Η αλληλεγγύη είναι μια δύναμη ζωντανή! Τσίτα τα γκάζια!

Τη Δευτέρα, 16 Δεκέμβρη 2013, την ώρα που έδυε ο καυτός ήλιος στους 34 βαθμούς Κελσίου και ξεπρόβαλε τ’ ολόγιομο φεγγάρι στον ουρανό, επισκεφτήκαμε την τράπεζα Santander επί της λεωφόρου Οσβάλντου Αράνια, απέναντι από ένα πόστο των μπάτσων. Μπήκαμε στο τραπεζικό υποκατάστημα και αφήσαμε πλάι στα ΑΤΜ ένα χριστουγεννιάτικο εμπρηστικό δωράκι, έχοντας την ξεκάθαρη πρόθεση να ρημάξουμε το μέρος. Κατόπιν τούτου, ο χρόνος και η φωτιά κάνανε το κομμάτι τους. Δεν πήγαμε εκεί για να κλέψουμε τα βρομερά λεφτά τους, αλλά για να τα κάψουμε, κι ο στόχος μας επετεύχθη:

Επιτεθήκαμε, προκαλέσαμε καταστροφές, την κάναμε αλώβητοι, και δείξαμε με αυτή την ενέργεια πως η αλληλεγγύη δεν είναι ένα κενό σλόγκαν κι ότι δε βρίσκει την καλύτερη έκφρασή της μοναχά στα λόγια. Αυτή η μικρή χειρονομία αποδεικνύει πως η αύξηση των μέτρων επιτήρησης στην πόλη του Πόρτο Αλέγκρε δεν μπορεί να φρενάρει τη βούλησή μας ν’ αμφισβητούμε διαρκώς την εξουσία, μιας και πάντα μπορούμε να βρούμε τρόπους να ξεγλιστρήσουμε από το «μέγα κτήνος», ξεκινώντας απ’ την αποδόμηση των ίδιων μας των φόβων.

Ας αποτελέσει αυτή η δράση έναν πυροκροτητή για όλες τις αντάρτικες καρδιές, ώστε να περάσουνε στη μάχη ενάντια στα «σχέδια επιτάχυνσης της ανάπτυξης», κι επίσης κόντρα στο Μουντιάλ 2014, που παίρνει τα πάντα παραμάζωμα πηγαίνοντας με χίλια. Είναι προφανές ωστόσο ότι ο αγώνας δεν περιορίζεται μονάχα εναντίον αυτής της αθλητικής διοργάνωσης που βιάζει τόσο και τόσο κόσμο. Με τη θέρμη αυτού του εμπρησμού δείχνουμε την αλληλεγγύη μας και στους Ραφαέλ Βιέιρα και Ζαΐρ Σέισας «Μπαϊάνου», κρατούμενους στο Ρίο ντε Ζανέιρο για τις ταραχές των προηγούμενων μηνών, σε όσους αντιστέκονται στον υδροηλεκτρικό σταθμό του Μπέλο Μόντε, σε όλους όσους διώκονται για τις διαδηλώσεις του χειμώνα (δηλ. Ιούνη με Σεπτέμβρη), αλλά και σε όλους όσους μάχονται ενάντια στην εξουσία σε κάθε γωνιά της γης κι έρχονται αντιμέτωποι με το βάρος του σωφρονιστικού συστήματος σε Αργεντινή, Ελλάδα, Ινδονησία, Χιλή, Ιταλία, ΗΠΑ, Βουλγαρία, Μεξικό, Γερμανία, Ισπανία.

Μ’ αυτήν τη μικρή επίθεση εναντίον ισπανικών συμφερόντων στέλνουμε την αλληλέγγυα δύναμή μας στη Μόνικα Καμπαγέρο και στον Φρανσίσκο Σολάρ, έγκλειστους πίσω απ’ τα θανατηφόρα σίδερα του ισπανικού κράτους, σε καθεστώς απομόνωσης και υψίστης ασφαλείας FIES.

Απέναντι στην καταστολή, ενεργό αλληλεγγύη με όλες τις πιθανές μεθόδους!

