξέγερση και χάθηκε μαχόμενος – δολοφονημένος από ένα σεκιουριτά κατά την απόπειρα απαλλοτρίωσης μιας τράπεζας.

Ως αντεξουσιαστές, δεν στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο «λαό/έθνος» των Μαπούτσε στο σύνολό του. Απαξιώνουμε τους Μαπούτσε που αρνιούνται την αυτονομία τους δουλεύοντας από κοινού με τους κρατικούς θεσμούς, είμαστε εχθροί όλων των εθνών και συνδεόμαστε στον αγώνα με όσα άτομα και κοινότητες παραμένουν επί ποδός πολέμου ενάντια στο χιλιανό κράτος και στην καπιταλιστική παρουσία στην προγονική τους περιοχή. Αυτοί έχουν δείξει πώς μπορεί να κρατηθεί ενεργός ένας αγώνας, παρά τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής από το κράτος, αν και αναγνωρίζουμε και ασκούμε κριτική στην έλλειψη της αμοιβαιότητας στην αλληλεγγύη από πλευράς των εμπόλεμων Μαπούτσε προς άλλες ομάδες που μάχονται με ριζοσπαστικό τρόπο ενάντια σε κράτος και Κεφάλαιο. Λόγω όμως των ιδανικών μας για αντεξουσιαστική αλληλεγγύη, δε θα σταματήσουμε να δείχνουμε κάποια στήριξη σε όσους και όσες, ακόμα κι αν δεν αγωνίζονται ενάντια σε κάθε εξουσία, μάχονται ωστόσο ενάντια στο κράτος και στο Κεφάλαιο.

Η αλληλεγγύη και η μνήμη είναι για μας όπλα που σαν ακονιστούν μπορούν να δείξουν ότι κουραστήκαμε να περιμένουμε, πως η εξέγερση δεν εντάσσεται στο πλαίσιο ενός τομεακού αγώνα, ούτε και στο εργάσιμο ή φοιτητικό έτος, πως δε μας ενδιαφέρει να πέσουμε σε μια μονότονη επίθεση, αλλά έχουμε την επιθυμία να εξερευνήσουμε τις ποικίλες μορφές σύγκρουσης μ’ αυτή την κοινωνία, έχοντας πάντα ως κινητήριες δυνάμεις τον αιφνιδιασμό και την επιμονή.

Χωρίς διάθεση να εντάξουμε στο ημερολόγιο τις μέρες σύγκρουσης κόντρα στην εξουσία, αποφασίσαμε ως αντεξουσιαστές να επιτεθούμε στην κανονικότητα της πόλης με ένα πύρινο οδόφραγμα που σηκώσαμε τη νύχτα της 2ας Γενάρη 2014 στη λεωφόρο Βεσπούκιο Σουρ, στην κοινότητα Λα Γκράνχα, κι είναι αυτή η απαντητική χειρονομία μας διαρκούς εξέγερσης στο κάλεσμα που απεύθυναν άλλα συντρόφια.

Ενόσω η κοινωνία ακόμα συνέρχεται από το μεθύσι και την ψευτοεορταστική ατμόσφαιρα, εμείς δρούμε με αυτονομία και οριζοντιότητα, μακριά από αρχηγούς ή σπεσιαλίστες της εξέγερσης, έχουμε φωτιά και βούληση, και το φόβο τον νικάμε πάνω στη δράση με τη δύναμη της μικρής μας ομάδας από συγγενικές ατομικότητες.

Καλούμε τα συντρόφια που είναι ενεργά στον κοινωνικό πόλεμο να εξερευνήσουν τις πιθανότητες δράσης, πέρα από την αναμονή της μάζας και ξεπερνώντας τα όρια που επιβάλλουν οι φοιτητικοί χώροι και τα ημερολόγια.

Αφιερώνουμε τις φλόγες της πράξης μας σε όλους τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου.

