[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=CkudaM3FoUM[/youtube]

Για την αντάρτικη και μαχητική μνήμη, κανένας δεν λησμονιέται.
Ματίας Κατριλέο παρών!

Απαντάμε στο κάλεσμα αγκιτάτσιας για τη μαχητική μνήμη του γουεϊτσάφε Ματίας Κατριλέο, με τον οποίο μας ενώνει η ζωή του ως επαναστάτη και η θέλησή του για αγώνα ενάντια στο χιλιανό κράτος και τους καταστροφείς της γης.

Πέρα από το αν ο Ματίας ήταν αναρχικός ή όχι, μνημονεύουμε την αντάρτικη ζωή του και δεν ξεχνάμε ποτέ με ποιον τρόπο σκοτώθηκε –δολοφονημένος από έναν μπάτσο κατά τη διάρκεια ανακατάληψης γης– όπως επίσης μνημονεύουμε τον αναρχικό σύντροφο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, ο οποίος έζησε κι αυτός μέσα στην εξέγερση και χάθηκε μαχόμενος – δολοφονημένος από ένα σεκιουριτά κατά την απόπειρα απαλλοτρίωσης μιας τράπεζας.

Ως αντεξουσιαστές, δεν στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο «λαό/έθνος» των Μαπούτσε στο σύνολό του. Απαξιώνουμε τους Μαπούτσε που αρνιούνται την αυτονομία τους δουλεύοντας από κοινού με τους κρατικούς θεσμούς, είμαστε εχθροί όλων των εθνών και συνδεόμαστε στον αγώνα με όσα άτομα και κοινότητες παραμένουν επί ποδός πολέμου ενάντια στο χιλιανό κράτος και στην καπιταλιστική παρουσία στην προγονική τους περιοχή. Αυτοί έχουν δείξει πώς μπορεί να κρατηθεί ενεργός ένας αγώνας, παρά τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής από το κράτος, αν και αναγνωρίζουμε και ασκούμε κριτική στην έλλειψη της αμοιβαιότητας στην αλληλεγγύη από πλευράς των εμπόλεμων Μαπούτσε προς άλλες ομάδες που μάχονται με ριζοσπαστικό τρόπο ενάντια σε κράτος και Κεφάλαιο. Λόγω όμως των ιδανικών μας για αντεξουσιαστική αλληλεγγύη, δε θα σταματήσουμε να δείχνουμε κάποια στήριξη σε όσους και όσες, ακόμα κι αν δεν αγωνίζονται ενάντια σε κάθε εξουσία, μάχονται ωστόσο ενάντια στο κράτος και στο Κεφάλαιο.

Η αλληλεγγύη και η μνήμη είναι για μας όπλα που σαν ακονιστούν μπορούν να δείξουν ότι κουραστήκαμε να περιμένουμε, πως η εξέγερση δεν εντάσσεται στο πλαίσιο ενός τομεακού αγώνα, ούτε και στο εργάσιμο ή φοιτητικό έτος, πως δε μας ενδιαφέρει να πέσουμε σε μια μονότονη επίθεση, αλλά έχουμε την επιθυμία να εξερευνήσουμε τις ποικίλες μορφές σύγκρουσης μ’ αυτή την κοινωνία, έχοντας πάντα ως κινητήριες δυνάμεις τον αιφνιδιασμό και την επιμονή.

Χωρίς διάθεση να εντάξουμε στο ημερολόγιο τις μέρες σύγκρουσης κόντρα στην εξουσία, αποφασίσαμε ως αντεξουσιαστές να επιτεθούμε στην κανονικότητα της πόλης με ένα πύρινο οδόφραγμα που σηκώσαμε τη νύχτα της 2ας Γενάρη 2014 στη λεωφόρο Βεσπούκιο Σουρ, στην κοινότητα Λα Γκράνχα, κι είναι αυτή η απαντητική χειρονομία μας διαρκούς εξέγερσης στο κάλεσμα που απεύθυναν άλλα συντρόφια.