Δύναμη και αλληλεγγύη στη Μόνικα και στον Φρανσίσκο!

Λευτεριά στον Μπαϊάνου και στον Ραφαέλ Βιέιρα, αιχμαλώτους στο Ρίο ντε Ζανέιρο!

Σημείωση: Απ’ όσο είδαμε, ο καθεστωτικός Τύπος δεν ανέφερε τίποτε για την επίθεση της 16ης Δεκέμβρη· έλα όμως που η καταστροφή ήταν παραπάνω από αισθητή, αφού τα ΑΤΜ γίνανε σμπαράλια, με αποτέλεσμα η τράπεζα να παραμένει ως σήμερα κλειστή…

στα πορτογαλικά

18/12/13 Συνέντευξη με την δικηγόρο του Σάββα Ξηρού – Άννη Παπαρρούσου, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την εκπομπή “Κραυγές απ τα κελιά” των Ραδιοζωνών Ανατρεπτικής Έκφρασης 93.7fm

Κατεβάστε

ΠΗΓΗ

Την Πέμπτη στις 19/12 στις 9 πμ δικάζεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά  (Σκουζέ & Φίλωνος), η νέα αίτηση διακοπής της έκτισης ποινής του Σάββα Ξηρού, για σοβαρούς λόγους υγείας.

Ο Σάββας Ξηρός αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση μέσα στα ειδικά καθεστώτα που έχουν φτιαχτεί για τους πολιτικούς κρατούμενους. Παραμένει κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού για 11½ χρόνια, μετά το βαρύτατο τραυματισμό του, τις πολλαπλές σωματικές βλάβες και τα προβλήματα υγείας που υπέστη, μια κράτηση που για τον συγκεκριμένο πολιτικό κρατούμενο ισοδυναμεί με αργό θάνατο. Στο πρόσωπο του Σάββα Ξηρού,  που είναι καταδικασμένος σε 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για τη συμμετοχή του στη 17Ν,  το κράτος έχει εξαπολύσει μια από τις πιο ακραίες εκδικητικές πρακτικές εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων.

Θα είμαστε εκεί για να δοθεί ένα τέλος στις εκδικητικές μεθοδεύσεις του κράτους που έχει καταδικάσει σε αργό θάνατο τον αγωνιστή Σάββα Ξηρό

ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΞΕΧΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες

ΠΗΓΗ

Το πρωινό της Τετάρτης, 11 Δεκεμβρίου 2013, ο σύντροφος Sebastián Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τα πυρά ενός φρουρού, κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας ενός υποκαταστήματος της τράπεζας Banco Estado στην περιοχή Πουδαουέλ, στο Σαντιάγο της Χιλής. Οι μπάτσοι, μετά από καταδίωξη, συλλαμβάνουν τους  συντρόφους  Alfonso Alvial Sánchez και Hermes González Henríquez.

Η αναρχική πρακτική της ληστείας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου εξεγερτικού αγώνα, καθώς χτυπάει το σύστημα στις ρίζες του.  Οι επιθέσεις και οι απαλλοτριώσεις στους ναούς του χρήματος, εξυπηρετούν τόσο τις υπαρξιακές όσο και τις πρακτικές ανάγκες των εξεγερμένων ατομικοτήτων. Οι μπάτσοι, οι σεκιουριτάδες και οι νομοταγείς ρουφιάνοι, έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο. Το ίδιο έχουμε κάνει και εμείς.

Λευτεριά στους αιχμαλώτους συντρόφους Alfonso και Hermes!

Εκδίκηση για τους νεκρούς και τα φυλακισμένα αδέρφια μας!

Μια σφαίρα για κάθε φρουρό της Τάξης!

Sebastián Presente!

Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη Διάχυση του Αρνητικού

Το πανό των συντρόφων γράφει: «Αλληλεγγύη στον Σπύρο Στρατούλη, που είναι 33 ημέρες σε απεργία πείνας, και διώκεται εξαιτίας των αγώνων του μέσα στη φυλακή».

