Tag Archives: FAI-IRF

Mauricio Morales Presente

mauricio-morales

Mauricio Morales Presente | Εκδόσεις «Μαύρη Διεθνής», 112 σελ.

Καμία εμπειρία δεν μπορεί να συνοψιστεί με λίγο μελάνι και χαρτί· ακόμα λιγότερο η εμπειρία κάποιου που αποφάσισε να προκαλέσει τους εξουσιαστές με κάθε δυνατό τρόπο και σε κάθε τόπο. Δεν υπάρχουν σελίδες που να μπορούν να επεξηγήσουν αποτελεσματικά κάποιον που πέθανε πολεμώντας ενάντια στην εξουσία. Μέσα λοιπόν σ’ αυτές τις σελίδες δε θα βρεθεί ολόκληρη η ζωή του Μάουρι. Δε συμπυκνώνουμε όλες τις εμπειρίες του και τις στιγμές όπου διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας. Επιθυμούμε ειλικρινά να μην είναι αυτή η τελευταία συλλογή των γραπτών του. Δεν είμαστε ιδιοκτήτες των σκέψεών του, των σκηνικών που έζησε ή των αναλύσεών του. Ελπίζουμε να βγει στο φως περισσότερο υλικό που έχει σχέση με αυτόν, όχι ως φετίχ, όχι ως μια μέρα στο ημερολόγιο, αλλά μάλλον ως ανάμνηση που λαχταρά τη στιγμή της υλοποίησης.

ΜΑΟΥΡΙ, ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΑΝΕ

Εξώφυλλο | Διαβάστε το βιβλίο ως PDF

Επικοινωνία με τη συνέλευση αλληλεγγύης και παραλαβή αντιτύπων: sal.spf@gmail.com

Επικοινωνία με τα φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο. ΣΠΦ: sinomosiapf@riseup.net

Ελλάδα: Βίντεο για το Σχέδιο “Φοίνικας” που προβλήθηκε στις εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=_2HDsXugKxw[/youtube]

http://www.youtube.com/watch?v=_2HDsXugKxw

 

Ο Θεός είναι νεκρός

Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης στον Francisco Solar και τη Monica Caballero που συνελήφθησαν απ’ το ισπανικό κράτος κατηγορούμενοι για την ανατίναξη βόμβας σε εκκλησιαστικό ναό, συνεισφέρουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την τυραννία των θεών τους.

“Ποτέ πια καλοί, μέτριοι πιστοί, ενός μέτριου Θεού, κακέκτυπο ανθρώπου. Προσδοκούμε ανάσταση ζωντανών…”
(απόσπασμα από προκήρυξη της ΣΠΦ για την τοποθέτηση τεσσάρων ωρολογιακών μηχανισμών σε ισάριθμους εκκλησιαστικούς ναούς- Απρίλης του 2009)

Εκκλησιαστικοί ναοί υψώνονται σαν σκιάχτρα για να φοβίσουν τη ζωή. Καθετί όμορφο, παθιασμένο, ανυπότακτο, ανεξερεύνητο καταδικάζεται ως αμαρτία. Η ζωή γεμίζει απαγορεύσεις και η δουλικότητα υμνείται. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι η θρησκεία σκοτώνει τη ζωή.

Ο Θεός που κατασκεύασαν είναι ο αιώνιος δικτάτορας. Επιβλέπει κάθε στιγμή της ζωής μας και μας κρίνει ανελέητα. Δεν μας ανήκουν ούτε καν τα μυστικά μας. Η αγάπη του είναι οπλισμένη με απειλές αιώνιας τιμωρίας σε όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει τις εντολές του. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι ο Θεός τους είναι ματαιόδοξος φασίστας. Οι ιερείς είναι οι ρασοφόροι στρατιωτικοί συνταγματάρχες της δικτατορίας του Θεού. Πιο μικροί και πιο σκληροί απ’ τον Θεό τους. Πονηροί, φιλοχρήματοι, υποκριτές και παιδόφιλοι… Συνεργάζονται με πολιτικούς, επιχειρηματίες, στρατιωτικούς ευλογώντας τους με χρυσούς σταυρούς σε πολυτελείς δεξιώσεις. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποκαλύπτουν την ασχήμια των λειτουργών τους.

