Tag Archives: πολιτικοί κρατούμενοι

Αλληλεγγύη στην Κέρκυρα σε Αντρέα Τσαβδαρίδη – Σπύρο Μάνδυλα

Αλληλεγγύη στην Κέρκυρα σε Αντρέα Τσαβδαρίδη – Σπύρο Μάνδυλα

1388994781537
Βαδίζουμε μαζί με τις μάζες μα τα μυαλά μας κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες. Είμαστε τα παιδιά μιας σάπιας κοινωνίας που παραπαίει. Μια σαπίλα που διαχέεται από το κάθε μικροαστικό σκουπίδι μέχρι τον τελευταία ΄΄επαναστάτη΄΄ που αναλώνεται στην σούπα του εναλλακτισμού. Η επίσημη αναρχία του Σύριζα, των αριστερών μικρο-κομμάτων και του φοιτητοαναρχικού lifestyle σιωπά. Οτιδήποτε έξω από τα πλαίσια που έχει βάλει ο ως επί το πλείστον ρεφορμιστικός χώρος καταβαραθρώνεται, θάβεται στην ποιο σκοτεινή γωνιά του δωματίου. Προσπαθούν να το θάψουν τόσο καλά ώστε να μην ακούγονται εκείνες οι κραυγές που κλονίζουν το βόλεμά τους σε μια συμβιβασμένη επιβίωση τόσο για τους ίδιους όσο και για το κράτος. Ο σκοτεινός ήλιος της νέας αναρχίας έχει ξεκινήσει να ανατέλλει και οι μαύρες του ακτίνες καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους. Εμείς δεν έχουμε παρά να πάρουμε εκείνες τις αχτίδες φωτός και να τις διασπείρουμε με κάθε τρόπο και μέσο σε κάθε σημείο του ορίζοντα. Γιατί είμαστε ιδέες και οι ιδέες είναι η καύσιμη ύλη για όλες εκείνες τις φωτιές που είναι έτοιμες να ανάψουν. Με αφορμή αυτήν την μικρής κλίμακας παρέμβαση θέλουμε να καλέσουμε όλες τις αναρχομηδενιστικές ομάδες, συλλογικότητες και ατομικότητες να λειτουργήσουν διασκορπίζοντας την ιδέα της νέας αναρχίας και του αναρχομηδενισμού με κάθε δυνατό μέσω και τρόπο δημιουργώντας ομάδες και υποομάδες τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα όσο και σε μικρότερες περιοχές. Σκοπός αυτών των ομάδων θα είναι η διάχυση της νέας αναρχίας και η διασπορά της πραγματικής ιδέας της σύγκρουσης και της ρήξης με το σύστημα. Έχοντας σταθερή δομή η κάθε ομάδα θα μπορεί να λειτουργεί ατομικά αλλά και όλες μαζί σαν σύνολο με σκοπό την προπαγάνδιση και τον διασκορπισμό της νέα αναρχίας και του μηδενισμού. Σκοπός είναι η δημιουργία αυτόνομων ομάδων όπου πάνω σε ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό ρεύμα θα λειτουργούν συντονισμένα με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη διάχυση της αναρχίας. Έτσι στα πλαίσια αυτής της ιδέας για τον διασκορπισμό του αναρχομηδενισμού έγινε (παρά τις δυσκολίες που προέκυψαν) παρέμβαση στην Κέρκυρα αφιερωμένη στους συντρόφους μας Αντρέα Τσαβδαρίδη και Σπύρο Μάνδυλα. Πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση που αναφέρεται στους συντρόφους και στο σχέδιο φοίνικας ενώ κολλήθηκαν και αυτοκόλλητα αναφερόμενα στα φυλακισμένα αδέρφια μας αλλά και στους κουραμπιέδες της Χρυσής Αυγής που ανοίξανε προ ημερών γραφεία στο νησί. Πάλι φυσικά προστατευμένοι από όλες τις αστυνομικές δυνάμεις του νησιού. Στα πλαίσια της προπαγάνδας μέρος του υλικού κολλήθηκε στις τζαμαρίες των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας ενώ στο γραμματοκιβώτιο τους τοποθετήσαμε αφίσες αφιερωμένες στους συντρόφους Αντρέα Τσαβδαρίδη (μέλος της FAI – IRF) και Σπύρο Μάνδυλα (μέλος από το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ).

Σύντροφοι θα σας τιμούμε με κάθε μέσο και τρόπο ανάλογα με τις εκάστοτε δυνάμεις μας μέχρι να σπάσουν τα δεσμά τς φυλακής και να ανταμώσουμε πάλι.
Υστ. Θα θέλαμε να ενημερώσουμε ότι για οποιεσδήποτε περίεργες ιδέες οι αφίσες τοποθετήθηκαν στα γραφεία με γαντάκια. Επίσης λόγο των ημερών βγήκαν καλικάντζαροι και ξηλώσανε κάμερα παρακολούθησης από ρουφιανοπολικατοικεία. Καλύτερα να μην αφήνουν τα γλυκά κοντά στα παράθυρα γιατί στο τέλος θα γίνει παράδοση…

Αντικοινωνικές συμπεριφορές

Ανακοίνωση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς σχετικά με τον ξυλοδαρμό του Γ.Ναξάκη

images1

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μία επίθεση λάσπης και συκοφαντίας εναντίον της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Κάποιοι, λέγοντας ψέματα εναντίον μας, θέλουν να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα και να ξεγελάσουν την ανυπαρξία τους. Αυτό έκανε ο Γιάννης Ναξάκης. Ο Γιάννης Ναξάκης είναι ένας τιποτένιος συκοφάντης και τίποτα παραπάνω. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για αυτό το υποκείμενο.

Αντιγράφοντας τσιτάτα αντιδικαστικού λόγου και προσθέτοντας λίγο ματσό ύφος, προσπαθεί να φτιάξει την εικόνα ενός δήθεν αναρχικού. Στην πραγματικότητα, κινείται πάντα στα όρια του προσωπικού οφέλους και της καβάντζας.