Ενόσω η κοινωνία ακόμα συνέρχεται από το μεθύσι και την ψευτοεορταστική ατμόσφαιρα, εμείς δρούμε με αυτονομία και οριζοντιότητα, μακριά από αρχηγούς ή σπεσιαλίστες της εξέγερσης, έχουμε φωτιά και βούληση, και το φόβο τον νικάμε πάνω στη δράση με τη δύναμη της μικρής μας ομάδας από συγγενικές ατομικότητες.

Καλούμε τα συντρόφια που είναι ενεργά στον κοινωνικό πόλεμο να εξερευνήσουν τις πιθανότητες δράσης, πέρα από την αναμονή της μάζας και ξεπερνώντας τα όρια που επιβάλλουν οι φοιτητικοί χώροι και τα ημερολόγια.

Αφιερώνουμε τις φλόγες της πράξης μας σε όλους τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου.

Στέλνουμε τα χαιρετίσματά μας στους συντρόφους που συνελήφθησαν σε οδομαχίες: στον Φελίπε Αντάσμε, που κατηγορείται πως μαχαίρωσε έναν μπάσταρδο μπάτσο που επιχείρησε να τον συλλάβει μετά από εμπρηστικά μπάχαλα έξω απ’ το πανεπιστήμιο του Σαντιάγο στις 20 Δεκέμβρη 2013, και που τώρα βρίσκεται προφυλακισμένος μαζί με τον Νικολάς Σαντοβάλ στη φυλακή Σαντιάγο 1.

Χαιρετισμούς επίσης στο σύντροφο που κατηγορείται πως φόκαρε έναν μπάτσο με μια μολότοφ κατά τη διάρκεια της κουκουλωμένης ενέργειας της 17ης Δεκέμβρη στο λύκειο της Απλικασιόν, και που βρίσκεται υπό προφυλάκιση σε κέντρο κράτησης ανηλίκων.

Αλληλεγγύη στους Μόνικα Καμπαγέρο, Φρανσίσκο Σολάρ, Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες, Αλμπέρτο Ολιβάρες, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Κάρλος Γκουτιέρρες Κουϊδουλέο, Χουάν Αλίστε Βέγκα κι όλους τους κρατουμένους του κοινωνικού πολέμου στη Χιλή και στον κόσμο.

Μνήμη και δράση. Για τη διάχυση της αυτοοργανωμένης επίθεσης ενάντια σε μπάτσους, πολιτικούς, δεσμοφύλακες, επιχειρηματίες και κάθε τύπο εξουσίας.

Εξεγερτική μνήμη για το σύντροφο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ.

Ταξιαρχία Αντεξουσιαστικής Οργής

Πηγή

Απαλλοτριώσεις τραπεζών μέχρι να λευτερωθούμε απ’ τις αλυσίδες του Κεφαλαίου… Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ παρών!

Ας είναι η επίθεση μόνιμη, ωσότου καταστρέψουμε και το τελευταίο προπύργιο των φυλακών.

Την Πέμπτη, 19 Δεκέμβρη 2013, στην περιοχή της πανεπιστημιούπολης Χουάν Γκόμες Μίγιας, μια τριαντάρα μαχόμενοι και ανατρεπτικοί νεολαίοι θελήσαμε να δώσουμε το παρών στο πλαίσιο της εβδομάδας αγκιτάτσιας για τα συντρόφια Φρανσίσκο και Μόνικα, απαχθέντες του φασιστικού ισπανικού κράτους με τη συνέργεια των χιλιανών αρχών, αλλά και να στηρίξουμε τη συμβολική απεργία πείνας των κρατούμενων συντρόφων Μαρσέλο Βιγιαροέλ Σεπούλβεδα, Φρέντυ Φουεντεβίγια Σάα, Χουάν Αλίστε Βέγκα και Χανς Νιεμέγερ.