Οι πιστοί είναι το κοπάδι της άβουλης μάζας που σταυροκοπιέται ρυθμικά κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι του Θεού τους. Όσο πιο μεγάλους σταυρούς κάνουν τόσο πιο υποκριτές είναι. Τα πλήθη των πιστών μοιάζουν με τους δούλους στη ρωμαϊκή αρένα. “Χαίρε Θεέ, οι μελλοθάνατοι σε δοξάζουν…”. Ταπεινοί και μνησίκακοι απορρίπτουν κάθε διαφορετικότητα, κάθε υπέρβαση, κάθε απόλαυση που δεν προσκυνάει τα εικονίσματά τους. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποδεικνύουν πως οι μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στηρίζονται στην πίστη των υπηκόων τους.

Ο χριστιανισμός είναι η διδασκαλία του θανάτου. Υπόσχεται το ψέμα της αιώνιας ζωής για να καταργήσει το παρόν, το εδώ και τώρα. Η ζωή που ζούμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια δοκιμασία πίστης. Ένα κακόγουστο αστείο του Θεού τους για να μας δοκιμάσει… “Αγάπα τον πλησίον σου” λένε οι γραφές τους και οι αρχιερείς τους αγαπάνε την εξουσία και τον πλούτο. Η θρησκεία είναι μια επικερδής επιχείρηση. Παλιά ήταν οι σταυροφορίες, τώρα η Εκκλησία έχει επιχειρήσεις, τράπεζες, τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, εκτάσεις γης και συγκροτήματα κτηρίων. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν πως η ελευθερία πρέπει να περάσει πάνω απ’ τα συντρίμμια και τα χαλάσματα των ναών τους.

Monica και Francisco μας συνδέει αλληλεγγύη και αναρχική συγγένεια που είναι πιο δυνατή απ’ τον Θεό τους. Υπάρχουν άλλωστε τα γράμματα. Γράμματα που δραπέτευσαν απ’ τα κελιά της Χιλής και της Ελλάδας. Άλλα έφτασαν στον προορισμό τους και άλλα χάθηκαν χωρίς να διαβαστούν ποτέ(από εμάς). Κάπως έτσι ξεκίνησε η επικοινωνία μας με τη Monica, τους συντρόφους από την υπόθεση “Βόμβες” στη Χιλή, και δεκάδες ακόμα αδέρφια της πράξης που βρίσκονται αιχμάλωτοι της εξουσίας. Αυτά λοιπόν που ειπώθηκαν αλλά και αυτά που δεν πρόλαβαν να γραφτούν σε κάποιο γράμμα εξακολουθούν να ισχύουν. Μέχρι την απελευθέρωση του καθενός μας.

“Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Δεν χρειαζόντουσαν τις λέξεις. Άλλωστε που να βρεις λέξεις που να ταιριάζουν στο ανάστημα της ελευθερίας. Ο χρόνος είχε παγώσει, αυτές ήταν οι δικές τους στιγμές. Η απόδραση σχεδιαζόταν μήνες. Όλες οι αγωνίες, οι στεναχώριες, οι αναποδιές της τύχης, τα γέλια, οι ανησυχίες, τα όνειρα, τώρα έπρεπε να στηριχτούν σε τρία λεπτά που θα κρατούσε η επίθεση. Κοιτούσε τον γεμιστήρα. Δεκαπέντε σφαίρες- δεκαπέντε ανάσες ελευθερίας. Και μια ακόμα… η δικιά του καθώς άκουσε τη φωνή του να λέει “Πάμε… ελευθερία ή θάνατος…”.”

