Απαλλοτριώσεις τραπεζών μέχρι να λευτερωθούμε απ’ τις αλυσίδες του Κεφαλαίου… Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ παρών!
Ας είναι η επίθεση μόνιμη, ωσότου καταστρέψουμε και το τελευταίο προπύργιο των φυλακών.
Την Πέμπτη, 19 Δεκέμβρη 2013, στην περιοχή της πανεπιστημιούπολης Χουάν Γκόμες Μίγιας, μια τριαντάρα μαχόμενοι και ανατρεπτικοί νεολαίοι θελήσαμε να δώσουμε το παρών στο πλαίσιο της εβδομάδας αγκιτάτσιας για τα συντρόφια Φρανσίσκο και Μόνικα, απαχθέντες του φασιστικού ισπανικού κράτους με τη συνέργεια των χιλιανών αρχών, αλλά και να στηρίξουμε τη συμβολική απεργία πείνας των κρατούμενων συντρόφων Μαρσέλο Βιγιαροέλ Σεπούλβεδα, Φρέντυ Φουεντεβίγια Σάα, Χουάν Αλίστε Βέγκα και Χανς Νιεμέγερ.
Όπως συνηθίζουμε να πράττουμε σε οδομαχίες, αποφασίσαμε για άλλη μια φορά να παραμείνουμε στην πλήρη ανωνυμία, έχοντας παρέα την καλή μας φίλη την κουκούλα. Αυτήν τη δόση, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες με μαύρα και κόκκινα διακριτικά, μοστράροντας στους διώκτες της λευτεριάς ότι και καλύτερα οργανωμένοι είμαστε, και τον αγώνα μας παίρνουμε στα σοβαρά, αλλά κι ότι τα έγκλειστα συντρόφια δεν είναι μόνα τους.
Βγήκαμε αλληλέγγυα, με φωτιά και μίσος στα χέρια μας, πετώντας τρικάκια και μπλοκάροντας τη λεωφόρο Γκρέσια κατά τις 18:30, αναμένοντας την αντίδραση των σκυλιών της εξουσίας. Γι’ άλλη μια φορά βάλαμε μπροστά τον εξεγερτικό μας αγώνα, ξεπροβάλλοντας από την άλλη πύλη της πανεπιστημιούπολης, οπλισμένοι με ασπίδες και καταιγισμό από μολότοφ, αλυχτώντας συνθήματα από τα κατάβαθα του είναι μας, σπάζοντας την καθημερινότητα…
Δικαιώνουμε τη μνήμη του συντρόφου μας Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, δολοφονημένου από ένα φύλακα του Κεφαλαίου και της ιδιωτικής περιουσίας στις 11 Δεκέμβρη 2013 κατά τη διάρκεια απόπειρας απαλλοτρίωσης ενός υποκαταστήματος της BancoEstado στη γειτονιά του Πουδαουέλ. Το αιματοκύλισμα να μην περάσει ατιμώρητο, να συνεχίσουμε τη μάχη!
Δεν παραβλέπουμε επίσης την κρατική σκευωρία εναντίον του Βίκτορ Ούγκο Μοντόγια, ούτε και τον εγκλεισμό των συντρόφων μας που αγωνίζονται κόντρα σε κάθε εξουσία. Η φλόγα της καταστροφής δε σβήνει – συνεχίζουμε να παλεύουμε μέχρι να ρημάξουμε και το τελευταίο κλουβί, κι ωσότου διαρρήξουμε την καθημερινότητα της σκλάβας κοινωνίας. Ας σπάσουμε τα σχήματα της εξουσίας, κι ας βγούμε στη μάχη, αναγνωρίζοντας τις αλυσίδες που μας κρατάν τιθασευμένους σε κάθε τόπο αιχμαλωσίας… Λευτεριά στους κρατουμένους του αγώνα.
Επιπλέον, πετάξαμε τρικάκια σχετικά με τα 14 συντρόφια που συνελήφθησαν πριν από 3 μήνες στην κοινότητα της Βίγια Φράνσια, στο πλαίσιο των συγκρούσεων για την επέτειο των 40 χρόνων από το πραξικόπημα και τη στρατιωτική χούντα. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των αγωνιζόμενων συντρόφων μας. Να ξέρετε ότι δεν πρόκειται να ξαποστάσουμε μέχρι να ξεκάνουμε κάθε προπύργιο καταπίεσης, κι ότι όσο το σύστημα των φυλακών κρατά αιχμάλωτους συντρόφους θα μας βρίσκετε συνέχεια στο δρόμο.
Δίχως φόβο, η μαχητική μας νιότη τραβά για τη συνολική απελευθέρωση! Μέχρι να στείλουμε στον αγύριστο την κοινωνία του εγκλεισμού που φυλακίζει αγωνιστές! Οι πεσόντες σύντροφοι δε λησμονιούνται, αλλά ζουν στην κάθε δράση! Και μια, και δυο, και δέκα φορές θα νικήσουμε!
«Άνγκρυ, ο εξεγερτικός σου σπόρος ανθεί σε κάθε άτομο που θέλει να επιτεθεί σε αυτή την καθημερινότητα και σ’ όλα τα μοντέλα που επιβάλλει η κοινωνία ανά τον κόσμο»
Αιχμάλωτοι πολέμου στο δρόμο!
Μετάφραση: Contra Info