Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: apantiseisnz8bua.pdf (application/pdf)
Tag Archives: Αντάρτικο Πόλης
Ανοιχτή επιστολή στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα ( Ιταλία 2003 )
Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου
Γράμμα του αναρχικού Σπύρου Μάνδυλα, προφυλακισμένου για το σχέδιο Φοίνικας με αφορμή την προθεσμία εξέτασης του εξαμήνου.
Το κείμενο αυτό περιέχει κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις με αφορμή την εξέταση του εξαμήνου που θα γίνει την Τρίτη 7 Γενάρη στο εφετείο στη Λουκάρεως.
Η σύλληψη, η προφυλάκιση και η παράταση, της προφυλάκισης μου, έχουν όλες τους ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Αν κάποιος μελετήσει τη δικογραφία και την απόφαση της προσφυγής μου θα δει ότι δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο που να “δικαιολογήσει “ την προφυλάκιση μου.
Αυτό βέβαια δεν είναι ανεξήγητο. Το κράτος αντιλαμβανόμενο τη δύναμη και τη διάχυση της Νέας Αναρχίας θα κάνει τα πάντα για να την καταστείλει σε κάθε έκφανση.
Το τι είδους προσχήματα θα βρει δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία. Όπως έχω ξαναγράψει το κράτος έχει θέσει σε σημαντικό βαθμό προτεραιότητας την επιθυμία του να γκρεμίσει τη γέφυρα ανάμεσα στο “δημόσιο” και το “παράνομο”.
Τα προσχήματα στη δικιά μου περίπτωση, για την προηγούμενη παράταση της προφυλάκισης μου ήταν , όσο και αν φαίνεται γελοίο, τα εξής:
i) Πρώτο στοιχείο αποτελεί η πεποίθηση του αντιεισαγγελέα εφετείου Απόστολου Μακρόπουλου ότι “φέρεται ότι ήταν συνδετικός κρίκος μεταξύ των εντολών των κρατουμένων μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στα πλαίσια των πράξεων του Σχεδίου Φοίνικας και της εκτελεστικής δράσης έξω από το χώρο της φυλακής”. Αυτό το συμπέρασμα το βγάζει εξαιτίας των επισκεπτηρίων που έκανα τον τελευταίο χρόνο, με τον φίλο και σύντροφο μέλος της ΣΠΦ Χρήστο Τσάκαλο, στις φυλακές του Κορυδαλλού…
ii) Το δεύτερο πρόσχημα ήταν με αφορμή τη δημόσια επιστολή μου. Αναφέρει λοιπόν ο ειδικός εφέτης ανάκρισης Ευτύχης Νικόπουλος ότι στην επιστολή μου δεν περιγράφω το περιεχόμενο των συνομιλιών μου στο επισκεπτήριο της φυλακής… Επίσης, θεωρεί ιδιαίτερο στοιχείο ότι επικροτώ αντάρτικες ενέργειες.
Εγώ από τη μεριά μου έχω να πω να εξής: Δεν προτίθεμαι σε καμία περίπτωση να απαντήσω στις εικασίες και τα προσχήματα του κάθε εισαγγελέα, αφού αυτά τα “στοιχεία” της δικογραφίας δεν τα θεωρώ ικανά όχι για σύλληψη και προφυλάκιση αλλά ούτε καν για προσαγωγή.
Η σύλληψη μου μπορεί να ερμηνευτεί και στα πλαίσια μιας στρατηγικής που φαίνεται να υιοθετεί το ελληνικό κράτος το τελευταίο διάστημα απέναντι στον εσωτερικό εχθρό: τους αναρχικούς και συγκεκριμένα το ρεύμα της Νέας Αναρχίας. Και αυτή η στρατηγική είναι το να αντιγράφει κατασταλτικές επιχειρήσεις και τακτικές άλλων χωρών. Έτσι, όπως είχαμε στην Ιταλία τα τελευταία 2 χρόνια την επιχείρηση Ardire (Ευτολμία) με τις διώξεις μεταξύ άλλων ατόμων για μεταφραστικά και εκδοτικά εγχειρήματα ή για διαχείριση ιστοσελίδων, έτσι και στην Ελλάδα φαίνεται κάποιοι να σχεδιάζουν κάτι αντίστοιχο. Το κράτος γνωρίζει καλά πως τέτοια μέσα και δομές δεν αποτελούν το φτωχό συγγενή της άμεσης δράσης αλλά έχουν τη δικιά τους τεράστια ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στη διαρκή αναρχική εξέγερση.