Όπως συνηθίζουμε να πράττουμε σε οδομαχίες, αποφασίσαμε για άλλη μια φορά να παραμείνουμε στην πλήρη ανωνυμία, έχοντας παρέα την καλή μας φίλη την κουκούλα. Αυτήν τη δόση, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες με μαύρα και κόκκινα διακριτικά, μοστράροντας στους διώκτες της λευτεριάς ότι και καλύτερα οργανωμένοι είμαστε, και τον αγώνα μας παίρνουμε στα σοβαρά, αλλά κι ότι τα έγκλειστα συντρόφια δεν είναι μόνα τους.

Βγήκαμε αλληλέγγυα, με φωτιά και μίσος στα χέρια μας, πετώντας τρικάκια και μπλοκάροντας τη λεωφόρο Γκρέσια κατά τις 18:30, αναμένοντας την αντίδραση των σκυλιών της εξουσίας. Γι’ άλλη μια φορά βάλαμε μπροστά τον εξεγερτικό μας αγώνα, ξεπροβάλλοντας από την άλλη πύλη της πανεπιστημιούπολης, οπλισμένοι με ασπίδες και καταιγισμό από μολότοφ, αλυχτώντας συνθήματα από τα κατάβαθα του είναι μας, σπάζοντας την καθημερινότητα…

Δικαιώνουμε τη μνήμη του συντρόφου μας Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, δολοφονημένου από ένα φύλακα του Κεφαλαίου και της ιδιωτικής περιουσίας στις 11 Δεκέμβρη 2013 κατά τη διάρκεια απόπειρας απαλλοτρίωσης ενός υποκαταστήματος της BancoEstado στη γειτονιά του Πουδαουέλ. Το αιματοκύλισμα να μην περάσει ατιμώρητο, να συνεχίσουμε τη μάχη!

Δεν παραβλέπουμε επίσης την κρατική σκευωρία εναντίον του Βίκτορ Ούγκο Μοντόγια, ούτε και τον εγκλεισμό των συντρόφων μας που αγωνίζονται κόντρα σε κάθε εξουσία. Η φλόγα της καταστροφής δε σβήνει – συνεχίζουμε να παλεύουμε μέχρι να ρημάξουμε και το τελευταίο κλουβί, κι ωσότου διαρρήξουμε την καθημερινότητα της σκλάβας κοινωνίας. Ας σπάσουμε τα σχήματα της εξουσίας, κι ας βγούμε στη μάχη, αναγνωρίζοντας τις αλυσίδες που μας κρατάν τιθασευμένους σε κάθε τόπο αιχμαλωσίας… Λευτεριά στους κρατουμένους του αγώνα.

Επιπλέον, πετάξαμε τρικάκια σχετικά με τα 14 συντρόφια που συνελήφθησαν πριν από 3 μήνες στην κοινότητα της Βίγια Φράνσια, στο πλαίσιο των συγκρούσεων για την επέτειο των 40 χρόνων από το πραξικόπημα και τη στρατιωτική χούντα. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των αγωνιζόμενων συντρόφων μας. Να ξέρετε ότι δεν πρόκειται να ξαποστάσουμε μέχρι να ξεκάνουμε κάθε προπύργιο καταπίεσης, κι ότι όσο το σύστημα των φυλακών κρατά αιχμάλωτους συντρόφους θα μας βρίσκετε συνέχεια στο δρόμο.

Δίχως φόβο, η μαχητική μας νιότη τραβά για τη συνολική απελευθέρωση! Μέχρι να στείλουμε στον αγύριστο την κοινωνία του εγκλεισμού που φυλακίζει αγωνιστές! Οι πεσόντες σύντροφοι δε λησμονιούνται, αλλά ζουν στην κάθε δράση! Και μια, και δυο, και δέκα φορές θα νικήσουμε!

«Άνγκρυ, ο εξεγερτικός σου σπόρος ανθεί σε κάθε άτομο που θέλει να επιτεθεί σε αυτή την καθημερινότητα και σ’ όλα τα μοντέλα που επιβάλλει η κοινωνία ανά τον κόσμο»

Αιχμάλωτοι πολέμου στο δρόμο!

