Tag Archives: Εξεγερσιακό Κομάντο Ματέο Μορράλ

Ισπανικά κάτεργα: Γράμμα της Μόνικα Καμπαγέρο και του Φρανσίσκο Σολάρ, μετά το πέρας του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης

fuego

Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, ανάμεσα σε τοίχους από μπετό και κάγκελα, ανάμεσα σε κάμερες επιτήρησης κι ανθρωποφύλακες. Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, δίχως να σκύβουμε το κεφάλι, περήφανοι γι’ αυτό που είμαστε. Περήφανοι που είμαστε κομμάτι των άξαφνων αγέρηδων που αποζητάνε να ξεκάνουν κάθε πλέγμα εξουσίας. Μιας εξουσίας που γι’ άλλη μια φορά βγάζει τη μάσκα και φανερώνει τι είναι στ’ αλήθεια, σε όλη της τη βαρβαρότητα αλλά και σ’ όλη της την αδυναμία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η συνεργασία ανάμεσα στο ισπανικό και στο χιλιανό κράτος ώστε να επιτευχθεί η αιχμαλωσία μας, αποδεικνύει το επίπεδο συντονισμού που έχουν αναπτύξει προκειμένου να αποκρούσουν αυτό που αντιλαμβάνονται ως απειλή. Κι όμως, η σημασία που μας αποδίδουν αυτοί οι κύριοι δεν αντανακλά παρά το πόσο εύθραυστοι είναι. Τα τρύπια λογύδριά τους περί ασφάλειας είναι μονάχα το σάβανο που σκεπάζει το φόβο της επίγνωσης πως μια τυχαιότητα μπορεί να προκαλέσει το γενικευμένο μπάχαλο. Τα χτυπήματα και οι δαγκωματιές τους δεν κάνουν άλλο απ’ το να μας θωρακίζουν στο ακόνισμα των ιδεών και της ζωής μας, ώστε να βελτιωθούμε στο πεδίο της μόνιμης σύγκρουσης.

Χαιρετίζουμε με μια δυνατή αγκαλιά όλες τις εκφράσεις στήριξης· για μας είναι μια ώθηση που λυγίζει τα σίδερα. Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως τη διαρκή εφαρμογή των αναρχικών μας ιδεών, σε κάθε τους μορφή, που δίνουν στον εχθρό να καταλάβει πως τίποτα δεν τελειώνει εδώ, πως όλα συνεχίζονται, είτε στη φυλακή είτε στο δρόμο. Όπου κι αν βρεθούμε: ούτε ένα λεπτό σιωπής, και μια ζωή στη μάχη. Εκτιμάμε ιδιαίτερα την απέραντη αλληλεγγύη των συντρόφων που βάλανε μπροστά για όπλο το σώμα τους ξεκινώντας απεργία πείνας [αναφορά στους φυλακισμένους Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Χουάν Αλίστε, Χανς Νιεμέγερ και Κάρλος Γκουτιέρρες Κουϊδουλέο, οι οποίοι προχώρησαν σε συμβολική απεργία πείνας ενόσω διαρκούσε η βδομάδα δράσεων αλληλεγγύης].

Χαιρετίζουμε όσους συνεχίζουν να εξυφαίνουν συνωμοσίες, όσους ρίχνονται περιπετειωδώς στο άγνωστο, όσους τους τσιγκλάει η αβεβαιότητα, όσους επιμένουν για την αναρχία. Στέλνουμε σ’ όλους αυτούς το σεβασμό και τη στοργή μας.

Πληροφορηθήκαμε με μεγάλη μας θλίψη το χαμό του Σεμπαστιάν, αλλά την ίδια στιγμή μάς γέμισε χαρά η γνώση πως η ζωή του συντρόφου υπήρξε συνεπής προς τα ιδανικά του – ένας ολάκερος μαχητής. Θα θέλαμε να ’μαστε πλάι στα συντρόφια κλαίγοντας το θάνατο του πεσόντα μας, αλλά μπορούμε μονάχα να τους στείλουμε από ’δώ μέσα όλη μας τη δύναμη και μια υπόσχεση πως «σύντομα θ’ ανταμώσουμε».

Μόνικα Καμπαγέρο
Φρανσίσκο Σολάρ

στα ισπανικά

Πηγή

ΗΠΑ: Πέσιμο σε περιπολικά έξω απ’ το Δικαστικό Μέγαρο της Ολύμπια

jesushuertaΧεσούς Ουέρτα, 17 ετών, έχασε τη ζωή του υπό αστυνομική κράτηση, στις 19 Νοέμβρη 2013

Τη νύχτα της 16ης Δεκέμβρη 2013 σπάστηκαν τα παράθυρα τριών περιπολικών που ήτανε σταθμευμένα έξω από το Δικαστικό Μέγαρο του Κρέιτον (έδρα της δημοτικής φυλακής και του τοπικού δικαστηρίου) στην πόλη της Ολύμπια.