Όπως γράφει και ο ίδιος, «για μένα μέχρι ένα πρώτο δίχρονο πειθαρχικό είναι αναλήψιμο γιατί δεν μου κοστίζει ουσιαστικά τίποτα εκτός ακραίου απροόπτου σε σχέση με την έκβαση της δίκης».

Πουλάει, λοιπόν, επαναστατικότητα εκεί που τον συμφέρει. Για να φτιάξει και λίγο την εικόνα του στους συντρόφους στο εξωτερικό, που δεν γνωρίζουν πόσο ανύπαρκτος είναι, γράφει ότι στηρίζει τις άτυπες ομαδοποιήσεις. Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει ένας ψεύτης και συκοφάντης με την εξεγερτικότητα μιας άτυπης αναρχικής οργάνωσης;

Στην συνέχεια, κάνει κριτική στους συντρόφους του για τον ξυλοδαρμό ενός δεσμοφύλακα, με απώτερο σκοπό, πίσω απ’ την επίπλαστη πολιτική προσέγγιση του γεγονότος, να αποστασιοποιηθεί. Η συμπεριφορά του μέσα στη φυλακή ήταν άκρως ειρωνική απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις (εκτός υπηρεσίας), εκμεταλλευόμενος την άτυπη ασυλία, που του προσφέραμε.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που με δικιά μας παρέμβαση γλίτωσε το ξύλο και το ξεφτίλισμα (όχι απ’ την υπηρεσία, αλλά από άλλους κρατούμενους).

Του είχαμε εξηγήσει επανειλημμένως ότι η φυλακή δεν είναι τσίρκο για να παίζεις και να πουλάς πνεύμα. Έγιναν αγώνες με αίμα και φωτιά για να κερδηθούν πράγματα μέσα στις φυλακές και οι κρατούμενοι σέβονται τους αναρχικούς, ενώ η υπηρεσία τους φοβάται για τα αντίποινα, που μπορεί να συμβούν εκτός των τειχών. Ο ίδιος, όμως, φερόταν πιο πολύ σαν κακομαθημένο παιδάκι παρά σαν «εξεγερμένος κρατούμενος», όπως θέλει να αυτοπαρουσιάζεται.

Ο τσαμπουκάς και η εξεγερτικότητα φαίνεται πάντα στις πράξεις και όχι στα λόγια.

Η κριτική, λοιπόν, που κάνει σε εμάς, είναι βασισμένη σε ψευτιές και φαντασιοπληξίες. Αυτό το υποκείμενο θέλησε, εν όψει της δίκης του, να δημιουργήσει θόρυβο γύρω απ’ το όνομά του και να ενδυναμώσει την αντι-ΣΠΦ υστερία, που ευδοκιμεί στις μέρες μας. Άλλωστε, δεν είναι αδιάφορο στους δικαστές και στους μπάτσους, όταν κάποιος, λίγο πριν τη δίκη του, βρίζει την άτυπη οργάνωση, για την οποία τον κατηγορούν. Ιδιαίτερα, όταν αυτός ο κάποιος είναι ένας συκοφάντης με ονοματεπώνυμο Γιάννης Ναξάκης.

Χρησιμοποιώντας μέσα στο γράμμα του μια επιθετική γλώσσα αοριστίας και σύγχυσης (αναφορά σε κάποια ανυπόγραφα ιντερνετικά σχόλια, χωρίς να λέει ποια είναι αυτά, λέγοντας απλά «αυτοί που χρειάζεται ξέρουν τι εννοώ…»), καταλήγει να εξαπολύει έναν χείμαρρο προσβολών και ύβρεων εναντίον μας (αηδία, ξεφτίλα, εξουσιαστικές συμπεριφορές και στυλάκι). Καμιά αναφορά σε κανένα πραγματικό γεγονός.

Κι αν η αφορμή για αυτό το ρεσιτάλ ψευτιάς ήταν τα τελευταία γεγονότα με τη μεταφορά του στην Δ’ πτέρυγα, ποια είναι τα πραγματικά περιστατικά και κυρίως, πού ξεκίνησε η ΣΠΦ να «στέκεται αντιθετικά με την αντιεξουσιαστική (τους) στάση»; Γεγονότα και όχι υπονοούμενα βρωμιάς και λάσπης. Όλοι γνωρίζουν, φίλοι και εχθροί, πως όταν θέλουμε να πούμε κάτι, το λέμε ανοιχτά και δημόσια. Ίσως για αυτό συχνά να είμαστε δυσάρεστοι σε κάποιους, αλλά ποτέ ψεύτες.

Είναι αστείο, ακόμα και ο μεγαλύτερος συκοφάντης, να διανοηθεί ότι διαφωνούμε γενικά και αόριστα με τον ξυλοδαρμό ενός δεσμοφύλακα, δηλαδή κάποιου που κλειδώνει ανθρώπους. Το έχουμε κάνει ήδη μια φορά (στην απόπειρα απόδρασης) και σύντομα, θα ξεκινήσει μια νέα δίκη εναντίον μας για όλην αυτήν την υπόθεση. Δεν μιλήσαμε, λοιπόν, για το αυτονόητο (για την ομορφιά του τσαλακώματος μιας στολής) γιατί θα έπρεπε να μιλήσουμε και για τις διαφορετικές στρατηγικές. Για τη στρατηγική του να χτυπήσεις τον αντίπαλο για να καταφέρεις να αποδράσεις και για τη στρατηγική να τον χτυπήσεις γιατί «παραβιάζει την ιδιωτικότητα του χώρου σου (του κελιού σου)». Δεν θέλουμε να συγκρίνουμε αυτές τις 2 στρατηγικές με κριτήρια ανωτερότητας, θεωρώντας τη μία πιο σημαντική από την άλλη, αλλά τις τοποθετούμε σε απόσταση. Αυτήν την απόσταση τη δηλώσαμε με τη στάση μας. Άλλωστε, το πιο σημαντικό είναι πως γνωρίζαμε πως δεν πειράχθηκε ούτε μια τρίχα από τους εμπλεκόμενους στο περιστατικό και είχαμε ξεκαθαρίσει προς την υπηρεσία πως σε αντίθετη περίπτωση θα υπήρχε πρόβλημα. Ποιο είναι, λοιπόν, το γαμημένο ζήτημα;

Ο εμπαθής και συκοφαντικός κατήφορος του Ναξάκη φτάνει στο σημείο να επινοεί ακόμα «βρώμικες» στρατηγικές μεταξύ της αρχηγοφάσης των κρατουμένων (στις οποίες ξεκάθαρα έλεγε πως μας συγκαταλέγει) και την υπηρεσία, σχετικά με ασυλία σε έρευνες στα κελιά. Είναι γνωστό σε όλους πως μας έχουν γίνει επανειλημμένες έρευνες, τόσο από δεσμοφύλακες, όσο και από ΕΚΑΜ. Εδώ φαίνεται πως τα όρια της ηλιθιότητας και της ασυνείδητης κατάδοσης μπλέκονται.