πηγή

Μετάφραση: Contra Info

Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, ανάμεσα σε τοίχους από μπετό και κάγκελα, ανάμεσα σε κάμερες επιτήρησης κι ανθρωποφύλακες. Εδώ βρισκόμαστε και πάλι, δίχως να σκύβουμε το κεφάλι, περήφανοι γι’ αυτό που είμαστε. Περήφανοι που είμαστε κομμάτι των άξαφνων αγέρηδων που αποζητάνε να ξεκάνουν κάθε πλέγμα εξουσίας. Μιας εξουσίας που γι’ άλλη μια φορά βγάζει τη μάσκα και φανερώνει τι είναι στ’ αλήθεια, σε όλη της τη βαρβαρότητα αλλά και σ’ όλη της την αδυναμία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η συνεργασία ανάμεσα στο ισπανικό και στο χιλιανό κράτος ώστε να επιτευχθεί η αιχμαλωσία μας, αποδεικνύει το επίπεδο συντονισμού που έχουν αναπτύξει προκειμένου να αποκρούσουν αυτό που αντιλαμβάνονται ως απειλή. Κι όμως, η σημασία που μας αποδίδουν αυτοί οι κύριοι δεν αντανακλά παρά το πόσο εύθραυστοι είναι. Τα τρύπια λογύδριά τους περί ασφάλειας είναι μονάχα το σάβανο που σκεπάζει το φόβο της επίγνωσης πως μια τυχαιότητα μπορεί να προκαλέσει το γενικευμένο μπάχαλο. Τα χτυπήματα και οι δαγκωματιές τους δεν κάνουν άλλο απ’ το να μας θωρακίζουν στο ακόνισμα των ιδεών και της ζωής μας, ώστε να βελτιωθούμε στο πεδίο της μόνιμης σύγκρουσης.

Χαιρετίζουμε με μια δυνατή αγκαλιά όλες τις εκφράσεις στήριξης· για μας είναι μια ώθηση που λυγίζει τα σίδερα. Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως τη διαρκή εφαρμογή των αναρχικών μας ιδεών, σε κάθε τους μορφή, που δίνουν στον εχθρό να καταλάβει πως τίποτα δεν τελειώνει εδώ, πως όλα συνεχίζονται, είτε στη φυλακή είτε στο δρόμο. Όπου κι αν βρεθούμε: ούτε ένα λεπτό σιωπής, και μια ζωή στη μάχη. Εκτιμάμε ιδιαίτερα την απέραντη αλληλεγγύη των συντρόφων που βάλανε μπροστά για όπλο το σώμα τους ξεκινώντας απεργία πείνας [αναφορά στους φυλακισμένους Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Χουάν Αλίστε, Χανς Νιεμέγερ και Κάρλος Γκουτιέρρες Κουϊδουλέο, οι οποίοι προχώρησαν σε συμβολική απεργία πείνας ενόσω διαρκούσε η βδομάδα δράσεων αλληλεγγύης].

Χαιρετίζουμε όσους συνεχίζουν να εξυφαίνουν συνωμοσίες, όσους ρίχνονται περιπετειωδώς στο άγνωστο, όσους τους τσιγκλάει η αβεβαιότητα, όσους επιμένουν για την αναρχία. Στέλνουμε σ’ όλους αυτούς το σεβασμό και τη στοργή μας.

Πληροφορηθήκαμε με μεγάλη μας θλίψη το χαμό του Σεμπαστιάν, αλλά την ίδια στιγμή μάς γέμισε χαρά η γνώση πως η ζωή του συντρόφου υπήρξε συνεπής προς τα ιδανικά του – ένας ολάκερος μαχητής. Θα θέλαμε να ’μαστε πλάι στα συντρόφια κλαίγοντας το θάνατο του πεσόντα μας, αλλά μπορούμε μονάχα να τους στείλουμε από ’δώ μέσα όλη μας τη δύναμη και μια υπόσχεση πως «σύντομα θ’ ανταμώσουμε».