Στέλνουμε τα χαιρετίσματά μας στους συντρόφους που συνελήφθησαν σε οδομαχίες: στον Φελίπε Αντάσμε, που κατηγορείται πως μαχαίρωσε έναν μπάσταρδο μπάτσο που επιχείρησε να τον συλλάβει μετά από εμπρηστικά μπάχαλα έξω απ’ το πανεπιστήμιο του Σαντιάγο στις 20 Δεκέμβρη 2013, και που τώρα βρίσκεται προφυλακισμένος μαζί με τον Νικολάς Σαντοβάλ στη φυλακή Σαντιάγο 1.

Χαιρετισμούς επίσης στο σύντροφο που κατηγορείται πως φόκαρε έναν μπάτσο με μια μολότοφ κατά τη διάρκεια της κουκουλωμένης ενέργειας της 17ης Δεκέμβρη στο λύκειο της Απλικασιόν, και που βρίσκεται υπό προφυλάκιση σε κέντρο κράτησης ανηλίκων.

Αλληλεγγύη στους Μόνικα Καμπαγέρο, Φρανσίσκο Σολάρ, Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες, Αλμπέρτο Ολιβάρες, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Κάρλος Γκουτιέρρες Κουϊδουλέο, Χουάν Αλίστε Βέγκα κι όλους τους κρατουμένους του κοινωνικού πολέμου στη Χιλή και στον κόσμο.

Μνήμη και δράση. Για τη διάχυση της αυτοοργανωμένης επίθεσης ενάντια σε μπάτσους, πολιτικούς, δεσμοφύλακες, επιχειρηματίες και κάθε τύπο εξουσίας.

Εξεγερτική μνήμη για το σύντροφο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ.


Ταξιαρχία Αντεξουσιαστικής Οργής

Πηγή

Ινδονησία: Βομβιστική επίθεση σε ATM στο Μαλάνγκ της ανατολικής Ιάβας

9JJCaFERHb dAZuxIwOev 3nH20JRnq8

Σχέδιο Φοίνικας, Πράξη 10η

Δεν μπορείτε να βάλετε τους λύκους στη φυλακή. Μπορείτε μονάχα να φυλακίσετε το σώμα, αλλά δεν μπορείτε να φυλακίσετε το πνεύμα της απελευθέρωσης και τη θέληση να συνεχιστούν οι επιθέσεις ενάντια σε κάθε εχθρό. Μπορείτε να κόψετε το νήμα της ζωής ενός μαχητή, μα το πνεύμα θα εξακολουθεί να ζει και να φτάνει ως την απέναντι γωνιά εντοπίζοντας πού αισθάνεστε ασφαλείς. Έχετε έναν αιώνιο εχθρό που ποτέ δεν πρόκειται να κάνει ούτε βήμα πίσω, ακόμα κι αν χάσαμε συντρόφους. Εμείς, οι μηδενιστές αναρχικοί, ποτέ δε θα σταματήσουμε να σας χτυπάμε μέχρι να γίνετε στάχτες. Είμαστε το άκρο σύμφωνα με τη φτωχή σας κατανόηση σχετικά με το τι ’ναι η αναρχία και το χάος για εμάς. Και ναι, είμαστε τρομοκράτες, αυτοί που έχουνε πολεμήσει για τη λευτεριά εδώ και εκατοντάδες χρόνια με γροθιές, πέτρες, μολότοφ, εμπρηστικούς μηχανισμούς, και φυσικά με βόμβες.