Αν κάποιος φτάνει στο σημείο να θεωρεί ότι η στρατηγική του απέτυχε, καλά θα κάνει να κάτσει να σκεφτεί με τον εαυτό του και όχι να βρίσκει φανταστικούς εχθρούς για να ρίξει το χρέωμα. Επίσης, δε βλάπτει και η αυτοκριτική για το φαντασιακό της παραβατικής κοινότητας των κρατουμένων, που μπορεί να είχε κάποιος στο μυαλό του. Κι αν πάλι θεωρεί ότι η στρατηγική του είναι πετυχημένη, ας την διατηρήσει συνεχίζοντας τον δρόμο του μακριά από αυτούς που διαφωνεί ή δε γουστάρει για τους δικούς του λόγους.

Δεν έχουμε πρόβλημα με τη δημόσια κριτική. Κι ας είναι κακή, ψυχρή κι ανάποδη. Προϋποθέτει, όμως, την ύπαρξη επιχειρημάτων, ακόμα κι αν διαφωνούμε με αυτά. Στα κείμενα, απαντάμε με κείμενο. Όπως πράξαμε στην περίπτωση του Μιχαηλίδη και του Πολίτη, στην άστοχη (κατ’ εμάς) κριτική, που μας έκαναν και στη σωστή επισήμανση τους για την αοριστία, που χρησιμοποιήθηκε σε κείμενο μας (χωρίς ποτέ, βέβαια, να τους βρίσουμε ή να τους συκοφαντήσουμε, όπως έκανε ο Ναξάκης). Άλλωστε, γι’ αυτό, ενώ ο Μιχαηλίδης ήταν παρόν στον ξυλοδαρμό του Ναξάκη, δεν τον ακουμπήσαμε, παρά μόνο τον απωθήσαμε για να μην παρέμβει.

Ακόμα, έχει σημασία η στιγμή που κάνεις την κριτική σου, ακόμα κι αν αυτή είναι πολεμική και υβριστική, όπως στην περίπτωση που επιτεθήκαμε εμείς (στα λόγια) στον ΚΣ και στην «απεργία πείνας» του. Το κείμενο βγήκε, όταν τελείωσε η όλη διαδικασία και αποφυλακίστηκε το συγκεκριμένο άτομο και ό,τι γράφτηκε, είτε συμφωνεί είτε δε συμφωνεί κάποιος, ήταν πάνω σε συγκεκριμένα γεγονότα. Όταν, όμως, κάποιος φτάνει στο κατάπτυστο σημείο να συκοφαντεί ανθρώπους δημόσια, αποκαλώντας τους με αισχρούς χαρακτηρισμούς, χωρίς να παραθέτει ούτε ένα πραγματικό γεγονός, τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Όταν όλοι γνωρίζουν πως εναντίον μας έχουν εφαρμοστεί όλα τα δικαστικά πραξικοπήματα (προφυλακίσεις αορίστου χρόνου για 36 και 38 μήνες, ηθικές αυτουργίες, διώξεις στο εξωτερικό, δεκάδες χρόνια καταδίκη), όταν όλοι γνωρίζουν πως τα χρόνια, που είμαστε στη φυλακή, τίποτα δε μας χαρίστηκε, αλλά φτύσαμε αίμα και μοναξιά με πειθαρχικές μεταγωγές σε όλες τις φυλακές (ο σύντροφος Γιώργος Πολύδωρος σε έξι μήνες είχε μεταχθεί σε 5 διαφορετικές φυλακές λόγω πειθαρχικών και αρκετοί από εμάς σε 2-3), με εμπλοκές με δεσμοφύλακες (περίπτωση Δομοκού), με απομονώσεις (η Όλγα είχε βγάλει πενήντα μέρες απομόνωσης στις φυλακές Διαβατών), με απεργίες πείνας, με κινητοποιήσεις (έστω και γραφικές), με απόπειρα απόδρασης.

Όταν όλοι γνωρίζουν πως σχεδόν κάθε αναρχικό, που μπήκε στη φυλακή όσο είμαστε μέσα, ποτέ δεν τον αφήσαμε μόνο του, ακόμα κι αν ήταν σε άλλη φυλακή (ας το διαψεύσουν ακόμα κι αυτοί που πλεόν δε μας γουστάρουν) και πάντα φροντίζαμε να μην έχει προβλήματα, φέρνοντάς τον σε επαφή με άλλους κρατουμένους για να τον βοηθήσουν και να μην του λείψει τίποτα.

Όταν όλοι γνωρίζουν πως μπορεί να μην είμαστε και οι πιο ευγενικοί και να μην έχουμε τους καλύτερους τρόπους, αλλά σχεδόν καθημερινά έχουμε βοηθήσει άπειρους κρατουμένους σε ζητήματα, που έχουν να κάνουν με την υπηρεσία και με τις υλικές δυσκολίες, που υπάρχουν στην καθημερινή ζωή στη φυλακή.

Όταν όλοι ξέρουν πως το σεβασμό εδώ μέσα και κάποιες φιλίες τα κερδίσαμε γι΄αυτό που είμαστε και όχι γιατί προσποιούμαστε ή το παίζουμε αρχηγοί.