Μόνικα Καμπαγέρο
Φρανσίσκο Σολάρ

στα ισπανικά

Πηγή

Κατά τις 23:40 της Παρασκευής, 20 Δεκέμβρη 2013, μια ομάδα περίπου 20 κουκουλωμένων πραγματοποίησε ένα μπλοκάρισμα δρόμου έξω από το Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο (USACH), συγκεκριμένα στην είσοδο από την πλευρά της διασταύρωσης Ματουκάνα με Ρομέρο. Με το που άρχισαν να αναπτύσσουν τις δυνάμεις τους οι μπάτσοι, ένα γκρουπ κινήθηκε προς την κεντρική πύλη του πανεπιστημίου, στη συμβολή της Αλαμέδα με Ματουκάνα, όπου διέκοψαν την κυκλοφορία και εκτόξευσαν κάμποσες μολότοφ στο χριστουγεννιάτικο δέντρο που έχει στηθεί στο εμπορικό κέντρο Paseo Estación.

Η δράση έγινε στο πλαίσιο της επίθεσης ενάντια στη μαζική κατανάλωση που παίρνει τα πάνω της κατά τη διάρκεια των αποκαλούμενων «εορτασμών για το τέλος του έτους». Επίσης έγινε ως ένδειξη αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατουμένους και στη μνήμη συντρόφων που έπεσαν στον αγώνα, ανάμεσα στους οποίους και ο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, μια ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων των καραμπινιέρων επιχείρησε εναντίον των κουκουλωμένων, κατορθώνοντας να αιχμαλωτίσει εννέα άτομα.

Την επόμενη μέρα, κατά τις 14:00 και εντός μιας δικαστικής αίθουσας τίγκα στην μπατσαρία (6 από αυτούς ένστολοι) και στους δημοσιογράφους, απαγγέλθηκαν κατηγορίες για πρόκληση σοβαρών ταραχών εναντίον των εννέα συντρόφων (στην πλειονότητά τους 19χρονοι). Τη νομική υπεράσπιση των συλληφθέντων ανέλαβαν η Ουάσιγκτον Λισάνα και η Μαρία Ριβέρα, μέλη της οργάνωσης δικηγόρων και φοιτητών νομικής Λαϊκή Υπεράσπιση. Στους 8 από τους 9 συλληφθέντες επιβλήθηκε το μέτρο της παρουσίας ενώπιον των Αρχών κάθε 15 μέρες, ενώ ο 19χρονος σύντροφος Φελίπε Αντάσμε Τρονκόζο, φοιτητής του χημικού στο USACH, προφυλακίστηκε.

Ο Φελίπε κατηγορείται για πρόκληση σοβαρών ταραχών, παραβίαση του νόμου περί όπλων και εκρηκτικών (για την υποτιθέμενη κατοχή 12 μολότοφ και ενός μαχαιριού), καθώς και για απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον ενός καραμπινιέρου. Η τελευταία κατηγορία βασίζεται στις καταθέσεις των ίδιων των μπάτσων, οι οποίοι ισχυρίζονται πως ο Φελίπε μαχαίρωσε ένα κάθαρμα των Ειδικών Δυνάμεων τη στιγμή που εκείνος επιχειρούσε να τον συλλάβει, προκαλώντας του επιπόλαια τραύματα. Ο σύντροφος παραμένει σε προφυλάκιση για όσο διάστημα διαρκούν οι έρευνες.

Αλληλεγγύη στους αιχμαλώτους των οδομαχιών!
Λευτεριά στους συλληφθέντες της 11ης Σεπτέμβρη στη Βίγια Φράνσια!
Κρατούμενοι στο δρόμο!

στα ισπανικά

ΠΗΓΗ

Χεσούς Ουέρτα, 17 ετών, έχασε τη ζωή του υπό αστυνομική κράτηση, στις 19 Νοέμβρη 2013

Τη νύχτα της 16ης Δεκέμβρη 2013 σπάστηκαν τα παράθυρα τριών περιπολικών που ήτανε σταθμευμένα έξω από το Δικαστικό Μέγαρο του Κρέιτον (έδρα της δημοτικής φυλακής και του τοπικού δικαστηρίου) στην πόλη της Ολύμπια.