Και τα χρησιμοποιήσαμε εναντίον σας. Ενάντια σ’ ένα από τα πιο αγαπημένα σας όργανα: τις τράπεζες. Ανατινάξαμε μία από τις χρηματομηχανές σας με τη μικρή εκρηκτική μας δημιουργία. Φτιάξαμε τη βόμβα με την περιορισμένη γνώση μας πάνω στο θέμα από πολλές διαφορετικές πηγές. Θέλουμε εσείς και οι νομοταγείς πολίτες σας να ξέρετε ότι ποτέ δε θ’ αφήσουμε τους περιορισμούς που έχουμε να δεσμεύσουν την επιθυμία μας να στρέφουμε διαρκώς την οργή μας ενάντια σ’ όλους εσάς. Κατασκευάσαμε τη βόμβα με μικρή ποσότητα μαύρης πυρίτιδας, όπου ανακατέψαμε μερικά κομμάτια σιδήρου από καρφιά για την αύξηση της ισχύος της. Και εξερράγη με επιτυχία, και παρέλυσε ένα από τα υποστηρικτικά σας εργαλεία.

Δεν είναι όμως σκέτα η οργή μας ο μόνος λόγος για τη δράση μας. Μέσω της ενέργειάς μας θέλουμε να στείλουμε χαιρετισμούς στ’ αγαπημένα μας συντρόφια Μόνικα και Φρανσίσκο, οι οποίοι συνελήφθησαν πρόσφατα στην Ισπανία και κατηγορούνται ως άτομα πίσω απ’ τις δράσεις που πραγματώθηκαν από [έναν πυρήνα της FAI —σ.τ.μ.: ανακριβής αναφορά στο πρωτότυπο· διώκονται για δράσεις του Εξεγερσιακού Κομάντο Ματέο Μορράλ]. Στους αδερφούς και στην αδερφή μας της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που είναι στη φυλακή στην Ελλάδα, στους Μάρκο Καμένις και Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα, στους Αλφρέντο Κόσπιτο και Νικόλα Γκάι, στους Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρο Μάνδυλα, στους αναρχικούς της υπόθεσης διπλής ληστείας στην Κοζάνη, στους Φρέντυ, Μαρσέλο και Χουάν, στον Τζων Μπάουντεν, όπως και στους Αλφόνσο Αλβιάλ και Έρμες Γκονσάλες, οι οποίοι συνελήφθησαν πρόσφατα στη Χιλή μετά την απόπειρα ανάκτησης όσων ο εχθρός έχει κλέψει απ’ τις ζωές μας, κι ασφαλώς σε όλους τους αναρχικούς κρατουμένους ανά τον κόσμο, που δεν μπορούμε να αναφέρουμε έναν προς έναν, αλλά παραμένουν μέσα στην καρδιά μας.

Μα, πάνω απ’ όλα, η καρδιά μας πόνεσε όταν μάθαμε την είδηση για το σύντροφο που έπεσε στη μάχη εναντίον του εχθρού στη Χιλή: τον Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ Σεγκέλ.

Περήφανα τραγουδήσαμε τ’ όνομά σου τις στιγμές όπου τοποθετούσαμε το πακέτο σε μηχάνημα αυτόματης ανάληψης μετρητών στο Μαλάνγκ της ανατολικής Ιάβας νωρίς το πρωί της Πέμπτης, 9 Γενάρη 2014. Σ’ εσένα, αδερφέ, αφιερώσαμε την ενέργεια παίρνοντας τ’ όνομά σου ως όνομα του πυρήνα μας για τη δράση. Για μας, εξακολουθείς να ζεις δίπλα μας, σε κάθε βήμα και πνοή μας, ώστε να συνεχίσουμε το διάβα μας σ’ αυτόν τον πόλεμο. Αυτή η βομβιστική ενέργεια κατά της περιουσίας του εχθρού είναι ο τρόπος μας να σε μνημονεύουμε ως έναν γενναίο.

Μέχρι την κατάρρευση της κοινωνίας
Μέχρι το χάος της αναρχίας

Πυρήνας Σεμπαστιάν Ο. Σεγκέλ
Διεθνής Συνωμοσία Εκδίκησης
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία

ΠΗΓΗ

Αργεντινή: Τοιχογραφίες αλληλεγγύης από το Μπουένος Άιρες

mural1 mural2 mural3

«Για την καταστροφή του συστήματος εγκλεισμού. Συνενοχή και αλληλεγγύη στους αναρχικούς αιχμαλώτους ανά τον κόσμο!»