Η περίπτωση μου πέρα από την ομηρία μου έχει και μία δεύτερη ανάγνωση. Δημιουργεί μία παρακαταθήκη φόβου για όποιον στο μέλλον κινηθεί ανάλογα προωθώντας μέσα από δημόσια εγχειρήματα την αναρχική διαρκή εξέγερση, την αδιαμεσολάβητη πρακτική θεωρία, την έμπρακτη αλληλεγγύη.
Όλα αυτά τα περιγράφω ώστε να δημιουργηθεί μια δημόσια παρακαταθήκη για τον τρόπο σκέψης και δράσης των κατασταλτικών μηχανισμών. Σε καμιά περίπτωση δε ζητιανεύω την αλληλεγγύη ούτε της αριστεράς ούτε ενός “χώρου” που τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά κινημάτων κοινωνικής ανυπακοής, που έκανε πάρτι και “ανακουφίστηκε” με τη σύλληψη μου.
Υ.Γ. Αυτούς τους έξι μήνες διάφορες κινήσεις αλληλεγγύης (άμεσες δράσεις, εκδηλώσεις, παρεμβάσεις με σπρέι, πανό, αφίσες, τρικάκια κ.ά.) γίναν για να εκφραστεί η αλληλεγγύη προς το πρόσωπο μου και προς τον σύντροφο και φίλο Αντρέα Τσαβδαρίδη. Αυτή η αλληλεγγύη μου έδωσε πολύ δύναμη και γκρέμισε την απομόνωση που το κράτος ορθώνει στους αναρχικούς αιχμαλώτους πολέμου.
ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΔΥΛΑΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ
4 Ιανουαρίου 2014
Αποσπάσματα από την απόρριψη της προηγούμενης αίτησης:
Χρονικά Επίθεσης (Σεπτέμβρης 08 – Σεπτέμβρης 09)
Μπροσούρα με αναλήψεις ευθύνεις και στιγμιότυπα άμεσης δράσης για την περίοδο από το Σεπτέμβριο του 2008 εώς το Σεπτέμβριο του 2009
Αθήνα, Μάρτιος 2010
Χίλη: Προκήρυξη αντάρτικων ομάδων για το θάνατο του Sebastián Oversluij Seguel
Με δάκρυα στα μάτια μας, με σφιγμένες γροθιές
«Ο σιωπηλός αντάρτης βαδίζει με βήματα μεθοδικά και σχολαστικά μελετημένα, είναι η φωνή της συνοχής, της αντιμετώπισης του κόσμου της καθημερινής και συστηματοποιημένης βίας και της εκτίναξής μας μέσα στην εξαίσια ιδέα της ελευθερίας. Μυστικές συζητήσεις καταλήγουν στην προετοιμασία των ενεργειών μας. Δεν υπάρχει χρόνος να κοντοσταθούμε, είναι η αναγκαιότητα του να ζήσουμε ελεύθεροι, που μας σπρώχνει στο να πάρουμε λίγα και να ρισκάρουμε τα πάντα. Παίρνει μονάχα λίγα λεπτά, να τους κάνουμε να καταλάβουν πως είμαστε πάντα εδώ, κάτω από τις μύτες τους, με τα χέρια ιδρωμένα, με το μέταλλο, που θα ξεράσει το μίσος μας, έτοιμο, καλά προετοιμασμένο, κρυμμένο, πάντα κρυμμένο. Τα πάντα πρέπει να τους εκπλήσσουν, τους αιώνιους υπερασπιστές της αστικής ευταξίας, γιατί από τη μεριά μας τα πάντα είναι σχέδιο και οργάνωση. Τα ρούχα μας είναι προσαρμοσμένα στο χώρο και το χρόνο, τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη, η νευρικότητα του να αντιπετωπίζουμε τον εχθρό πρόσωπο με πρόσωπο και το να μην ξέρουμε αν αυτή τη φορά θα αποχωρήσουμε με επιτυχία. Είναι το μονοπάτι που διαλέξαμε πριν πολλά χρόνια, σμιλεμένο με το χέρι. Ο χρόνος φαίνεται νεκρός, τα πάντα μοιάζουν ανησυχητικά ήρεμα. Ξανακοιτάμε το σχέδιο, εσύ εκεί, εγώ εδώ, οι τσάντες μας άδειες, έτοιμες να γεμίσουν με λεφτά, τίποτα από αυτά που ήρθαμε να κλέψουμε από την εμπορική ροή μιας νεκρής ζωής δε θα γίνει ιδιοκτησία μας, ζούμε για μια ιδεά ελευθερίας που δεν παραδίνεται. Για ακόμη μια φορά, θα τους γνωστοποιήσουμε πως είμαστε εδώ, “Είναι ώρα να μπούμε μέσα!”»