Όταν ούτε οι χειρότεροι εχθροί μας (μπάτσοι, δικαστές, δημοσιογράφοι) δεν έχουν τολμήσει να μας συκοφαντήσουν έτσι όπως μας συκοφάντησε ο Ναξάκης, τότε η διαλεκτική ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ και υπάρχει χώρος μόνο για ΑΠΟΛΥΤΗ ΒΙΑ.

Δεν έχουμε απολογηθεί στα δικαστήρια του εχθρού και φτάσαμε στο σημείο να απολογούμαστε για τις βρωμιές αυτού του ξεφτίλα.

Είχαμε επιλέξει να συγκρατούμε τη βία μας μέσα στη φυλακή και να την εκφράζουμε μόνο στον εχθρό και στους τυράννους της ζωής μας. Αυτή είναι η επιθυμία μας.

Όμως, ο Ναξάκης, με αυτό το σιχαμερό σκατόχαρτο που έγραψε, φρόντισε να παραβιάσουμε τη συμφωνία, που είχαμε κάνει με τον εαυτό μας. Μας συκοφάντησε, μας έβρισε και διέδωσε δημόσια απίστευτες ψευτιές για εμάς. Γι’ αυτό, του σπάσαμε το κεφάλι στο διάδρομο των φυλακών. Για να τελειώνει, λοιπόν, η δημόσια κατρακύλα. Οι επιλογές και οι στρατηγικές, που δεν ταιριάζουν, ας κρατήσουν τις αποστάσεις τους. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, τα πάντα είναι υποκειμενικά. Το ίδιο ισχύει και με την κριτική. Όμως, όποιος επιλέγει τη λάσπη, την ψευτιά και την προσβολή, για να λερώσει την ιστορία μας, τις αξίες μας, τις προσωπικότητές μας και τη διαδρομή του αγώνα μας, δεν θα έχει την ίδια κατάληξη με το Ναξάκη.

Αυτήν τη φορά, θα τον τελειώσουμε οριστικά… Για να μπει τέλος στη σύφιλη της εσωστρέφειας, που μας δηλητηριάζει, απομακρύνοντάς μας από την πραγματική επίθεση.

ΤΟ ΨΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΠΙΣΩ ΨΕΥΤΕΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF (Πυρήνας Φυλακής)

———

Σημείωση του εγχειρήματος: Οι σύντροφοι της ΣΠΦ-Πυρήνας Φυλακής δεν επιθυμούν τα κείμενά τους να αναδημοσιεύονται στο athens.indymedia

πηγή

Να γίνουμε επικίνδυνοι …για τη διάχυση της Μαύρης Διεθνούς

lobo

Κείμενο των φυλακισμένων μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF (Ελλάδα) που πρωτοπαρουσιάστηκε στα ισπανικά στο διεθνές αναρχικό συμπόσιο στην Πόλη του Μεξικού: pdf για διάβασμα εδώ.

πηγή

Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου

σπύρος-2

Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα, προφυλακισμένου για το σχέδιο Φοίνικας με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου.

Το κείμενο αυτό περιέχει κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις με αφορμή την εξέταση του εξαμήνου που θα γίνει την Τρίτη 7 Γενάρη στο εφετείο στη Λουκάρεως.

Η σύλληψη, η προφυλάκιση και η παράταση, της προφυλάκισης μου, έχουν όλες τους ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Αν κάποιος μελετήσει τη δικογραφία και την απόφαση της προσφυγής μου θα δει ότι δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο που να “δικαιολογήσει “ την προφυλάκιση μου.

Αυτό βέβαια δεν είναι ανεξήγητο. Το κράτος αντιλαμβανόμενο τη δύναμη και τη διάχυση της Νέας Αναρχίας θα κάνει τα πάντα για να την καταστείλει σε κάθε έκφανση.

Το τι είδους προσχήματα θα βρει δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία. Όπως έχω ξαναγράψει το κράτος έχει θέσει σε σημαντικό βαθμό προτεραιότητας την επιθυμία του να γκρεμίσει τη γέφυρα ανάμεσα στο “δημόσιο” και το “παράνομο”.

Τα προσχήματα στη δικιά μου περίπτωση, για την προηγούμενη παράταση της προφυλάκισης μου ήταν , όσο και αν φαίνεται γελοίο, τα εξής:

i) Πρώτο στοιχείο αποτελεί η πεποίθηση του αντιεισαγγελέα εφετείου Απόστολου Μακρόπουλου ότι “φέρεται ότι ήταν συνδετικός κρίκος μεταξύ των εντολών των κρατουμένων μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στα πλαίσια των πράξεων του Σχεδίου Φοίνικας και της εκτελεστικής δράσης έξω από το χώρο της φυλακής”. Αυτό το συμπέρασμα το βγάζει εξαιτίας των επισκεπτηρίων που έκανα τον τελευταίο χρόνο, με τον φίλο και σύντροφο μέλος της ΣΠΦ Χρήστο Τσάκαλο, στις φυλακές του Κορυδαλλού…

ii) Το δεύτερο πρόσχημα ήταν με αφορμή τη δημόσια επιστολή μου. Αναφέρει λοιπόν ο ειδικός εφέτης ανάκρισης Ευτύχης Νικόπουλος ότι στην επιστολή μου δεν περιγράφω το περιεχόμενο των συνομιλιών μου στο επισκεπτήριο της φυλακής… Επίσης, θεωρεί ιδιαίτερο στοιχείο ότι επικροτώ αντάρτικες ενέργειες.

Εγώ από τη μεριά μου έχω να πω να εξής: Δεν προτίθεμαι σε καμία περίπτωση να απαντήσω στις εικασίες και τα προσχήματα του κάθε εισαγγελέα, αφού αυτά τα “στοιχεία” της δικογραφίας δεν τα θεωρώ ικανά όχι για σύλληψη και προφυλάκιση αλλά ούτε καν για προσαγωγή.