Αυτή η φράση ζωγραφίστηκε ως χειρονομία αδελφοσύνης στο πλαίσιο της αγκιτάτσιας για τα φυλακισμένα συντρόφια.

Υγεία κι αναρχία!

Μπουένος Άιρες
Γενάρης 2014

Πηγή: Contra Info

Ελβετία: Επιστολή του Marco Camenisch σχετικά με την απεργία πείνας του

Απεργία πείνας από τις 30/12/2013 μέχρι τουλάχιστον τις 26/01/2014 και άρνηση καταναγκαστικής εργασίας από τις 06/01/2014 μέχρι τουλάχιστον τις 26/01/2014: αυτή είναι η συνεισφορά μου στον αντιστασιακό αγώνα και στον αγώνα για ολική απελευθέρωση σε όλον τον κόσμο, μέσα και έξω από τις φυλακές, ενάντια στην καταστολή, την ταξική δικαιοσύνη, τη φυλακή, το βασανισμό, την απομόνωση, το σεξισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τον αποδεκατισμό της ζωής στον πλανήτη.

Έναν αποδεκατισμό των ειδών, ο οποίος ποτέ πριν δεν έφτασε τόσο κοντά σε μια καταστροφή, όπως η εξαφάνιση των δεινοσαύρων (πτώση μετεωρίτη), στην ιστορία του πλανήτη και ο οποίος, πλέον, εκτελείται από τον πατριαρχικό και τεχνοβιομηχανικό πολιτισμό της κυριαρχίας και από την καταπίεση της δολοφονικής εκμετάλλευσης του κεφαλαίου και των κρατών του.

Είναι η συνεισφορά μου στην κοινή επαναστατική αλληλεγγύη, πέρα από τάσεις, για την ελευθερία όλων των φυλακισμένων επαναστατών και όλων των κρατουμένων. Αλληλέγγυους χαιρετισμούς σε όλους εκείνους, που παλεύουν για την ολική απελευθέρωση.

Είναι μια συνεισφορά και ένα κάλεσμα στον αγώνα ένάντια στο συνέδριο των δολοφόνων, που κυριαρχούν στον κόσμο και των λακέδων τους στο Διεθνές Οικονοκιμό Φόρουμ του Νταβός (21/01-24/01/2014), όπου ξεφαντώνουν μέσα στην πολυτέλεια, για να διαπραγματευθούν και στο Νταβός τις εσωτερικές τους διαφωνίες, το ιμπεριαλιστικό μοίρασμα του κόσμου, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μέσα και έξω από τις χώρες τους, για τη συνέχιση και την ανάπτυξη της λεηλασίας εις βάρος των κοινωνιών, των λαών, των “πόρων” και όλου του πλανήτη με οικονομικούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς όρους.

Είναι η συνεισφορά και ο χαιρετισμός μου στο ετήσιο συμπόσιο  (24/1-26/01/2014) των Τούρκων συντρόφων ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την καταστολή, τον βασανισμό, τις μονάδες F-TYP, ένα συμπόσιο πλούσιο σε πρόγραμμα και περιεχόμενο από την ομάδα Grup Yorum.

Ο λόγος, για μια μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία, είναι ένα επεισόδιο, ίσως “μικρής σημασίας”, αλλά κομμάτι, παρόλα αυτά, της καταστολής και αργότερα, θα δώσω λεπτομέρειες ως συμπλήρωμα αυτής της δήλωσης:

Στις 30/12/2013, διατάχθηκα να κάνω ένα τεστ ούρων, ως “ύποπτος για χρήση κάνναβης”. Αφού αυτή ήταν μια αυθαίρετη και εξευτελιστική παρενόχληση, αλλά επίσης και μια πολιτική πρόκληση, αρνήθηκα για λόγους αρχών να υποταχθώ σε αυτήν την κατασταλτική εντολή.