«Ένας λαδί μουσαμάς μπλοκάρει την οπτική στο εσωτερικό του υποκαταστήματος της Banco Estado, που βρίσκεται στην οδό Avenida La Estrella, στην Pudahuel. Τα σημάδια από τις σφαίρες, που διαπέρασαν τα παράθυρα του διαχωριστικού και ένα πυροβόλο όπλο στο πάτωμα, συνθέτουν το σκηνικό της βίαιης ληστείας, που συνέβη στο υποκατάστημα εχθές.»
Έτσι πληροφορηθήκαμε κάποιοι από εμάς τις οδυνηρές λεπτομέρειες της ενέργειας, που εκτέλεσες την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη 2013, όταν μαζί με άλλους ετοιμαζόσουν να πάρεις πίσω ένα κομμάτι του πλούτου, που κλέβουν οι πλούσιοι και ισχυροί αυτής της χώρας. Αντιλαμβανόσουν τη συνοχή μεταξύ λόγου και πράξης και ήξερες να μάχεσαι τις εξαιρετικά φτωχές συνθήκες μαζί με εκείνους, που τροφοδοτούν αυτά τα όνειρα. Η ληστεία, η απαλλοτρίωση, όχι μόνο χρημάτων, αλλά και του χρόνου από τη μισθωτή σκλαβιά, που επανακτούμε, είναι αυτό που μας καλεί να χρησιμοποιήσουμε ένα από τα πιο πολυχρησιμοποιημένα εργαλεία των επαναστατών στην ιστορία. Μοιραζόμαστε την απόφασή σου: Πρέπει να συνεισφέρεις στον αγώνα και να βάζεις τα δυνατά σου.
Νομίζουν πως τα όνειρα, στα οποία ήλπιζες, θάφτηκαν μαζί με το σώμα σου, κοσκινισμένα από τις μισθοφόρες σφαίρες ενός άθλιου υποτακτικού του Κράτους/Κεφαλαίου, αλλά κάνουν λάθος σε ένα πράγμα: Η ιδέα μας για την ελευθερία δεν πεθαίνει. Ενωνόμαστε με κάθε μορφή προπαγάνδας που χρησιμοποίησες, εκτιμούμε την απόλυτη και ολοκληρωμένη σου ακεραιότητα και αυτό είναι εκείνο, που δικαιώνουμε σήμερα.
Ο Sebastián Oversluij Seguel πέθανε όρθιος, πολεμιστής, χαρούμενος, μαχόμενος τις δυστυχίες αυτού του κόσμου, επιτιθέμενος στο κέντρο της συσσώρευσης πλούτου και εμείς, παρά τον βαθύ πόνο που μας προκαλεί ο θάνατός του, είμαστε χαρούμενοι, που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε στη ζωή, να συναντηθούν οι δρόμοι μας και να ανταλλάξουμε χαμόγελα.
Σήμερα, μπορούμε να δούμε ολόκληρο το μηχανισμό του Κράτους. Ο τύπος, πάντα πειθήνιος στις εντολές των ισχυρών, μαζί με την αστυνομία και τους εισαγγελείς, χτυπούν ο ένας την πλάτη του άλλου, συγχαίροντας ο ένας τον άλλον για την καλή δουλειά, κάνοντας αγενείς δηλώσεις από κοινού με εκείνους, που θέλουν να συντρίψουν τους κοντινούς κύκλους του συντρόφου. Το κυνήγι ξεκίνησε, επιδρομές σε σπίτια, ψαχτικές σε συντρόφους και έρευνες για άλλα άτομα. Γι’ αυτό, η στιγμή μας καλεί να επιδείξουμε το ύψιστο επίπεδο αφοσίωσης σε θέληση και δέσμευση, πράξη και συνοχή.