Η σύλληψη μου μπορεί να ερμηνευτεί και στα πλαίσια μιας στρατηγικής που φαίνεται να υιοθετεί το ελληνικό κράτος το τελευταίο διάστημα απέναντι στον εσωτερικό εχθρό: τους αναρχικούς και συγκεκριμένα το ρεύμα της Νέας Αναρχίας. Και αυτή η στρατηγική είναι το να αντιγράφει κατασταλτικές επιχειρήσεις και τακτικές άλλων χωρών. Έτσι, όπως είχαμε στην Ιταλία τα τελευταία 2 χρόνια την επιχείρηση Ardire (Ευτολμία) με τις διώξεις μεταξύ άλλων ατόμων για μεταφραστικά και εκδοτικά εγχειρήματα ή για διαχείριση ιστοσελίδων, έτσι και στην Ελλάδα φαίνεται κάποιοι να σχεδιάζουν κάτι αντίστοιχο. Το κράτος γνωρίζει καλά πως τέτοια μέσα και δομές δεν αποτελούν το φτωχό συγγενή της άμεσης δράσης αλλά έχουν τη δικιά τους τεράστια ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στη διαρκή αναρχική εξέγερση.

Η περίπτωση μου πέρα από την ομηρία μου έχει και μία δεύτερη ανάγνωση. Δημιουργεί μία παρακαταθήκη φόβου για όποιον στο μέλλον κινηθεί ανάλογα προωθώντας μέσα από δημόσια εγχειρήματα την αναρχική διαρκή εξέγερση, την αδιαμεσολάβητη πρακτική θεωρία, την έμπρακτη αλληλεγγύη.

Όλα αυτά τα περιγράφω ώστε να δημιουργηθεί μια δημόσια παρακαταθήκη για τον τρόπο σκέψης και δράσης των κατασταλτικών μηχανισμών. Σε καμιά περίπτωση δε ζητιανεύω την αλληλεγγύη ούτε της αριστεράς ούτε ενός “χώρου” που τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά κινημάτων κοινωνικής ανυπακοής, που έκανε πάρτι και “ανακουφίστηκε” με τη σύλληψη μου.

Υ.Γ. Αυτούς τους έξι μήνες διάφορες κινήσεις αλληλεγγύης (άμεσες δράσεις, εκδηλώσεις, παρεμβάσεις με σπρέι, πανό, αφίσες, τρικάκια κ.ά.) γίναν για να εκφραστεί η αλληλεγγύη προς το πρόσωπο μου και προς τον σύντροφο και φίλο Αντρέα Τσαβδαρίδη. Αυτή η αλληλεγγύη μου έδωσε πολύ δύναμη και γκρέμισε την απομόνωση που το κράτος ορθώνει στους αναρχικούς αιχμαλώτους πολέμου.

 ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΔΥΛΑΣ

ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ

4 Ιανουαρίου 2014

Αποσπάσματα από την απόρριψη της προηγούμενης αίτησης:

spyros_-_Copy

πηγή

Ελλάδα: Εξόρμηση με συνθήματα αλληλεγγύης για τους Σπύρο Μάνδυλα, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και τη FAI/IRF (Κομοτηνή)

Κομοτηνή: Εξόρμηση με συνθήματα αλληλεγγύης για τους συντρόφους Σπύρο Μάνδυλα, Ανδρέα Τσαβδαρίδη και τη FAI/IRF

111 121 101 91 81 1 41 31 51 71 61 21

πηγή

Σκέψεις πάνω στην απεργία πείνας και δίψας και τα όσα ακολούθησαν

Κείμενο που μας στάλθηκε ανώνυμα μέσω mail στο Inter Arma:icon-report-fundraising-Direct-Mail

 

Ως ένας «απλός» σύντροφος παρακολουθώ τα τεκταινόμενα εντός των φυλακών Κορυδαλλού με σχετική έκπληξη και απορία.

Και να εξηγήσω τι εννοώ…

Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν μετά τον ξυλοδαρμό του ανθρωποφύλακα Μυλωνά. Ακολούθησε λοιπόν ο διασκορπισμός των εμπλεκομένων συντρόφων σε διαφορετικές πτέρυγες, απομόνωση 5 εξ αυτών, απεργία πείνας και δίψας 7 εξ αυτών και τελικώς την μερική υποχώρηση τόσο των δεσμοφυλάκων (παραμένουν όλοι μαζί) όσο και των ίδιων (βρίσκονται πλέον στην Δ’ πτέρυγα αντί για την Α’ όπου απαιτούσαν να επιστρέψουν).

Μέχρι εδώ όλα καλά…

Αλλά ξαφνικά σε όλα τους τα κείμενα (και τα 2 που βγήκαν μετά την λήξη της απεργίας) αφήνονται αιχμές κατά άλλων κρατουμένων προνομιούχων, ελίτ και κουμανταδόρων στην φυλακή. Τις οποίες αιχμές δεν θα θεωρούσα προπαγανδιστικό τρικ (ναι υπάρχουν ιεραρχίες, ελίτ, έμποροι πρέζας και ότι θες) αν προ λίγων μηνών δεν είχε δημοσιευθεί κείμενο από τους συντρόφους Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη (Μία κριτική στην Ε.Ο ΣΠΦ) με το οποίο θεωρούσαν τα υπονοούμενα και τις αιχμές σκόπιμη τακτική δημιουργίας αμφιβολιών και λανθασμένων εντυπώσεων για την ακρίβεια θεωρούσαν την αοριστία στον λόγο της Ε.Ο ΣΠΦ «λόγο της σύγχυσης». Επειδή δεν έχουμε όλοι κοντή μνήμη σύντροφοι αν έχετε να πείτε κάτι πείτε το ξεκάθαρα και όχι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Αλλιώς μην μας κουράζετε αδίκως με τέτοια δημόσια κείμενα αλλά να τα στείλετε σε όσους για κάποιον λόγο καταλαβαίνουν.