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ FRANCISCO SOLAR ΚΑΙ MONICA CABALLERO

Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ 10, 100, 1000 ΠΥΡΗΝΕΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς-FAI/IRF
πυρήνας φυλακής

Υ.Γ. Το πρωινό της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου 2013 ο σύντροφος Sebastian Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός φρουρού κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας τράπεζας. Μετά από καταδίωξη οι μπάτσοι συλλαμβάνουν άλλους δύο συντρόφους, τον Alfonso Alvial Sanchez και τον Hermes Gonzalez Henriquez. Η ληστεία μιας τράπεζας από αναρχικούς της πράξης είναι μια υπαρξιακή και εξεγερτική πρακτική απόρριψης του εξαναγκασμού και της ηθικής της μισθωτής σκλαβιάς που επιβάλλουν τα αφεντικά.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ALFONSO ΚΑΙ HERMES

ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ SEBASTIAN

Τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος;

Ελευθερία δεν υπάρχει. Ούτε βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για την ελευθερία. Και τι θα πει ελεύθερος; Ελεύθερος είναι αυτός που δε φοβάται να σκοτώσει ή να πεθάνει στον αγώνα για την ελευθερία”

Η αιχμαλωσία είναι μια συνέπεια του πολέμου ενάντια στην εξουσία. Όσο υπάρχουν αιχμάλωτοι, ο πόλεμος δεν έχει σταματήσει… Η μνήμη της αιχμαλωσίας όσων λείπουμε από τους δρόμους, γεννά την προοπτική να γκρεμίσουμε τις φυλακές εντός και εκτός από αυτές. Ο Σάββας Ξηρός “λείπει” περίπου 11,5 χρόνια. 11,5 χρόνια φυλακισμένος μέσα στους τέσσερις τείχους των υπογείων της ειδικής πτέρυγας και των νοσοκομείων. Δε θα υποκριθούμε ότι μοιραζόμαστε κοινές αντιλήψεις με τον Σάββα, ούτε ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Προερχόμαστε από διαφορετικές αφετηρίες αντιλήψεων, που συχνά ηλεκτρίζονται από τις αντιθέσεις τους. Όμως η προσωπική μας γνωριμία στις “τυχαίες” συναντήσεις μας εντός των τειχών μας συνέδεσε με το κοινό μίσος που νιώθουμε για την εξουσία. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να αναλωθούμε μιλώντας τη γλώσσα των δικαιωμάτων. Ούτε θα επικαλεστούμε τα γνωστά σε όλους σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο Σάββας. Δε θα παραχωρήσουμε στον εχθρό την ευχαρίστηση να προσποιηθεί ότι είναι μεγαλόψυχος. Το μόνο που θέλουμε από αυτόν είναι ο πόλεμος. Και πόλεμο θα έχει…

Γιατί το στοίχημα είναι να μεταφέρουμε το ζήτημα της απελευθέρωσης αιχμαλώτων συντρόφων, από τις αίθουσες των δικαστηρίων στην κάνη ενός όπλου που θα σημαδεύει μπάτσους, δεσμοφύλακες και δικαστές…

Ο ΣΑΒΒΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF
πυρήνας φυλακής

Σημείωση του εγχειρήματος: Οι σύντροφοι και η συντρόφισσα της ΣΠΦ δεν επιθυμούν να αναδημοσιεύονται τα κείμενά τους στο Indymedia.

Το ηχητικό αρχείο από την εκδήλωση στις 13/12/13 – Eκδήλωση παρουσιάση “Σχέδιο Φοίνικας – Μια επίθεση σε 8 πράξεις”

13/12/13 Eκδήλωση παρουσιάση “Σχέδιο Φοίνικας – Μια επίθεση σε 8 πράξεις”. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην ΑΣΟΕΕ (Αθήνα) απο την συνέλευση αλληλεγγύης για την υπόθεση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από το ρεύμα της Νέας Αναρχίας. Στην εκδήλωση έγινε παρουσιάση του σχεδίου Φοίνικας της FAI-IRF και της υποθεσης των δυο αναρχικών αιχμαλώτων, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρου Μάνδυλα όπου υπήρξε τηλεφωνική παρέμβασή τους καθώς και του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου Χρήστου Τσάκαλου.