Έτσι, μπήκα στο πειθαρχείο από τις 30/12/2013 εώς τις 04/01/2014 και αφού το τεστ θεωρήθηκε θετικό, εφόσον το αρνήθηκα, σε συνέχεια αυτής της σειράς παραβιάσεων και αναστολών των δικαιωμάτων μου, κατάσχεσαν επίσης τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μου (για έξι μήνες). Φυσικά αυτό ακολουθεί τους εσωτερικούς κανονισμούς, που ορίζουν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ως “μέσο διασκέδασης”, ενώ για πολλούς κρατουμένους, όπως και για μένα, οι υπολoγιστές είναι βασικά εργαλεία για τη συμπλήρωση εγγράφων και για τη δουλειά τους και όσον αφορά εμένα, ένα εργαλείο για τη δημιουργία σχέσεων και την προσωπική και πολιτική μου συνεισφορά. Μια ξαφνική κλοπή του υπολογιστή κάποιου σημαίνει μια τεράστια απώλεια για τους κρατουμένους, που πρέπει να αναδιοργανώσουν τις σχέσεις τους από το μηδέν.

Αλληλεγγύη και αγάπη στους Andi, Gabriel, Mónica και Francisco!

Αλληλεγγύη και αγάπη στους φυλακισμένους της ΣΠΦ στην Ελλάδα, στο Νίκολα, στον Αλφρέντο και σε όσους βρίσκονται στην Ιταλία και στις φυλακές σε όλον τον κόσμο.

Αλληλεγγύη και αγάπη στους μαχητές του σχεδίου “Φοίνικας”, του σχεδίου “Πράσινη Νέμεσις” , της FAI/IRF και σε όλους τους πυρήνες, τα άτομα, τις ομάδες και τους λαούς, που αγωνίζονται σε όλον τον κόσμο.

Για την ολική απελευθέρωση

Marco Camenisch

Lenzburg, Switzerland

06/01/2014

Πηγή: Έρεβος

Λαύριο: Μια σπίθα την φορά, λίγο πριν την πυρκαγιά…

Μια σπίθα την φορά, λίγο πριν την πυρκαγιά…

Πέμπτη 9/1/2014 και λίγο πριν αλλάξει η μέρα, πραγματοποιήσαμε αφισοκόλληση ( με την αφίσα που αποστέλλουμε μαζί με αυτό το κείμενο ), ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους Αναρχικούς αιχμαλώτους Σπύρο Μάνδυλα και Ανδρέα Τσαβδαρίδη, που κατηγορούνται για το σχέδιο «Φοίνικας».

Ο Ανδρέας Τσαβδαρίδης έχει αναλάβει την ευθύνη για την αποστολή εκρηκτικού δέματος στον πρώην διοικητή της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, Δημήτρη Χωριανόπουλο, που έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2013, σαν πυρήνας κομάντο MAURICIO MORALES – FAI/IRF, στα πλαίσια του Σχεδίου Φοίνικας . Όντας αμετανόητος για την επιλογή του, όντας αμετανόητος επαναστάτης.

Στην περίπτωση του Σπύρου Μάνδυλα, το κράτος μη έχοντας επαρκή στοιχεία, έχει στήσει μια τραγελαφική σκευωρία, με εικασίες τις οποίες βαφτίζουν «στοιχεία» ( όπως αναφέρεται και καταδεικνύεται σε κείμενο που είχε γράψει ο Σπύρος πριν από λίγες μέρες ) , αποδεικνύοντας περίτρανα την χυδαιότητα που ενσωματώνει κάθε κράτος και κάθε εξουσιαστική αρχή. Καταδεικνύοντας δε την, απεγνωσμένη τους, επιθυμία να καταστείλουν οποιονδήποτε στρέφεται εναντίον τους πόσο μάλλον όποιον διαχέει την Αναρχία και συγκεκριμένα το ρεύμα της Νέας Αναρχίας.