Αλληλεγγύη από το Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο)
στους φυλακισμένους απεργούς πείνας στην Ελλάδα.

Το πρωί της 15ης Δεκέμβρη, περίπου 15 συντρόφια μαζευτήκαμε στο κεντρικό Λονδίνο, κρεμάσαμε ένα πανό από μια γέφυρα και μοιράσαμε ενημερωτικό κείμενο σχετικά με την υπόθεση του κρατουμένου Σπύρου Στρατούλη, που μάχεται αυτή την ώρα με απεργία πείνας.

Ο Σπύρος Στρατούλης, σε απεργία πείνας απ’ τις 11 Νοέμβρη 2013, διεκδικεί να του επαναχορηγηθεί το δικαίωμα σε άδειες εξόδου απ’ τη φυλακή, το οποίο ανακλήθηκε με την πρόφαση της υποτιθέμενης ανάμειξής του στην υπόθεση με τα «Στέκια Θεσσαλονίκης». Οι μπάτσοι κίνησαν έρευνες και διώξεις, κατηγορώντας 60 άτομα για συμμετοχή σε δράσεις του αντεξουσιαστικού κι αναρχικού χώρου. Παρ’ ότι τα 60 συντρόφια αφέθηκαν ελεύθερα σε αναμονή εκδίκασης της υπόθεσης, στη συνέχεια ο Σπύρος –που ήτανε ήδη φυλακισμένος (όντας στα κελιά εδώ και δυο δεκαετίες)– στερήθηκε εντελώς αυθαίρετα τις άδειες εξόδου του. Ο λόγος πίσω απ’ αυτή την εξέλιξη είναι ότι ο Σπύρος εμπλέκεται στον αγώνα που διεξάγεται εντός των τειχών, παλεύοντας ενάντια στην καταστρατήγηση δικαιωμάτων τόσο του ίδιου όσο και συγκρατουμένων του. Δηλαδή, τιμωρείται ξεκάθαρα λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διεύθυνση της φυλακής διαμήνυσε στον Σπύρο να μην τολμήσει καν να το σκεφτεί να αιτηθεί ημέρες άδειας.

Η περίπτωση Στρατούλη αναδεικνύει το σιχαμερό πρόσωπο του δικαιοδοτικού και σωφρονιστικού συστήματος στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα:
• την πλήρη παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων,
• την τιμωρία των κρατουμένων που μετέχουν σε πολιτικές δραστηριότητες,
• την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό των διευθυντών των φυλακών και των δικαστών.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/-ες με το φυλακισμένο αγωνιστή Σπύρο Στρατούλη, τον αναρχικό κρατούμενο Ράμι Συριανό, ο οποίος μπήκε σε απεργία πείνας για την ίδια υπόθεση στις 21 Νοέμβρη, όπως και με τους φυλακισμένους συντρόφους Εργιόν Μουσταφά και Μιχάλη Ραμαδάνογλου, που επίσης διεξάγουν απεργία πείνας απ’ τις 25 Νοέμβρη.

Το σωφρονιστικό σύστημα έχει ως στόχο να τιμωρεί κάθε αγώνα μες στις φυλακές και κάθε πολιτικοποιημένο κρατούμενο για τις πεποιθήσεις του, συνεχίζοντας έτσι την καταπίεση της «δημοκρατικής κοινωνίας» τους έξω απ’ τις φυλακές, ενάντια σε όσους κι όσες αντιστέκονται και αγωνίζονται για αξιοπρέπεια και ελευθερία. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, ο αγώνας για μια κοινωνία χωρίς φυλακές είναι μακροχρόνιος, όσο είναι και σκληρός.

Αλληλεγγύη και υψωμένες γροθιές στους απεργούς πείνας και πολιτικούς κρατουμένους.

Αλληλεγγύη στον Σπύρο Στρατούλη στον αγώνα του.

Η λευτεριά θα ανθίσει απ’ τις στάχτες των φυλακών

Κάποιοι/-ες αναρχικοί/-ές στο Λονδίνο