Χαιρετίζουμε τη μαχητική ζωή του Sebastián, τη γενναιόδωρη αφοσίωσή του, το μόνιμο αγώνα του, για τον οποίον πολλοί θα μιλήσουν (για κακό ή για καλό, λίγη σημασία έχει), αλλά λίγοι θα τολμήσουν να ακολουθήσουν. Χαιρετίζουμε, επίσης, τους κοντινούς του, που κατανοούν πως κομμάτι του εξεγερτικού δρόμου είναι, παραδόξως, το να πεθάνεις μαχόμενος. Δικαιώνουμε, από εδώ και πέρα, τα επικίνδυνα ελεύθερα βήματά σου.
Για εκείνους που έπεσαν στο παρελθόν, για εκείνους που έπεσαν σήμερα, για εκείνους που θα πέσουν στο μέλλον.
Πόλεμος σε Κράτος και Κεφάλαιο!
Ζήτω η Προπαγάνδα με την Πράξη!
Sebastian Oversluij: Presente!
Αυτοκίνητα για οδοφράγματα Μαυροπράσινη Εξεγερτική Ίλη
Αντικληρικός Πυρήνας “Hortensia Quinio”
Εικονοκλαστικός Κύκλος “Michele Angiolillo”
Ανταγωνιστικοί Πυρήνες του Νέου Αντάρτικου Πόλης
Ανώνυμοι για την Καταστροφή
Φίλοι της Πυρίτιδας
Ετερογενής φράξια Ελευθεριακών Μαχητών
Εξεγερτικός Αντιεξουσιαστικός Πυρήνας “Παναγιώτης Αργυρού” – FAI/IRF
Πυρήνας “Ζήτω ο Ilya Romanov”
Εξεγερτικό Συμβούλιο Αντάρτικου Πόλης “Ο Claudio Lavazza πετάει πανκοτρικάκια”
Πηγή: War on Society
Μετάφραση: Έρεβος
Φωτιά
… ΑΡΧΗ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ… 18-12-2013… ΣΤΟΠ… επί της πλατείας Αμπιορίξ 32, στις Βρυξέλλες… ΣΤΟΠ… εμπρησμός της Μπεεμβέ του Γεώργιου Παπαστάμκου… ΣΤΟΠ… αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου… ΣΤΟΠ… μέλους της Νέας Δημοκρατίας, Ελλάδα… ΣΤΟΠ… αλληλεγγύη στους αναρχικούς απαχθέντες του κράτους… ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ…
Mauricio Morales Presente
Mauricio Morales Presente | Εκδόσεις «Μαύρη Διεθνής», 112 σελ.
Καμία εμπειρία δεν μπορεί να συνοψιστεί με λίγο μελάνι και χαρτί· ακόμα λιγότερο η εμπειρία κάποιου που αποφάσισε να προκαλέσει τους εξουσιαστές με κάθε δυνατό τρόπο και σε κάθε τόπο. Δεν υπάρχουν σελίδες που να μπορούν να επεξηγήσουν αποτελεσματικά κάποιον που πέθανε πολεμώντας ενάντια στην εξουσία. Μέσα λοιπόν σ’ αυτές τις σελίδες δε θα βρεθεί ολόκληρη η ζωή του Μάουρι. Δε συμπυκνώνουμε όλες τις εμπειρίες του και τις στιγμές όπου διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας. Επιθυμούμε ειλικρινά να μην είναι αυτή η τελευταία συλλογή των γραπτών του. Δεν είμαστε ιδιοκτήτες των σκέψεών του, των σκηνικών που έζησε ή των αναλύσεών του. Ελπίζουμε να βγει στο φως περισσότερο υλικό που έχει σχέση με αυτόν, όχι ως φετίχ, όχι ως μια μέρα στο ημερολόγιο, αλλά μάλλον ως ανάμνηση που λαχταρά τη στιγμή της υλοποίησης.