Η μέρα της δράσης επιλέχτηκε σε συνάρτηση με το διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης στους 5 της Βαρκελώνης, που κατηγορούνται για τη βομβιστική επίθεση στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό της Θαραγόθα στην Ισπανία. Δύο εξ αυτών, η Μόνικα Καμπαγέρο και ο Φρανσίσκο Σολάρ, βρίσκονται σε καθεστώς προφυλάκισης, και σχετικά πρόσφατα είχανε επίσης μπει στο στόχαστρο της εισαγγελίας στο πλαίσιο της «υπόθεσης βόμβες» εναντίον αναρχικών στη Χιλή (2010-2012). Και οι δυο τους αντιμετώπισαν τη δίκη και τους προηγούμενους 9 μήνες εγκλεισμού τους μ’ αξιοπρέπεια. Ενέπνευσαν τη διεθνή αναρχική κοινότητα, γι’ αυτό κι εμείς θέλουμε μέσω αυτής της πράξης ανταρσίας να δείξουμε τη στήριξή μας στα πρόσωπά τους, αλλά και το μίσος μας για τις κατασταλτικές δυνάμεις. Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

Η αστυνομία της Ολύμπια αποτελεί μία απ’ τις εκφράσεις του ίδιου μηχανισμού καταστολής που επιχειρεί να ελέγξει τα συντρόφια μας στο εξωτερικό. Ο έλεγχος και η καταστολή αφθονούν και στις ΗΠΑ. Ένα παράδειγμα αποτελεί η άγρια αστυνομική δολοφονία του 17χρονου Τσούυ Ουέρτα στις 19 Νοέμβρη 2013 στο Ντούραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, ενόσω κρατούνταν στο πίσω κάθισμα ενός περιπολικού της μπατσαρίας. Με τη δράση μας στέλνουμε ένα εγκάρδιο μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους εκείνους που υπέστησαν το χαμό ενός αγαπημένου τους προσώπου από τα χέρια των μπάτσων, και ιδίως σε όσους βρίσκονται στο Ντούραμ.

Το μόνο που παίζει απόψε στα πίσω καθίσματα αυτών των περιπολικών είναι τα τσακισμένα εγώ των οργάνων της αστυνομίας της Ολύμπια, στους οποίους βροντοφωνάζουμε ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!

πηγή

16-22 Δεκέμβρη: Εβδομάδα διεθνών δράσεων αλληλεγγύης στα 5 συντρόφια που συνελήφθησαν στις 13 Νοέμβρη στη Βαρκελώνη

SOLI

Από τις 16 έως τις 22 Δεκέμβρη 2013 αναρχικοί/-ές από τη Βαρκελώνη καλούν σε διεθνείς δράσεις αλληλεγγύης στους 5 συλληφθέντες της 13ης Νοέμβρη 2013 που κατηγορούνται για δράσεις του Εξεγερσιακού Κομάντο Ματέο Μορράλ εναντίον του εκκλησιαστικού θεσμού στην Ισπανία. Σ’ αυτό το πλαίσιο διοργανώνεται επίσης διαδήλωση στις 6 το απόγευμα της 21ης Δεκέμβρη, με προσυγκέντρωση στο πάρκο Φοράτ ντε λα Βεργκόνυα στη Βαρκελώνη. Στηρίζουμε το κάλεσμα στην προοπτική της πολύμορφης και έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα.

Στις 13 Νοέμβρη 2013 η Εθνική Αστυνομία του ισπανικού κράτους συνέλαβε 5 συντρόφια στη Βαρκελώνη σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Δύο από τους συλληφθέντες, η Μόνικα Καμπαγέρο και ο Φρανσίσκο Σολάρ, κρίθηκαν προφυλακιστέοι και βρίσκονται σε ειδικό καθεστώς κράτησης FIES-3 (σε φυλακές της Μαδρίτης), ενώ τα άλλα τρία συντρόφια αφέθηκαν ελεύθερα με εκκρεμείς κατηγορίες.

Αυτή η επίθεση από πλευράς του υπουργείου Εσωτερικών εντάσσεται στο πλαίσιο των κατασταλτικών χτυπημάτων που δέχεται ένα κομμάτι του αναρχικού χώρου και της απόπειρας των πολιτικών να ανακόψουν πιθανούς κοινωνικούς ξεσηκωμούς ή δράσεις που έρχονται ως απάντηση στη μιζέρια στην οποία μας καθυποτάσσουν προκειμένου να συντηρήσουν τις μπίζνες τους και την εξουσία τους.

Το κράτος δε διστάζει να καταστέλλει όσους κι όσες αμφισβητούμε αυτό που μας καταπιέζει κι εφορμούμε εναντίον του. Ο Τύπος δε διστάζει να προπαγανδίζει κατάλληλα και να αποτελεί κομμάτι του αστυνομικού κατασταλτικού μηχανισμού. Ούτε εμείς διστάζουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στ’ αδέρφια μας, μήτε και διστάζουμε να αντιταχθούμε σε οποιαδήποτε τάξη επιδιώκει να μας επιβάλει το κουμάντο της.

Λευτεριά στη Μόνικα και στον Φρανσίσκο!
Αλληλεγγύη στη Βαλέρια, στη Ροσίο και στον Χεράρδο!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

Πηγή