Κατεβάστε

πηγή

φοίνικας

Αθήνα: Εκδήλωση για τους αιχμαλώτους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα και Ανδρέα Τσαβδαρίδη και παρουσίαση του Σχεδίου “Φοίνικας” της FAI/IRF

φοίνικας

.

Θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με τους συντρόφους:

Aνδρέα Τσαβδαρίδη, που ανέλαβε την ευθύνη για την αποστολή εκρηκτικού δέματος στον πρώην διευθυντή της αντιτρομοκρατικής.

Σπύρο Μάνδυλα, μέλος του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ, που κατηγορείται για την ίδια υπόθεση.

Χρήστος Τσάκαλο, μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της φωτιάς, που θα μιλήσει για το σχέδιο “Φοίνικας” και για τις ηθικές αυτουργίες που αποδίδονται στα μέλη της Συνωμοσίας.

Θα υπάρξει προβολή βίντεο, για το σχέδιο Φοίνικας.

Στο χώρος της εκδήλωσης θα υπάρχει υλικό των εκδόσεων Μαύρη Διεθνής, των εκδόσεων του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ, του Μετώπου Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού και του αναρχικού μεταφραστικού/εκδοτικού εγχειρήματος Έρεβος.

Παρασκευή, 13/12, στις 18.30

ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Χ στο υπόγειο

Συνέλευση Αλληλεγγύης για την υπόθεση της ΣΠΦ

Σύντροφοι/ισσες από το ρεύμα της Νέας Αναρχίας

Εκδήλωση του αναρχικού στεκιού Ναδίρ, για το σχέδιο “Φοίνικας” και τους δύο προφυλακισμένους συντρόφους

ΑΦΙΣΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ-ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ-ιντυ

Σχέδιο Φοίνικας: Μια διεθνής συνωμοσία της FAI-IRF

 

Εισήγηση από το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ:

Χρονικό εισβολής στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ, Σύλληψη συντρόφων,  Χρονικό σχεδίου “Φοίνικας”

– Προβολή του βίντεο “Σχέδιο Φοίνικας”

– Τηλεφωνική παρέμβαση-συζήτηση με τους προφυλακισμένους Ανδρέα Τσαβδαρίδη (μέλος της FAI-IRF) και Σπύρο Μάνδυλα (μέλος του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ) που κατηγορούνται για συμμετοχή στο σχέδιο “Φοίνικας” και ως μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του στεκιού (β’ φοιτητικές εστίες, ευθεία πάνω από το ΑΧΕΠΑ)

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

Απάντηση για τους Συντρόφους, σχετικά με την κριτική των Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη

Σε κείμενο με τίτλο “Ορατοί και αόρατο τοίχοι-μια κριτική στην ε.ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” ανάμεσα σε πολλά άλλα έγινε αναφορά στην πολεμική που εκφράζουμε για τη στάση που κρατάνε άλλοι κατηγορούμενοι για την υπόθεση της ΣΠΦ.

Επειδή όταν δεν αναγνωρίζεις το λάθος σου, τότε είσαι καταδικασμένος να το συναντήσεις ως σκοπιμότητα, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι, κάνοντας την αυτοκριτική μας. Η απαξιωτική και μειωτική θέση μας για τη στάση κάποιων άλλων κατηγορουμένων ΔΕΝ αφορά τον Γ. Μιχαηλίδη και τον Δ. Πολίτη.

Ο μεγάλος αριθμός των υπόλοιπων κατηγορουμένων και συγκεκριμένες ρήξεις που έχουμε με κάποιους από αυτούς, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι δε διαχωρίσαμε τη διαφορετικότητα των δύο. Γι’ αυτό το κάνουμε τώρα με αυτό το κείμενο.

Από κει και πέρα δυο λόγια μονάχα για τα υπόλοιπα που γράφτηκαν. Δεν θα ξεπέσουμε λέγοντας το γνωστό “ουδείς αγνωμονέστερος εκ του ευεργετηθέντος”. Όταν βοηθήσαμε κάποιους στις πιο δύσκολες στιγμές τους, το κάναμε γιατί το νιώθαμε αυθεντικά. Τα συναισθήματα δεν έχουν ανταλλάγματα, ούτε εξαργυρώνονται. Ή γίνονται πράξη ή αποκτούν την πικρή γεύση της απογοήτευσης ή της υποκρισίας.