Η μέρα της δράσης επιλέχτηκε σε συνάρτηση με το διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης στους 5 της Βαρκελώνης, που κατηγορούνται για τη βομβιστική επίθεση στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό της Θαραγόθα στην Ισπανία. Δύο εξ αυτών, η Μόνικα Καμπαγέρο και ο Φρανσίσκο Σολάρ, βρίσκονται σε καθεστώς προφυλάκισης, και σχετικά πρόσφατα είχανε επίσης μπει στο στόχαστρο της εισαγγελίας στο πλαίσιο της «υπόθεσης βόμβες» εναντίον αναρχικών στη Χιλή (2010-2012). Και οι δυο τους αντιμετώπισαν τη δίκη και τους προηγούμενους 9 μήνες εγκλεισμού τους μ’ αξιοπρέπεια. Ενέπνευσαν τη διεθνή αναρχική κοινότητα, γι’ αυτό κι εμείς θέλουμε μέσω αυτής της πράξης ανταρσίας να δείξουμε τη στήριξή μας στα πρόσωπά τους, αλλά και το μίσος μας για τις κατασταλτικές δυνάμεις. Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

Η αστυνομία της Ολύμπια αποτελεί μία απ’ τις εκφράσεις του ίδιου μηχανισμού καταστολής που επιχειρεί να ελέγξει τα συντρόφια μας στο εξωτερικό. Ο έλεγχος και η καταστολή αφθονούν και στις ΗΠΑ. Ένα παράδειγμα αποτελεί η άγρια αστυνομική δολοφονία του 17χρονου Τσούυ Ουέρτα στις 19 Νοέμβρη 2013 στο Ντούραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, ενόσω κρατούνταν στο πίσω κάθισμα ενός περιπολικού της μπατσαρίας. Με τη δράση μας στέλνουμε ένα εγκάρδιο μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους εκείνους που υπέστησαν το χαμό ενός αγαπημένου τους προσώπου από τα χέρια των μπάτσων, και ιδίως σε όσους βρίσκονται στο Ντούραμ.

Το μόνο που παίζει απόψε στα πίσω καθίσματα αυτών των περιπολικών είναι τα τσακισμένα εγώ των οργάνων της αστυνομίας της Ολύμπια, στους οποίους βροντοφωνάζουμε ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!

πηγή

Το πρωινό της Τετάρτης, 11 Δεκεμβρίου 2013, ο σύντροφος Sebastián Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τα πυρά ενός φρουρού, κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας ενός υποκαταστήματος της τράπεζας Banco Estado στην περιοχή Πουδαουέλ, στο Σαντιάγο της Χιλής. Οι μπάτσοι, μετά από καταδίωξη, συλλαμβάνουν τους  συντρόφους  Alfonso Alvial Sánchez και Hermes González Henríquez.

Η αναρχική πρακτική της ληστείας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου εξεγερτικού αγώνα, καθώς χτυπάει το σύστημα στις ρίζες του.  Οι επιθέσεις και οι απαλλοτριώσεις στους ναούς του χρήματος, εξυπηρετούν τόσο τις υπαρξιακές όσο και τις πρακτικές ανάγκες των εξεγερμένων ατομικοτήτων. Οι μπάτσοι, οι σεκιουριτάδες και οι νομοταγείς ρουφιάνοι, έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο. Το ίδιο έχουμε κάνει και εμείς.

Λευτεριά στους αιχμαλώτους συντρόφους Alfonso και Hermes!

Εκδίκηση για τους νεκρούς και τα φυλακισμένα αδέρφια μας!

Μια σφαίρα για κάθε φρουρό της Τάξης!

Sebastián Presente!

Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη Διάχυση του Αρνητικού