Από συντρόφους στη νότιο Αμερική μαθαίνουμε ότι στον A. M. Bonanno, ο οποίος επρόκειτο να συμμετέχει στο διεθνές αναρχικό συμπόσιο, δεν επετράπη η είσοδος στο Μεξικό, όπως συνέβη και στη Χιλή.
Είναι ξεκάθαρο ότι τα νοτιοαμερικανικά κράτη εφαρμόζουν κατασταλτικές στρατηγικές, ειδικά τον τελευταίο καιρό: ένας σύντροφος νεκρός (Sebastian Oversluij), συνεχείς συλλήψεις, συνεργασία με ευρωπαϊκά κράτη (για παράδειγμα η σύλληψη του Francisco και της Monica στη Βαρκελώνη, μαζί με άλλους τρεις συντρόφους που αφέθηκαν πέντε μέρες αργότερα), δικαστικές πλεκτάνες όπως στην υπόθεση “Βόμβες”, η σύλληψη του Victor Montoya και πολλά άλλα.
Το γεγονός ότι δεν επετράπη η είσοδος στον Bonanno από τη Χιλή και το Μεξικό υποδηλώνει μια νέα στρατηγική που στοχεύει στο να καταστρέψει τις διεθνείς σχέσεις μεταξύ συντρόφων. Μία περαιτέρω ενίσχυση των κρατικών συνόρων, ώστε να μετατραπούν τα έθνη σε κατάλληλες ανοιχτές φυλακές, μόνο για τους “κατοίκους” τους.
Αλλά πέρα από όλα αυτά, θα αποτελούσε σοβαρό λάθος απλά να σκεφτόμαστε ότι είμαστε “θύματα” των κρατών και των συνόρων τους. Οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν ανεξέλεγκτοι, το ίδιο και ο φόβος των ανθρώπων στην εξουσία. Δεν μπορούν να κοιμηθούν ήσυχοι, ακόμα και αν καυχιούνται για την πολυτέλειά τους, την εξουσία και την πεποίθηση ότι είναι άτρωτοι. Αν σηκώνουν περισσότερα φράγματα, το κάνουν μόνο επειδή φοβούνται τις αμέτρητες σπίθες που μπορούν να μετατραπούν σε φωτιά που θα κάψει όλες τις μορφές εξουσίας.
Αν εφαρμόζονται νέα εμπόδια από τα κράτη στη λατινική αμερική, είναι επειδή οι αρχές αρχίζουν να μυρίζονται τον καπνός από μια φλόγα που είναι έτοιμη να γίνει πυρκαγιά, ειδικά στη Χιλή και το Μεξικό, όπου σπίθες και φλόγες έχουν γίνει πολύ συχνές εδώ και μερικά χρόνια.
Τα κράτη του κόσμου είναι μια τεράστια παραλία που αποτελείται από αμέτρητους κόκκους άμμου.
Είμαστε μερικοί από αυτούς τους κόκκους…
Θα ήταν λάθος να νομίσουμε ότι είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους κόκκους, θα ήταν ένα ψέμα που θα λέγαμε μεταξύ μας για να πιστέψουμε ότι είμαστε περισσότερο ελεύθεροι από τους άλλους κόκκους.
Είμαστε κομμάτι αυτής της παραλίας επειδή όλοι δεχόμαστε τους κανόνες ενός μοντέλου ζωής ασύμβατου με τις ιδέες μας, παρά τον διαρκή και καθημερινό αγώνα μας ενάντια στην κυριαρχία.
Είμαστε οι κόκκοι μιας παραλίας που μισούμε τόσο πολύ, αλλά σε σύγκριση με τα εκατομμύρια άλλους κόκκους είμαστε αυτοί που μένουν στην επιφάνεια. Κόκκοι που ο άνεμος της εξέγερσης πηγαινοφέρνει σε όλη την παραλία, πέρα από όλα τα σύνορα.
Είμαστε οι κόκκοι που ενίοτε βγαίνουν έξω από την παραλία και μπλοκάρουν την μηχανή της εξουσίας.
Είμαστε οι κόκκοι που, ακολουθώντας μια φυσική διαδικασία, μετατρέπονται σε πέτρες που σπάνε τα παράθυρα των παλατιών τους.
RadioAzione
Πηγή: Act for Freedom Now!
Μετάφραση: Έρεβος