Όμως εθελοτυφλούν. Εθελοτυφλούν διότι δεν αρκούν τα τοίχοι της φυλακής και τα σύνορα των κρατών για να καταστείλουν τις ιδέες μας και το πάθος μας για να αναπνεύσουμε λεύτερο αέρα, έστω και μέσα από τις μικρές και μεγάλες μας εξεγερσιακές εκρήξεις.

Είμαστε αυτοί που χορεύουμε με την φωτιά και φλερτάρουμε με το χάος. Η δημιουργία για μας έρχεται αμέσως μετά την ολοκληρωτική καταστροφή, την ολοκληρωτική καταστροφή των σάπιων θεσμών σας και των ψεύτικων αξιών σας. Συνθλίβουμε και θα συνεχίσουμε να συνθλίβουμε κάθε είδους εξουσιαστικού δόγματος και θρησκείας που επιβάλουν τα κράτη και οι αρχές σας, με κάθε μας πνοή, με κάθε μας βήμα. Θα είμαστε ο κακός βραχνάς της κοινωνίας σας. Ζούμε μέσα από την φλόγα της ελευθερίας, μέσα από την καρδιά οποιουδήποτε την αναζητά και παλεύει για αυτήν. Και ακόμα και αν τα κορμιά μας στερέψουν από ζωή, η φλόγα θα μείνει ζωντανή γιατί είναι ιδέα και οι ιδέες είναι αθάνατες. Είμαστε σίγουροι πως θα βρει άλλες καρδιές για να μεταλαμπαδεύσει το πάθος…

Χαιρετίζουμε τα έγκλειστα αδέρφια μας Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρο Μάνδυλα, στους οποίους και αφιερώνουμε αυτή μας την εξόρμηση, καθώς επίσης και όλα τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς καθώς και όλα τα Αναρχικά αδέρφια μας ανά τον κόσμο αιχμάλωτα και μη, ελπίζουμε και ευχόμαστε το πάθος τους να μείνει άσβεστο ως το τέλος.

Επίσης θέλουμε να στείλουμε την συνωμοτική αγκάλη μας στην Άτυπη Αναρχική Οργάνωση πυρήνα Λέσβου, ελπίζοντας να έχουμε σύντομα χαρμόσυνα, εξεγερσιακά, νέα τους.

Για την Ελευθερία, για την διάχυση της Αναρχίας…

ΥΓ: παραπάνω αναφερόμαστε στα κρατικά σύνορα ορμώμενοι από το άκουσμα της είδησης ότι στον A. M. Bonanno, ο οποίος επρόκειτο να συμμετέχει στο διεθνές αναρχικό συμπόσιο, δεν επετράπη η είσοδος στο Μεξικό, όπως συνέβη και στη Χιλή. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, ο πόλεμος είναι διεθνής, ο εχθρός κοινός και η επίθεση με όλα τα μέσα αναγκαία.

Άτυπη Αναρχική Οργάνωση πυρήνας Λαυρεωτικής

Αφίσσα-Φοίνικας

Από e-mail που στάλθηκε στο Karmaniola blog

Ελλάδα: Πανό αλληλεγγύης για το Σπύρο Μάνδυλα και τον Ανδρέα Τσαβδαρίδη (Βέροια)

Την Τρίτη, 07/01, αναρχικοί από τη Βέροια κρέμασαν πανό αλληλεγγύης στους αναρχικούς αιχμαλώτους Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρο Μάνδυλα.