Υπάρχει και ένα άλλο ενδεχόμενο βέβαια. Είναι δύσκολο να αποδεχτεί κάποιος την ήττα του πόσω δε μάλλον όταν βρίσκεται εκτεθειμένος στους συντρόφους ανά την ελλάδα. Πέρα από ένα απλό «θα δούμε τι θα γίνει από δω και πέρα» ο σύντροφος Γ. Ναξάκης κάνοντας μια καταγραφή των γεγονότων το μοναδικό συμπέρασμα που βγάζει είναι σε σχέση με την Ε.Ο ΣΠΦ. Για την ακρίβεια εξεπλάγη με τη μη συμμετοχή της στα γεγονότα. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι και ο ίδιος ως μέλος της «μοναδικής κοινότητας κρατουμένων στον Κορυδαλλό» παίρνει θέση 15 μέρες αργότερα από τη λήξη της κινητοποίησης. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά εξεπλάγην που ένα μέλος της κοινότητας δεν είχε πάρει καν θέση επί των γεγονότων όταν αυτά συνέβαιναν. Αυτό που δυστυχώς συμπεραίνω είναι πως υπάρχει μια αγωνιώδης προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών ή αλλαγή αιχμής στο γεγονός.

Ο σύντροφος Γ. Ναξάκης περιγράφει απλά τα γεγονότα (άγαρμπα κατ’ εμέ, τι σημαίνει κόντρα, κόντρα, κόντρα; Ήταν δηλαδή μια απονοηματοδοτημένη και χωρίς πολιτικό υπόβαθρο κίνηση, μια κόντρα στην κόντρα ή αγώνας για την αξιοπρέπεια των εμπλεκόμενων συντρόφων;)

Για άλλη μια φορά λοιπόν τα προπαγανδιστικά τρικ και ο λόγος της σύγχυσης θριαμβεύει. Σε ποια τους κινητοποίηση στάθηκε η ΣΠΦ αντιθετικά; Παρακαλώ η απάντηση να είναι σαφής, τεκμηριωμένη και χωρίς αοριστίες γιατί αποτελεί σοβαρή κατηγορία τουλάχιστον στη δική μου αναρχική αντίληψη. Σας εμπόδισε η ΣΠΦ να αγωνιστείτε για κάτι σύντροφε ή δεν μπορούσατε να «σηκώσετε» κάποια κινητοποίηση μόνοι σας και χρεώνετε τη ΣΠΦ για την μη κινητοποίηση σας;

Αυτή η αόριστη, εντελώς αόριστη το τονίζω κατηγορία αποκτά άλλη βαρύτητα διαβάζοντας παρακάτω το κείμενο. Υπάρχει ένα μεταφυσικό συμπέρασμα. Η ΣΠΦ έκανε κάπου κάποια σχόλια δημόσια (άρα στο ίντερνετ) και ο Γ. Νάξακης ξέρει ότι ήταν αυτοί επειδή «ήταν καρμπόν με αυτά που τους έλεγαν τον τελευταίο καιρό»; Και λόγω αυτών τον σχολίων αηδίασε και σιχάθηκε και κλείνει το μάτι συνωμοτικά ότι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Για όποιον δεν κατάλαβε σας το λέω εγώ για σχόλια σε αναρτήσεις στο ίντερνετ λέει. Αλλά και τα (ανώνυμα πάντα) σχόλια τα χρεώνονται και όλοι τους (όλη η ΣΠΦ εννοεί). Ξαναλέω ότι τυχαίνει ή μάλλον επέλεξα να έχω παρακολουθήσει την δημόσια αλληλογραφία και τοποθετήσεις των πολιτικών κρατουμένων και θέλω να πω πως ευτυχώς ή δυστυχώς, καλώς ή κακώς μέχρι στιγμής η ΣΠΦ όταν θέλει να τοποθετηθεί το κάνει δημόσια και δεν κρύβει τις θέσεις τις όποιες κι αν είναι αυτές και μπορεί να τις στηρίζει.

Καλώ τον σύντροφο λοιπόν αν θέλει να διατηρήσει έστω ίχνος από την σοβαρότητα του να ανακαλέσει την αστεία αυτή τοποθέτηση και αν τον ενδιαφέρει να δει την ουσία των πραγμάτων, που είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα να γράψω αυτό το κείμενο. Το σημείο που πρέπει να προβληματίσει τους συντρόφους, ίσως και εμάς έξω, είναι ότι πρώτη φορά κρατούμενοι διώχνουν από την πτέρυγα αναρχικούς. Πάντα υπήρχαν κλίκες, μαφιόζοι, ντίλερ, μπράβοι, ιεραρχίες, πρεζάκια κλπ στις φυλακές και δυστυχώς πάντα υπήρχαν και αναρχικοί. Ο καθένας, πάντα με τον δικό του τρόπο δημιουργούσε και δημιουργεί γεγονότα μεγαλύτερα ή μικρότερα και εστίες έντασης.

Ας αναρωτηθούμε όλοι μαζί ή ο καθένας ξεχωριστά για τα ουσιαστικά προβλήματα και τις αδυναμίες που συλλογικά ή ατομικά έχουμε, και να γίνει ένας σοβαρός απολογισμός της πορείας μας συλλογικής ή ατομικής, εντός και εκτός των τειχών και ας αφήσουμε τις μικρότητες, τις αβάσιμες λασπολογίες και τις πονηρές αοριστίες γιατί κάθε φορά χάνουμε όλοι μας (σε όποια τάση κι αν ανήκουμε) ένα ίχνος από την σοβαρότητά μας και ώρες από τη ζωή μας που σίγουρα δεν έχουμε για πέταμα.

Y.Γ Διάβασα ότι τουλάχιστον μέχρι και χθες ο Στέφανος Αμίλητος βρισκόταν στην Α πτέρυγα και όχι στην Δ’ όπως ανακοινώθηκε από τον ίδιο και τους συντρόφους του. Ας μας ενημερώσουν οι σύντροφοι που γνωρίζουν αν υπάρχει πρόβλημα στο να μεταφερθούν τα μέλη της αναρχικής κοινότητας μαζί ή τέλος πάντων τι συμβαίνει γιατί επικρατεί ένα χάος.

Ανώνυμο

Μαδρίτη: Εκδήλωση αλληλεγγύης σε αναρχικούς αιχμαλώτους καταδικασμένους σε πολυετείς ποινές φυλάκισης

11-de-enero

Το Σάββατο, 11 Γενάρη 2014, στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο La Gatonera, επί της οδού Αμιστάδ 9, στη μαδριλένικη γειτονιά του Καραμπαντσέλ, θα πραγματοποιηθεί μια εκδήλωση αλληλεγγύης σε αναρχικούς κρατουμένους ανά τον κόσμο που έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς ποινές φυλάκισης.