ΜΑΟΥΡΙ, ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΑΝΕ
Εξώφυλλο | Διαβάστε το βιβλίο ως PDF
Επικοινωνία με τη συνέλευση αλληλεγγύης και παραλαβή αντιτύπων: sal.spf@gmail.com
Επικοινωνία με τα φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο. ΣΠΦ: sinomosiapf@riseup.net
Ελλάδα: Βίντεο για το Σχέδιο “Φοίνικας” που προβλήθηκε στις εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=_2HDsXugKxw[/youtube]
http://www.youtube.com/watch?v=_2HDsXugKxw
Ο Θεός είναι νεκρός
Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης στον Francisco Solar και τη Monica Caballero που συνελήφθησαν απ’ το ισπανικό κράτος κατηγορούμενοι για την ανατίναξη βόμβας σε εκκλησιαστικό ναό, συνεισφέρουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την τυραννία των θεών τους.
“Ποτέ πια καλοί, μέτριοι πιστοί, ενός μέτριου Θεού, κακέκτυπο ανθρώπου. Προσδοκούμε ανάσταση ζωντανών…”
(απόσπασμα από προκήρυξη της ΣΠΦ για την τοποθέτηση τεσσάρων ωρολογιακών μηχανισμών σε ισάριθμους εκκλησιαστικούς ναούς- Απρίλης του 2009)
Εκκλησιαστικοί ναοί υψώνονται σαν σκιάχτρα για να φοβίσουν τη ζωή. Καθετί όμορφο, παθιασμένο, ανυπότακτο, ανεξερεύνητο καταδικάζεται ως αμαρτία. Η ζωή γεμίζει απαγορεύσεις και η δουλικότητα υμνείται. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι η θρησκεία σκοτώνει τη ζωή.
Ο Θεός που κατασκεύασαν είναι ο αιώνιος δικτάτορας. Επιβλέπει κάθε στιγμή της ζωής μας και μας κρίνει ανελέητα. Δεν μας ανήκουν ούτε καν τα μυστικά μας. Η αγάπη του είναι οπλισμένη με απειλές αιώνιας τιμωρίας σε όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει τις εντολές του. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν ότι ο Θεός τους είναι ματαιόδοξος φασίστας. Οι ιερείς είναι οι ρασοφόροι στρατιωτικοί συνταγματάρχες της δικτατορίας του Θεού. Πιο μικροί και πιο σκληροί απ’ τον Θεό τους. Πονηροί, φιλοχρήματοι, υποκριτές και παιδόφιλοι… Συνεργάζονται με πολιτικούς, επιχειρηματίες, στρατιωτικούς ευλογώντας τους με χρυσούς σταυρούς σε πολυτελείς δεξιώσεις. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποκαλύπτουν την ασχήμια των λειτουργών τους.
Οι πιστοί είναι το κοπάδι της άβουλης μάζας που σταυροκοπιέται ρυθμικά κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι του Θεού τους. Όσο πιο μεγάλους σταυρούς κάνουν τόσο πιο υποκριτές είναι. Τα πλήθη των πιστών μοιάζουν με τους δούλους στη ρωμαϊκή αρένα. “Χαίρε Θεέ, οι μελλοθάνατοι σε δοξάζουν…”. Ταπεινοί και μνησίκακοι απορρίπτουν κάθε διαφορετικότητα, κάθε υπέρβαση, κάθε απόλαυση που δεν προσκυνάει τα εικονίσματά τους. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες γιατί αποδεικνύουν πως οι μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στηρίζονται στην πίστη των υπηκόων τους.
Ο χριστιανισμός είναι η διδασκαλία του θανάτου. Υπόσχεται το ψέμα της αιώνιας ζωής για να καταργήσει το παρόν, το εδώ και τώρα. Η ζωή που ζούμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια δοκιμασία πίστης. Ένα κακόγουστο αστείο του Θεού τους για να μας δοκιμάσει… “Αγάπα τον πλησίον σου” λένε οι γραφές τους και οι αρχιερείς τους αγαπάνε την εξουσία και τον πλούτο. Η θρησκεία είναι μια επικερδής επιχείρηση. Παλιά ήταν οι σταυροφορίες, τώρα η Εκκλησία έχει επιχειρήσεις, τράπεζες, τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, εκτάσεις γης και συγκροτήματα κτηρίων. Είναι καλό που υπάρχουν εκκλησίες για να μας θυμίζουν πως η ελευθερία πρέπει να περάσει πάνω απ’ τα συντρίμμια και τα χαλάσματα των ναών τους.