100_40831

πηγή

Κείμενο από τη ΣΠΦ για το Χριστόδουλο Ξηρό

ξηρός

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕΡΑ…

Ο αντάρτης πόλης Χριστόδουλος Ξηρός διασχίζει αμετανόητα την χώρα της ελευθερίας. Μία χώρα μακρινή για εκείνους που λησμόνησαν την επίθεση και λύγισαν από την ελπίδα μίας αλλαγής δίχως να βάλουν τα δικά τους χέρια στην φωτιά.

Μια χώρα κοντινή για αυτούς που έδωσαν τόσα πολλά στον αγώνα κι όμως ζούνε με την επιθυμία να δώσουν ακόμη περισσότερα.

Εκεί γεννιέται η ζωή, η συντροφικότητα και η εξέγερση… στις μεγάλες αρνήσεις και στις δύσκολες αποφάσεις.

Σύντροφε καλό δρόμο…

Δύναμη στους αμετανόητους φυλακισμένους της 17 Νοέμβρη.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Υ.Γ. Κοράκια δημοσιογράφοι, τα ψέματά σας θα σας θάψουν. Κρατήστε μακριά τις διχαλωτές σας γλώσσες απ’ τον σύντροφο.

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF (Πυρήνας Φυλακής)

πηγή

Λοιπόν, για να μπαίνουν κάποιες σκέψεις σε σειρά…

Λοιπόν, για να μπαίνουν κάποιες σκέψεις σε σειρά…

Όσοι νομίζουν πως η φυλακή είναι Εξάρχεια και ότι εκεί ο σεβασμός, από τους υπόλοιπους κρατούμενους, πολιτικούς ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ, κερδίζεται απλά και μόνο με το να δηλώνεις Αναρχικός καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν, διότι αν ποτέ μπουν μέσα ( πράγμα που σαφώς δεν ευχόμαστε σε κανέναν, αλλά δυστυχώς οι ευχές δεν αρκούν ) μάλλον δεν θα περάσει εύκολα το χρονικό διάστημα που θα τους αναλογεί!

Μετά τον «ξυλοδαρμό ναξάκη» άρχισαν διάφορες φαμφαρολογίες περί βίας και «χουλιγκανισμού» μέχρι και για τον «Νομικό πολιτισμό μιας αναρχικής κοινωνίας», λοιπόν πέραν του ότι δεν αντικρίσαμε ούτε μια αξιοσέβαστη ανάλυση των κειμένων 1ο του ναξάκη ( πριν τον ξυλοδαρμό ) 2ο της ΣΠΦ ( μετά τον ξυλοδαρμό ), δεν ειπώθηκε πουθενά το γεγονός ότι ακόμα και αν ήταν ( έστω ότι ήταν ) κατακριτέα αυτή η συμπεριφορά ( ακόμα και μετά την γλοιώδη στάση του ναξάκη ) στον «έξω κόσμο», εδώ έχουμε, στην περίπτωση μας, το «φαινόμενο» ΦΥΛΑΚΗ, όπου τον σεβασμό τον κερδίζεις μέσα από την στάση και τις πράξεις σου και για να τον διατηρήσεις σε καμιά των περιπτώσεων δεν μπορείς να ανεχτείς λασπολογίες. Οι φυλακές δεν είναι καφενεία, δεν είναι πλατείες, δεν είναι παιδότοποι!

Αν ήταν δεν θα είχαμε τόση μεγάλη κάψα να δούμε τα συντρίμμια τους να φλέγονται.

Και πριν αρχίσουν να κελαηδάνε διάφοροι «και τι ξέρεται εσείς από φυλακή;» και «πότε πήγατε εσείς φυλακή και τα μάθατε;», ας συλλογιστούν πρώτα για την εμπειρία, πάνω στο θέμα της φυλακής, όλων αυτών που άξαφνα άρχισαν να πλατειάζουν τα πράγματα με τα λεγόμενά τους και να αναπτύσσουν θεωρίες μέσα από το εγκεφαλικό τους κενό.

Σύντροφοι από τον «έξω κόσμο»

Από e-mail που στάλθηκε στο Karmaniola blog