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 18.30 αποσκοπώντας στην ενημέρωση γύρω από ορισμένες υποθέσεις αδερφών μας που βρίσκονται εδώ και χρόνια έγκλειστοι στα δημοκρατικά κάτεργα διάφορων κρατών. Συγκεκριμένα, θα μιλήσουμε για τις υποθέσεις του Κλάουντιο Λαβάτσα και του Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα (φυλακισμένων στην Ισπανία), του Μάρκο Καμένις (αιχμαλώτου στην Ελβετία), του Τόμας Μάγερ-Φαλκ (κρατουμένου στη Γερμανία), της Μαρί Μέισον και του Έρικ ΜακΝτέιβιντ (φυλακισμένων στις ΗΠΑ), και του Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες Χιμένες (κρατουμένου στη Χιλή). Θα ακολουθήσει κουβέντα σχετικά με τρόπους ενδυνάμωσης των δεσμών αλληλεγγύης μέσω δομών αντιπληροφόρησης και έμπρακτης στήριξης των αιχμαλώτων του κοινωνικού πολέμου.

Στη συνέχεια θα παίξει και καφενείο αλληλεγγύης, με βίγκαν σάντουιτς για να σκοτώσουμε την πείνα.

Σκοπός μας μ’ αυτήν τη συνάντηση είναι να δημιουργήσουμε μιαν ευκαιρία να σπάσει η σιωπή με την οποία επιδιώκουν να θάψουν τους αναρχικούς κρατουμένους, να διαχύσουμε το λόγο έγκλειστων συντρόφων και να προπαγανδίσουμε τον αγώνα με κάθε πιθανό μέσο ενάντια στην κοινωνία-φυλακή και στους βαστάζους της.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για αυτοοργανωμένη δραστηριότητα, για την πραγμάτωση της οποίας λογαριάζουμε στη στήριξή σας, τόσο με τη φυσική σας παρουσία και ενεργό συμμετοχή, όσο και μέσω ελεύθερης συνεισφοράς στο κουτί ενίσχυσης για τα έγκλειστα συντρόφια.

Αιχμάλωτοι στο δρόμο! Δρόμο για την εξέγερση!

Contra Info

ΠΗΓΗ

Ελλάδα: Εμπρησμός σχολικού λεωφορείου (Αθήνα, 02/01/2014)

σχολικά

Χθες το βράδι πυρπολήσαμε σχολικό λεοφορείο των Εκπαιδευτηρίων Δούκα στη περιοχή του Άγιου Ελευθέριου.

 ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

 ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ Σ. ΜΑΝΔΥΛΑ ΚΑΙ Α. ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗ

 ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΟΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

 ΖΗΤΩ Η ΑΓΡΙΕΣ ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

Ένοπλοι Έφηβοι

———-

Πηγή

Ενημέρωση από τη δίκη της Σ.Π.Φ. (συνεδριάσεις 86η-88η)

Senza-titolo-1

Η ενημέρωση γίνεται από αλληέγγυους στην οργάνωση και μας αποστέλλεται μέσω mail

88η Συνεδρία

Συνεχίστηκε η ανάγνωση εγγράφων.

Συνεδρίαση 87η

Σύντροφος της ΣΠΦ στην αρχή της συνεδρίας διέκοψε την ομαλή ροή της δίκης παίρνοντας τον λόγο σχετικά με όσα είχαν ακουστεί στην προηγούμενη συνεδρίαση. Συγκεκριμένα δήλωσε: “Αφού πλέον μπήκαμε στο τελευταίο βούλευμα, θέλω να κάνω ένα σχόλιο σχετικά με την παρουσίαση της υπόθεσης της ΣΠΦ. Όπως γνωρίζεται οι ανακριτικές και διωκτικές αρχές έχουν διαπράξει την τέλεια αντίφαση. Στην υπόθεση του Δεκέμβρη εμφανίζουν τρεις από εμάς που έχουμε αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής μας στη Συνωμοσία ως αρχηγούς, που δίναμε εντολές σε άτομα που δεν έχουν καμία σχέση μαζί μας. Απ’ τη μία λοιπόν μας χαρακτηρίζουν ως τρομοκρατική οργάνωση αναρχικών και απ’ την άλλη αποδίδουν σε κάποιους από εμάς τον ρόλο των αρχηγών. Το ερώτημα είναι απλό. Πώς γίνεται οι αναρχικοί να έχουν αρχηγούς; Ως αναρχικοί είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Κι όμως διαβάζουμε δημοσιεύματα που μιλάνε για ηγετικά στελέχη, για αρχηγούς, για εντολές που δίνονται μέσα απ’ τις φυλακές. Όλα αυτά βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τη συλλογιστική των εισαγγελέων που λίγο καιρό πριν, άσκησαν εναντίων μας δίωξη για ηθική αυτουργία στο διεθνές “σχέδιο Φοίνικας”.

Ο λόγος της δίωξής μας είναι ο χαιρετισμός που απευθύναμε από αυτήν εδώ τη δικαστική αίθουσα στους συντρόφους του παράνομου τομέα της ΣΠΦ που ανατίναξαν το αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού. Όμως η έννοια της ηθικής αυτουργίας προϋποθέτει την ύπαρξη διαχωρισμένων ρόλων. Για να υπάρχει ο ηθικός αυτουργός υπάρχει και ο φυσικός αυτουργός. Δηλαδή ο εγκέφαλος και ο χειρωνάκτης, ο εντολέας και ο εντολοδόχος. Θα μπορούσα να κάθομαι ώρες και να απαριθμώ ένα προς ένα την έλλειψη στοιχείων που διαμορφώνουν μία τέτοια συλλογιστική και κατασκευάζουν μία τέτοια κατηγορία. Υπάρχουν αναρίθμητες αντιφάσεις που αποδομούν πλήρως την κατηγορία των διευθυντικών ρόλων. Όμως ούτε τώρα ούτε ποτέ δεν επιλέξαμε την ποινική ερμηνεία των κατηγοριών. Αντίθετα πάντα όλες μας οι τοποθετήσεις γίνονται υπό το πρίσμα της αναρχικής οπτικής. Γι’ αυτό δεν θα αντιμετωπίσουμε την κατηγορία του διευθυντικού ρόλου ως κατηγορία, αλλά ως συκοφαντία. Είναι γνωστό πως σε κάθε πόλεμο η προπαγάνδα παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο Γκέμπελς, ο υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ, έλεγε: “Λέγε λέγε, κάτι θα μείνει…”. Στην περίπτωση του αναρχικού αντάρτικου πόλης, η εξουσία χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να εμφανίσει τέρατα και αντεστραμμένες πραγματικότητες.