Είμαστε λοιπόν οι επιλογές μας με όλες τις συνέπειες τους και όχι μάρτυρες μιας ευγένειας που κρατάει κλειδωμένα τα πάθη και τις εντάσεις μας για να μη βεβηλωθούν τα εικονίσματα μιας αναρχικής ιδεολογίας που είναι ψεύτικη. Γι’ αυτό προτιμάμε την αγένεια της βαριοπούλας που θρυμματίζει τα απομεινάρια μιας εποχής που δεν υπάρχει πια, απ’ την ουδετερότητα μιας political correct διαλεκτικής. Είναι το σημείο που η απροσεξία ενός πρώην συντρόφου(όπως το ξέχασμα κάποιων πλαστών ταυτοτήτων που παλιότερα ποτέ δεν θα τολμούσαμε καν να ασχοληθούμε και απλά θα το ξεπερνάγαμε με συντροφικά πειράγματα), τελικά εμφανίζεται ως αυτό που πραγματικά είναι. Εμφανίζεται ως μια προκλητική αδιαφορία, αφού τελικά η υποκριτική διαλεκτική και οι δεύτερες σκέψεις ήταν η σχέση που είχε επιλέξει να έχει μαζί μας.

Για εμάς το προσωπικό είναι πάντα πολιτικό. Δεν ξεχωρίζουμε το προσωπικό από το πολιτικό λόγω μιας φαινομενικά κοινής αναρχικής γλώσσας με ανυπότακτα νοήματα που στην πράξη φάνηκαν υποκριτικά και δίχως αντίκρισμα. Κι όταν λέμε πράξη δεν εννοούμε μόνο επιθετικές πρακτικές όπως η ληστεία μιας τράπεζας, αλλά και τις απλές χειρονομίες έμπρακτης φιλίας και αλληλεγγύης που ΚΑΠΟΤΕ, ΚΑΠΟΙΟΙ μοιράζονταν σε ένα παρελθόν που δεν έχει μείνει ΤΙΠΟΤΑ να το θυμίζει.

Δεν διαθέτουμε αναρχόμετρο, αλλά ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του. Δεν είμαστε αλάνθαστοι, αλλά έχουμε μνήμη για την οποία δεν μπορούμε να μιλήσουμε δημόσια. Στην αντίστροφη διαδρομή της μνήμης προς τα πίσω κάποιοι πλέον δεν έχουν καν όνομα και άλλοι έμειναν μια θολή σκιά να θυμίζουν αυτό που κάποτε ήταν για εμάς. Η μνήμη λοιπόν δεν είναι σκουπίδι για να την πετάξουμε…

Γι’ αυτό επιλέγουμε να είμαστε “κακοί”, “αλαζόνες”, “εκδικητικοί”, “λάθος” και “απολίτικοι” τιμώντας έτσι τις φιλίες και τις έχθρες μας, δίχως να κάνουμε εκπτώσεις ή να σιωπούμε για να είμαστε “αντικειμενικά σωστοί”, αρεστοί σε αρκετούς ή να ανεχόμαστε αυτούς που κάποτε απορρίπταμε όλοι μαζί…

Γνωρίζουμε δυστυχώς πως με αυτό το γράμμα οι περισσότεροι Σύντροφοί μας θα παραμείνουν στο σκοτάδι αναπάντητων ερωτημάτων γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να μοιραστούμε μαζί τους την υποκειμενική μας βιωματική αλήθεια. Είναι λάθος που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, όμως αυτά συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και συνεχίζεις κοιτώντας μπροστά… Το βίωμα λοιπόν δε μοιράζεται και βιώνεται προσωπικά… και συχνά μοναχικά…

Γι’ αυτούς που ξέρουν, όσα είπαμε ισχύουν.
Και ο νοών νοείτω…

Αντίο χθες

Τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/FAI-IRF

Το κείμενο σε pdf