Λοιπόν, για να μπαίνουν κάποιες σκέψεις σε σειρά…

Όσοι νομίζουν πως η φυλακή είναι Εξάρχεια και ότι εκεί ο σεβασμός, από τους υπόλοιπους κρατούμενους, πολιτικούς ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ, κερδίζεται απλά και μόνο με το να δηλώνεις Αναρχικός καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν, διότι αν ποτέ μπουν μέσα ( πράγμα που σαφώς δεν ευχόμαστε σε κανέναν, αλλά δυστυχώς οι ευχές δεν αρκούν ) μάλλον δεν θα περάσει εύκολα το χρονικό διάστημα που θα τους αναλογεί!

Μετά τον «ξυλοδαρμό ναξάκη» άρχισαν διάφορες φαμφαρολογίες περί βίας και «χουλιγκανισμού» μέχρι και για τον «Νομικό πολιτισμό μιας αναρχικής κοινωνίας», λοιπόν πέραν του ότι δεν αντικρίσαμε ούτε μια αξιοσέβαστη ανάλυση των κειμένων 1^ο του ναξάκη ( πριν τον ξυλοδαρμό ) 2^ο της ΣΠΦ ( μετά τον ξυλοδαρμό ), δεν ειπώθηκε πουθενά το γεγονός ότι ακόμα και αν ήταν ( έστω ότι ήταν ) κατακριτέα αυτή η συμπεριφορά ( ακόμα και μετά την γλοιώδη στάση του ναξάκη ) στον «έξω κόσμο», εδώ έχουμε, στην περίπτωση μας, το «φαινόμενο» ΦΥΛΑΚΗ, όπου τον σεβασμό τον κερδίζεις μέσα από την στάση και τις πράξεις σου και για να τον διατηρήσεις σε καμιά των περιπτώσεων δεν μπορείς να ανεχτείς λασπολογίες. Οι φυλακές δεν είναι καφενεία, δεν είναι πλατείες, δεν είναι παιδότοποι!

Αν ήταν δεν θα είχαμε τόση μεγάλη κάψα να δούμε τα συντρίμμια τους να φλέγονται.

Και πριν αρχίσουν να κελαηδάνε διάφοροι «και τι ξέρεται εσείς από φυλακή;» και «πότε πήγατε εσείς φυλακή και τα μάθατε;», ας συλλογιστούν πρώτα για την εμπειρία, πάνω στο θέμα της φυλακής, όλων αυτών που άξαφνα άρχισαν να πλατειάζουν τα πράγματα με τα λεγόμενά τους και να αναπτύσσουν θεωρίες μέσα από το εγκεφαλικό τους κενό.

Σύντροφοι από τον «έξω κόσμο»

Από e-mail που στάλθηκε στο Karmaniola blog