Πόσες φορές δεν ακούσαμε για τον κίνδυνο της ανθρώπινης ζωής τυχαίων περαστικών, πόσες φορές κυβερνητικά κτήρια, πρεσβείες ή φυλακές που δέχτηκαν τις επιθέσεις μας, δεν παρουσιάστηκαν ως περιουσία του κοσμάκη, ή πόσες φορές βασανιστές μπάτσοι και νεοναζί δε βαφτίστηκαν “αθώα” θύματα. Όμως η εξουσία δεν αρκείται μόνο σε αυτό. Δε διστάζει να μας συκοφαντήσει παρουσιάζοντάς μας ως μία αναπαράσταση του εαυτού της. Μας εμφανίζει ως μία ιεραρχικά δομημένη οργάνωση με αρχηγούς, μέλη, καθήκοντα, κυρώσεις, εντολές και διαταγές. Προσέξτε την παραφροσύνη. Γνώριμες λέξεις της εξουσίας, όπως αρχηγοί, εντολές, κυρώσεις, πλαστογραφούνται για να αποδοθούν σε μας. Μα ακριβώς ο λόγος που επιλέξαμε να δημιουργήσουμε τη ΣΠΦ είναι γιατί αντιπαθούμε τους αρχηγούς, αρνούμαστε τις εντολές και παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας. Η ΣΠΦ είναι μια αναρχική-αφορμαλιστική οργάνωση που στηρίζει το δίκτυο της FAI-IRF. Είμαστε αναρχικοί γιατί δε δεχόμαστε ούτε αρχηγούς, ούτε ακολουθητές. Είμαστε αφορμαλιστές γιατί δεν αποδεχόμαστε συγκεντρωτικά μοντέλα και φόρμες που γεννούν ειδικεύσεις και ρόλους. Ο ρόλος του αρχηγού, του εκτελεστή, του θεωρητικού, του ληστή, του βομβιστή περιορίζουν τη δημιουργικότητα του εαυτού μας και δημιουργούν την αυθεντία. Δηλαδή την άτυπη εξουσία των κοινωνικών σχέσεων που γεννά τη θεσμική εξουσία. Οι άνθρωποι που αποδέχονται τους ρόλους της εξουσίας, παύουν να επικοινωνούν και απλά εκτελούν καθήκοντα. Για εμάς οι σχέσεις είναι ρευστές και βασίζονται στην εξέλιξη των ικανοτήτων του καθενός μας.

Ο Μαξ Στίρνερ που αναφέρθηκε απ’ τον εισαγγελέα στην προηγούμενη συνεδρία, στο βιβλίο του “Ο μοναδικός και το δικό του”, έγραψε “θεμελίωσα την υπόθεσή μου στο τίποτα”. Αν και ο ίδιος ο Στίρνερ ήταν ένας ακαδημαϊκός διανοητής, και δεν είχε καμία σχέση με τον αναρχοατομικισμό της πράξης, εντούτοις έθεσε έξυπνα τα θεμέλιά του. Το “τίποτα” του Στίρνερ είναι η διαρκής εξέλιξη, είναι το σημείο που ο κτίστης είναι συνάμα και καταστροφέας, είναι η αιώνια αρχή που εκμηδενίζει τα πάντα γεννώντας διαρκώς το καινούργιο. Σε αυτήν την συλλογιστική δεν χωράνε αρχηγοί και υποτακτικοί. Παρόλα αυτά η εξουσία επιμένει να μας εμφανίζει ως απεικόνιση για να αρνηθεί την υπόστασή μας. Αυτό είναι το δεύτερο βήμα του πολέμου μετά την προπαγάνδα. Αρνείσαι την ύπαρξη του εχθρού. Η εξουσία λέει: “Δεν υπάρχουν αναρχικοί, υπάρχουν παρανοϊκοί τρομοκράτες που δίνουν εντολές, διαθέτουν αόρατα διευθυντήρια και στρατολογούν μέλη στους σκοτεινούς σκοπούς”. Ξεχνώντας πως έτσι μας παρουσιάζει καθ’ εικόνα και ομοίωσή της. Δε μου αρέσει να μακρηγορώ μιλώντας για τα αυτονόητα. Κλείνοντας θα χρησιμοποιήσω μια φράση απ’ την ιστορία του Ηροδότου. Ήταν κάποτε τρεις Πέρσες που συζητούσαν για το ιδανικό πολίτευμα, ο ένας υποστήριζε τη μοναρχία, ο δεύτερος την ολιγαρχία και ο τρίτος είπε: “Ούτε γαρ άρχειν ούτε γαρ άρχεσθαι εθέλω…”, “Δε θέλω ούτε να εξουσιάζω, ούτε να εξουσιάζομαι…”. Αυτή είναι η αρχή που χαρακτηρίζει τις σχέσεις μας μέσα στη Συνωμοσία.

Συνεδρίαση 86η

Ξεκίνησε η ανάγνωση εγγράφων που σχετίζονται με τις συλλήψεις ατόμων τον Δεκέμβρη του 2010. Τα άτομα αυτά έχουν αρνηθεί την οποιαδήποτε σχέση τους με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Αξίζει να σημειωθεί πως οι διωκτικές και δικαστικές αρχές σ’ αυτή την υπόθεση έχουν κατηγορήσει και συντρόφους-μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Συγκεκριμένα μάλιστα τρεις από αυτούς τους χαρακτήρισαν ως “διευθυντικά στελέχη-αρχηγούς” που έδιναν εντολές στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη.

ΠΗΓΗ