Monica και Francisco μας συνδέει αλληλεγγύη και αναρχική συγγένεια που είναι πιο δυνατή απ’ τον Θεό τους. Υπάρχουν άλλωστε τα γράμματα. Γράμματα που δραπέτευσαν απ’ τα κελιά της Χιλής και της Ελλάδας. Άλλα έφτασαν στον προορισμό τους και άλλα χάθηκαν χωρίς να διαβαστούν ποτέ(από εμάς). Κάπως έτσι ξεκίνησε η επικοινωνία μας με τη Monica, τους συντρόφους από την υπόθεση “Βόμβες” στη Χιλή, και δεκάδες ακόμα αδέρφια της πράξης που βρίσκονται αιχμάλωτοι της εξουσίας. Αυτά λοιπόν που ειπώθηκαν αλλά και αυτά που δεν πρόλαβαν να γραφτούν σε κάποιο γράμμα εξακολουθούν να ισχύουν. Μέχρι την απελευθέρωση του καθενός μας.
“Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Δεν χρειαζόντουσαν τις λέξεις. Άλλωστε που να βρεις λέξεις που να ταιριάζουν στο ανάστημα της ελευθερίας. Ο χρόνος είχε παγώσει, αυτές ήταν οι δικές τους στιγμές. Η απόδραση σχεδιαζόταν μήνες. Όλες οι αγωνίες, οι στεναχώριες, οι αναποδιές της τύχης, τα γέλια, οι ανησυχίες, τα όνειρα, τώρα έπρεπε να στηριχτούν σε τρία λεπτά που θα κρατούσε η επίθεση. Κοιτούσε τον γεμιστήρα. Δεκαπέντε σφαίρες- δεκαπέντε ανάσες ελευθερίας. Και μια ακόμα… η δικιά του καθώς άκουσε τη φωνή του να λέει “Πάμε… ελευθερία ή θάνατος…”.”
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ FRANCISCO SOLAR ΚΑΙ MONICA CABALLERO
Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ 10, 100, 1000 ΠΥΡΗΝΕΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς-FAI/IRF
πυρήνας φυλακής
Υ.Γ. Το πρωινό της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου 2013 ο σύντροφος Sebastian Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός φρουρού κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας τράπεζας. Μετά από καταδίωξη οι μπάτσοι συλλαμβάνουν άλλους δύο συντρόφους, τον Alfonso Alvial Sanchez και τον Hermes Gonzalez Henriquez. Η ληστεία μιας τράπεζας από αναρχικούς της πράξης είναι μια υπαρξιακή και εξεγερτική πρακτική απόρριψης του εξαναγκασμού και της ηθικής της μισθωτής σκλαβιάς που επιβάλλουν τα αφεντικά.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ALFONSO ΚΑΙ HERMES
ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ SEBASTIAN
Αυριο Πέμπτη 19/12 η συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Σ. Ξηρό
Την Πέμπτη στις 19/12 στις 9 πμ δικάζεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά (Σκουζέ & Φίλωνος), η νέα αίτηση διακοπής της έκτισης ποινής του Σάββα Ξηρού, για σοβαρούς λόγους υγείας.
Ο Σάββας Ξηρός αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση μέσα στα ειδικά καθεστώτα που έχουν φτιαχτεί για τους πολιτικούς κρατούμενους. Παραμένει κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού για 11½ χρόνια, μετά το βαρύτατο τραυματισμό του, τις πολλαπλές σωματικές βλάβες και τα προβλήματα υγείας που υπέστη, μια κράτηση που για τον συγκεκριμένο πολιτικό κρατούμενο ισοδυναμεί με αργό θάνατο. Στο πρόσωπο του Σάββα Ξηρού, που είναι καταδικασμένος σε 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για τη συμμετοχή του στη 17Ν, το κράτος έχει εξαπολύσει μια από τις πιο ακραίες εκδικητικές πρακτικές εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων.
Θα είμαστε εκεί για να δοθεί ένα τέλος στις εκδικητικές μεθοδεύσεις του κράτους που έχει καταδικάσει σε αργό θάνατο τον αγωνιστή Σάββα Ξηρό
ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΞΕΧΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες