Tag Archives: Οικοαναρχισμός

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Ιταλία: Δράση ενάντια σε ζωοτόμους (Μιλάνο)

Italy_Milan_Jan14 Italy_Milan_Jan14b

Τη νύχτα της 6ης Ιανουαρίου, κολλήσαμε αφίσες και γράψαμε με σπρέι στα σπίτια 4 ζωοτόμων του Πανεπιστημίου του Μιλάνου (Ιταλία), τους Alberto Corsini, Maura Francolini, Claudio Genchi και Edgardo d’angelo. Στις αφίσες υπήρχαν προσωπικά τους δεδομένα, φωτογραφίες και περιγραφές των ωμοτήτων τους.

Μια μικρή δράση σαν αυτή, που πάντα αποτελούσε κομμάτι των πρακτικών του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων, δημιούργησε ισχυρό θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντας αυτούς τους εκτελεστές ως θύματα και ευεργέτες της ανθρωπότητας. Αυτό που κάνουν καθημερινά, όμως, είναι να προκαλούν πόνο και θάνατο. Δεν ξεχνάμε τι συμβαίνει μέσα στα εργαστήριά τους και ότι δεν θέλουμε να μας το δείξουν, δηλαδή τρομοκρατημένα ζώα, που υποχρεώνονται να ζουν μια ζωή κόλαση και υποβάλλονται σε φρικτή μεταχείριση, μέχρι τον θάνατο.

Ανέκαθεν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτικοί και τα πανεπιστήμια υπερασπίζονταν από κοινού τη βιομηχανία της έρευνας και της επιστημονικής εξουσίας, που δίνει στον εαυτό της το δικαίωμα διάθεσης της ζωής και του θανάτου άλλων ζωντανών υπάρξεων και ολόκληρου του πλανήτη. Η θυματοποιητική στάση των καθηγητών, των φοιτητών και των ερευνητών, που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους ο ένας στον άλλο, δείχνει ότι αισθάνονται πως δέχονται επίθεση… Ας μην τους αφήσουμε να ησυχάσουν, ούτε για ένα λεπτό! Δεν πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι! Τα προσωπικά τους δεδομένα είναι δημόσια και μπορούν να βρεθούν εύκολα, χρειάζεται απλά λίγη φαντασία!

Για το τέλος της ζωοτομίας και για την απελευθέρωση των ζώων.

ALF

Πηγή: Έρεβος

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Αγγλία: Εμπρηστική επίθεση σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της ΚΙΑ (Μπρίστολ, 08/01/2014)

Στις 8 Ιανουαρίου, τοποθετήθηκε εμπρηστικός μηχανισμός με χρονοκαθυστέρηση στην αντιπροσωπεία της ΚΙΑ, στην οδό Lower Bristol, στο Bath. Προκλήθηκαν φθορές στην πρόσοψη. Ένα ολοκαίνουριο 4χ4 και τρία αυτοκίνητα τυλίχθηκαν, επίσης, στις φλόγες. Μια άμεση επίθεση στις εκμεταλλευτικές κατασκευαστικές βιομηχανίες, που κερδοφορούν, πνίγοντας τον κόσμο μας και που κατασκευάζουν σύμβολα κύρους για τους ταξικούς μας εχθρούς. Αυτός ο τομέας του Μετώπου Απελευθέρωσης της Γης και της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας, τους έχει στο στόχαστρο.

Με καθαρούς τους μπάτσους της εκτέλεσης του Mark Duggan, που πυροδότησε τα μπάχαλα του 2011, είναι η καλύτερη στιγμή από ποτέ για να ξαναβάλουμε φωτιά στους δρόμους.

Δυστυχώς για τον εχθρό, ο 32άχρονος, που συνελήφθη για την ενέργεια, δεν έχει καμιά σχέση με την ομάδα μας.

Έμπρακτη αλληλεγγύη:

– Στους νέους αγώνες, που ξεκινούν εναντίον των προγραμμάτων κατασκευής δρόμων στην Αγγλία (ίχνη των οποίων είδαμε στο Combe Haven) και ειδικά σε εκείνους, που την επόμενη φορά δεν θα διαλέξουν το δρόμο των φιλελεύθερων και των πασιφιστών.

– Στον Ελβετό αναρχικό Marco Camenisch (που βρίσκεται σε απεργία πείνας και άρνηση εργασίας απ΄τις 30/12/2013) και τους αναρχικούς κρατουμένους της άτυπης οργάνωσης Alfredo Cospito και Nicola Gai, στην Ιταλία.

– Στον Henry Zegarrundo (τον οποίον αναγνωρίζουμε ως αδελφό πνεύμα μέσα από τα γράμματά του), που στοχοποιήθηκε από τους Βολιβιανούς εισαγγελείς, σε εκείνους που βρίσκονται στην παρανομία και στους αναρχικούς και τους ιθαγενικούς πληθυσμούς, που παλεύουν ακόμα εναντίον της ανάπτυξης των λεωφόρων.

Αιωνόβια Αντίσταση ELF – FAI, Μπρίστολ

-Τολούκα – Τζακάρτα – Μόσχα – Μπουένος Άιρες – Μελβούρνη, κρατήστε τις φωτιές αναμμένες.

Πηγή: Έρεβος

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Ελβετία: Επιστολή του Marco Camenisch σχετικά με την απεργία πείνας του

Απεργία πείνας από τις 30/12/2013 μέχρι τουλάχιστον τις 26/01/2014 και άρνηση καταναγκαστικής εργασίας από τις 06/01/2014 μέχρι τουλάχιστον τις 26/01/2014: αυτή είναι η συνεισφορά μου στον αντιστασιακό αγώνα και στον αγώνα για ολική απελευθέρωση σε όλον τον κόσμο, μέσα και έξω από τις φυλακές, ενάντια στην καταστολή, την ταξική δικαιοσύνη, τη φυλακή, το βασανισμό, την απομόνωση, το σεξισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τον αποδεκατισμό της ζωής στον πλανήτη.

Έναν αποδεκατισμό των ειδών, ο οποίος ποτέ πριν δεν έφτασε τόσο κοντά σε μια καταστροφή, όπως η εξαφάνιση των δεινοσαύρων (πτώση μετεωρίτη), στην ιστορία του πλανήτη και ο οποίος, πλέον, εκτελείται από τον πατριαρχικό και τεχνοβιομηχανικό πολιτισμό της κυριαρχίας και από την καταπίεση της δολοφονικής εκμετάλλευσης του κεφαλαίου και των κρατών του.

Είναι η συνεισφορά μου στην κοινή επαναστατική αλληλεγγύη, πέρα από τάσεις, για την ελευθερία όλων των φυλακισμένων επαναστατών και όλων των κρατουμένων. Αλληλέγγυους χαιρετισμούς σε όλους εκείνους, που παλεύουν για την ολική απελευθέρωση.

Είναι μια συνεισφορά και ένα κάλεσμα στον αγώνα ένάντια στο συνέδριο των δολοφόνων, που κυριαρχούν στον κόσμο και των λακέδων τους στο Διεθνές Οικονοκιμό Φόρουμ του Νταβός (21/01-24/01/2014), όπου ξεφαντώνουν μέσα στην πολυτέλεια, για να διαπραγματευθούν και στο Νταβός τις εσωτερικές τους διαφωνίες, το ιμπεριαλιστικό μοίρασμα του κόσμου, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μέσα και έξω από τις χώρες τους, για τη συνέχιση και την ανάπτυξη της λεηλασίας εις βάρος των κοινωνιών, των λαών, των “πόρων” και όλου του πλανήτη με οικονομικούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς όρους.

Είναι η συνεισφορά και ο χαιρετισμός μου στο ετήσιο συμπόσιο  (24/1-26/01/2014) των Τούρκων συντρόφων ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την καταστολή, τον βασανισμό, τις μονάδες F-TYP, ένα συμπόσιο πλούσιο σε πρόγραμμα και περιεχόμενο από την ομάδα Grup Yorum.

Ο λόγος, για μια μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία, είναι ένα επεισόδιο, ίσως “μικρής σημασίας”, αλλά κομμάτι, παρόλα αυτά, της καταστολής και αργότερα, θα δώσω λεπτομέρειες ως συμπλήρωμα αυτής της δήλωσης:

Στις 30/12/2013, διατάχθηκα να κάνω ένα τεστ ούρων, ως “ύποπτος για χρήση κάνναβης”. Αφού αυτή ήταν μια αυθαίρετη και εξευτελιστική παρενόχληση, αλλά επίσης και μια πολιτική πρόκληση, αρνήθηκα για λόγους αρχών να υποταχθώ σε αυτήν την κατασταλτική εντολή.

Έτσι, μπήκα στο πειθαρχείο από τις 30/12/2013 εώς τις 04/01/2014 και αφού το τεστ θεωρήθηκε θετικό, εφόσον το αρνήθηκα, σε συνέχεια αυτής της σειράς παραβιάσεων και αναστολών των δικαιωμάτων μου, κατάσχεσαν επίσης τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μου (για έξι μήνες). Φυσικά αυτό ακολουθεί τους εσωτερικούς κανονισμούς, που ορίζουν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ως “μέσο διασκέδασης”, ενώ για πολλούς κρατουμένους, όπως και για μένα, οι υπολoγιστές είναι βασικά εργαλεία για τη συμπλήρωση εγγράφων και για τη δουλειά τους και όσον αφορά εμένα, ένα εργαλείο για τη δημιουργία σχέσεων και την προσωπική και πολιτική μου συνεισφορά. Μια ξαφνική κλοπή του υπολογιστή κάποιου σημαίνει μια τεράστια απώλεια για τους κρατουμένους, που πρέπει να αναδιοργανώσουν τις σχέσεις τους από το μηδέν.

Αλληλεγγύη και αγάπη στους Andi, Gabriel, Mónica και Francisco!

Αλληλεγγύη και αγάπη στους φυλακισμένους της ΣΠΦ στην Ελλάδα, στο Νίκολα, στον Αλφρέντο και σε όσους βρίσκονται στην Ιταλία και στις φυλακές σε όλον τον κόσμο.

Αλληλεγγύη και αγάπη στους μαχητές του σχεδίου “Φοίνικας”, του σχεδίου “Πράσινη Νέμεσις” , της FAI/IRF και σε όλους τους πυρήνες, τα άτομα, τις ομάδες και τους λαούς, που αγωνίζονται σε όλον τον κόσμο.

Για την ολική απελευθέρωση

Marco Camenisch

Lenzburg, Switzerland

06/01/2014

Πηγή: Έρεβος

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα, μπροσούρες-βιβλία-έντυπα

O ζωικός κόσμος και η μηχανή καταπίεσης του πολιτισμού από μια αναρχική οπτική

5 Comments

Tο έντυπο  “O ζωικός κόσμος και η μηχανή καταπίεσης του πολιτισμού απο μια αναρχική οπτική” σε αρχείο pdf.

εξωφ

Περιεχόμενα

Εισαγωγικό κείμενο [σ.2]

Η δόμηση του πολιτισμού και η εξόντωση των ζωικών ειδών [σ.4]

Το βιομηχανικό σφαγείο [ σ.8]

 Βία, εξουσία και ζωικός κόσμος [σ.11]

Οικοσιτισμός και πολιτισμός [σ.13]

Γιατί ολική απελευθέρωση; [σ.16]

Περί βιγκανισμού [σ.17]

“Lifestyle” και φυτοφαγία [σ.18]

Η Φυτοφαγία σαν κομμάτι μιας συνολικής άποψης [σ.19]

Μαθαίνοντας από τα μη ανθρώπινα ζώα… χωρίς πειράματα [σ.28]

Πέρα από τα δικαιώματα και το κράτος [σ.29]

Μαρξισμός και ζωικός κόσμος [σ.31]

Τι θέλουμε; [σ.32]

Η άγρια ζωή στο στόχαστρο των τροχοφόρων [σ.34]

***

Το βίντεο που προβλήθηκε στην εκδήλωση-συζήτηση 27 Ιουνίου 2013: “O ζωικός κόσμος και η μηχανή καταπίεσης του πολιτισμού από μια αναρχική οπτική”

[vimeo]http://vimeo.com/73569026#at=0[/vimeo]

 

πηγή:

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ADAMASTO.SQUAT.GR

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Κείμενο για την απελευθέρωση των ζώων

ALF-fence

Τη δεκαετία του 60, παρατηρείται μια άνθηση κινηματικών μορφωμάτων για τα δικαιώματα των ζώων. Κάποιοι κατάφεραν να μετατρέψουν την ευαισθησία τους σε βαθιά πολιτικές πρακτικές με απώτερο στόχο το γκρέμισμα των σπισιστικών αρχών που διέπουν τη σχέση των ανθρώπων-ζώων και άλλοι εγκλωβισμένοι στα πλαίσια της νομιμότητας ζητούσαν μεταρρυθμίσεις για τις συνθήκες ευζωίας.

Η ρεφορμιστική προσέγγιση του μεγαλύτερου κομματιού οδήγησε στη δημιουργία νομοθετημάτων για τη βελτίωση των συνθηκών σφαγής, μεταφοράς και κράτησης κυρίως για τα βοοειδή και τα πτηνά, στην πιο ανθρώπινη εκμετάλλευση ζώων που βρισκόταν σε καταφύγια και χώρους «διασκέδασης», στη μείωση του αριθμού ζώων για πειράματα ζωοτομίας σε εργαστήρια πολυεθνικών και σχολεία, την πτώση στις πωλήσεις γούνας και την υπεράσπιση ειδών που βρίσκονταν υπό εξαφάνιση. Η καθημερινότητα του κρατουμένου θα βρωμάει λιγότερο ανία, η γυναίκα θα ξεπιάνεται στον δρόμο για την κρεβατοκάμαρα και τα ζώα ευτυχισμένα από το φρέσκο σανό θα στριμώχνονται στα κλουβιά λιγότερο. Η ουσία παραμένει, εγκλεισμός, εξευτελισμός και η εκμετάλλευση σαν κεντρική ιδέα ενός ολόκληρου συστήματος .

Στα μέσα του 16ου αιώνα, γίνεται η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας νόμων που θα ορίζουν την εύρυθμη λειτουργία μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Οι νόμοι αυτοί εξυπηρετούσαν κυρίως τη γεωργία και την κτηνοτροφία και περιλάμβαναν κανονισμούς και άδειες για κτηνοτροφικές μονάδες, το κυνήγι, το ψάρεμα, τη σφαγή, τη μεταφορά, τη βυρσοδεψία και τις αγορές. Ακόμη περιείχε και την απομάκρυνση των σφαγείων από τις κατοικημένες περιοχές, πρακτικές υγιεινής και διαχείρισης ζωικών αποβλήτων. Τα νομοθετήματα του μεσαίωνα το πόσα ζώα, ποιά είδη και ποιά κομμάτια τους οι πολιτισμένοι άνθρωποι θα φορούν και θα καταναλώνουν. Έξω τα σφαγεία από τις κατοικημένες περιοχές, η οσμή του ψόφιου και οι κραυγές μας κόβουν την όρεξη, η μπουρζουαζία υποφέρει σιωπηλά.

Τώρα η σύγχρονη κοινωνία, που με την παρακαταθήκη του μεσαίωνα ξέρεις τι θα φοράς και τι θα τρως, φώτισε αυτήν την σκοτεινή εποχή της ιστορίας και φώναξε συντονισμένα «Ζήτω η ιερά εξέταση!». Αφήνοντας το μεσαιωνικό έμεσμα, φτάνουμε στη σύγχρονη εγκληματολογία και την εισαγωγή του ζητήματος της κακοποίησης ζώων σε αυτήν μετά από τόσους αγώνες των νομοταγών ζωόφιλων. Όλες οι ειρηνιστικές τους προσπάθειες δεν κατέληξαν άκαρπες. Κατάφεραν την αστική δικαιοσύνη να συμπεριλάβει και την κακοποίηση και επιτέλους να «πληρώσουν» οι βασανιστές για τα εγκλήματα τους. Έτσι, χάρη στις «πιέσεις» το κράτος κατάφερε να ενισχύσει το κοινωνικό του προσωπείο, δείχνοντας την ευαισθησία του και στεκούμενο αμείλικτα μπροστά σε ακραίες συμπεριφορές. Αυτό που δεν έγινε ξεκάθαρο είναι ότι τα ζώα εισήχθησαν στην εγκληματολογία σαν αντικείμενα, των οποίων η ταυτότητα ιδιοκτησίας κλάπηκε, φθάρθηκε και καταστράφηκε. Η κακοποίηση των ζώων δεν έχει καμία σημασία διότι δεν είναι αντιληπτή ως «πραγματικό» έγκλημα, αλλά σαν προσβολή της ιδιοκτησίας κάποιου ανθρώπου.

Συμπερασματικά, οποιαδήποτε πρακτική που ακούει στη νομιμότητα δεν αλλάζει την πραγματικότητα κανενός εκμεταλλευόμενου, αλλά συντηρεί την κρατική αντίληψη ότι οι άνθρωποι, τα ζώα και η φύση είναι ιδιοκτησία του. Όπως ούτε η κοινωνιολατρική νόσος των ρεφορμιστών θα προκαλέσει καμία ρήξη και συνειδητοποίηση κανενός, αντιθέτως διαιωνίζει της σχέσεις εξουσίας. Απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και την κοινωνική σαπίλα στήριξης του εξουσιαστικού συμπλέγματος, προτάσσουμε την ολική απελευθέρωση ζώων, ανθρώπων και φύσης και την ολική καταστροφή του υπάρχοντος. Κάθε βιτρίνα που ραγίζει, κάθε κολαστήριο που καίγεται, είναι ένα βήμα στον δύσβατο δρόμο της ουτοπίας, είναι μία σύμπραξη για την αναρχία.

εν δυνάμει
(κείμενο από εξωτερικό)

Πηγή: Diskordia

μέσω : Inter Arma

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Ελλάδα: Ανάληψη ευθύνης από τη FAI/IRF – Πυρήνας Nicola και Alfredo για σαμποτάζ σε προϊόντα Coca-Cola και Nestle

grne

ΣΧΕΔΙΟ “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ”

I. Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ.

Σπάμε τη σιωπή. Η ζωή μας μοιάζει με κατεψυγμένο προιόν έτοιμο προς πώληση. Ζούμε μέσα σε τσιμεντένιες μητροπόλεις του πολιτισμού σας, εκτελούμε πειθήνια τις εντολές των διευθυντών, των αφεντικών, των ανωτέρων, σαν προγραμματισμένα ρομπότ, αναπνέουμε το μολυσμένο αέρα των βιομηχανιών σας, κινούμαστε και πεθαίνουμε στους αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας των εμπορευμάτων σας, πιστεύουμε στα ψεύτικα είδωλα του χρήματος, επιθυμούμε σύμφωνα με τις προσταγές των διαφημίσεων, ερωτευόμαστε μέσα από οθόνες, επικοινωνούμε μέσα από πληκτρολόγια , φυλακίζουμε τον εαυτό μας μέσα σε τοίχους από βιτρίνες πολυκαταστημάτων, σειριακούς αριθμούς και barcodes. Μέχρι εδώ… Δραπετεύουμε από τη φυλακή σας. Γνωρίζουμε πως όλοι σήμερα μιλάνε για την κατάρα της οικονομικής κρίσης. Οι ιεροκύρηκες της πολιτικής προσπαθούν να διορθώσουν τους αριθμούς, να βελτιώσουν τις στατιστικές, να βρουν κοινωνικές συνταγές θεραπείας και υποσχέσεις σωτηρίας…

Κανείς όμως δε λέει πως η οικονομία, δηλαδή η κυριαρχία του χρήματος στις κοινωνικές σχέσεις είναι “επίτευγμα” του πολιτισμού που μας ταίσατε και μας διδάξατε τόσα χρόνια.

Την ίδια στιγμή κανείς δεν ασχολείται με τη δολοφονία της φύσης, το βασανισμό και τη θανάτωση των ζώων και γενικά την εξόντωση του ίδιου του ανθρώπου από τον ολοκληρωτισμό της επιστήμης της τεχνολογίας, των εργαστηριακών πειραμάτων, της πυρηνικής ενέργειας, των ραδιενεργών “ατυχημάτων”, των μεταλλαγμένων προιόντων, του κανιβαλισμού της μαζικής κρεατοπαραγωγής, της μόλυνης των ωκεανών, των χημικών όπλων, των γενετικών επεμβάσεων, της καταστροφής των δασών…

Δε θα μιλήσουμε, όμως, παραπάνω για αυτά τώρα. Δημιουργούμε μόνο την πρόκληση. Σύντομα θα τοποθετηθούμε δημόσια για να ανοίξει ένας διάλογος με πράξεις.

Προς το παρόν, χρησιμοποιήσαμε τα εργαλεία του εχθρού εναντίον του. Ταίσαμε, λοιπόν, τον πολιτισμό με το δηλητήριο που παράγει.

II. ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ COCA-COLA ΚΑΙ ΤΗΣ NESTLE.

Μέσα στους στόχους μας είναι να πλήξουμε τη τυφλή εμπιστοσύνη των καταναλωτών στα προιόντα που οι πολυεθνικές προωθούν στο τραπέζι μας για να τραφούμε. Προκαλούμε οικονομική ζημιά σε αυτές τις πολυεθνικές που θα δούνε στοίβες προιόντων τους να επιστρέφουν για απόσυρση.

Μετά την επιθυμία για δράση, έρχεται λοιπόν, η στιγμή του στρατηγικού σχεδιασμού.

Αρχικά σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε σε μία ενέργεια άμεσης δράσης εναντίον των εργοστασίων στης Ελλάδα, όπου συσκευάζονται, φυλάσσονται και διακινούνατι προιόντα αυτών των πολυεθνικών. Όμως, η τοποθέτηση εμπρηστικών ή εκρηκτικών μηχανισμών δε θα έφερνε το μέγεθος του αποτελέσματος που θα επιθυμούσαμε.

Προβληματισμένοι από αυτό, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μια πρακτική που δεν έχει ξαναεφαρμοστεί ποτέ στον ελλαδικό χώρο. Η δράση μας είναι πολύμορφη και οικειοποιούμαστε όλα τα μέσα και τις τεχνικές σαμποτάζ στο πλαίσιο του αγώνα μας για την ολική απελευθέρωση. Έτσι, σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε σε ένα πρωτότυπο σαμποτάζ που θα είχε σα πρακτικό αποτέλεσμα ένα εκβιαστικό μποικοτάζ προιόντων από όλους τους καταναλωτές.

Θα μολύνουμε με υδροχλωρικό οξύ τα προιόντα αυτών των εταιρειών και θα τα επανατοποθετήσουμε σαν καινούργια στα ράφια των σούπερ-μάρκετ. Έτσι, προειδοποιούμε τους καταναλωτές να αποφύγουν πλήρως αυτά τα προιόντα. Με αυτό τον τρόπο προκαλούμε ένα μποικοτάζ, που δε ζητιανεύει την “ευαισθητοποιημένη οικολογική συνείδηση” των καταναλωτών, αλλά στηρίζεται στην αποφασιστικότητα της άμεσης δράσης. Στόχος μας δεν είναι σε καμία περίπτωση να βλάψουμε κανένα τον οποίο θα καταναλώσει αυτά τα μαζικής παραγωγής προιόντα, για αυτό αποστέλουμε αυτή τη προκύρηξη πριν προχωρήσουμε στην επανατοποθέτηση των προιόντων στα ράφια.

Συγκεκριμένα στέλνουμε από ένα φάκελο σε δύο Μ.Μ.Ε. Το ένα μέσο είναι η ιστοσελίδα ZOUGLA.GR και το άλλο μέσο είναι η εφημερίδα ESSPRESO. Ο λόγος του επιλέγουμε καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης είναι η ίδια η φύση της ενέργειας και όχι η οποιαδήποτε είδους συμπάθεια προς τα συγκεκριμένα μέσα. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως τα Μ.Μ.Ε. είναι αναπόσπαστο μέρος του συστήματος που πολεμάμε.

Επειδή δεν έιναι στόχος μας να προκληθεί κακό σε οποιοδήποτε ανύποπτο άτομο που θα κατανάλωνε τα συγκεκριμένα προιόντα φέρνουμε προ των ευθυνών τους αυτά τα 2 Μ.Μ.Ε. για την άμεση δημοσίευση του βίντεο και ολόκληρης, χωρίς καμία λογοκρισία, της ανάληψης ευθύνης. Σε αντίθετη περίπτωση θα αποτελούν τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της δηλητηρίασης και του πιθανού θανάτου, οποιουδήποτε ανυποψίαστου ατόμου που θα πέσει θύμα των οικονομικών τους συμφωνιών για να ικανοποιήσουν τις πολυεθνικές – γίγαντες πελάτες τους (χορηγίες, διαφημίσεις). Φυσικά, κάτι τέτοιο δε θα ξεχαστεί και θα πράξουμε αναλόγως απέναντι στους υπεύθυνους αυτών των μέσων προσωπικά.

Στο φάκελο που σας στέλνουμε περιέχονται 1 USB STICK και 1 μπουκάλι αναψυκτικού. Μέσα στο USB υπάρχει αυτή η προκύρηξη, καθώς και ένα video. Το video δείχνει επακριβώς τη διαδικασία που ακολουθήσαμε για να σαμποτάρουμε τα προιόντα. Το μπουκάλι με το αναψυκτικό στέλνεται για την πιστότητα των λόγων μας. Είναι πανομοιότυπο με αυτά που θα τοποθετήσουμε στα ράφια των καταστημάτων και περιέχει ακριβώς την ίδια ποσότητα υδροχλωρικού οξέος που θα εισάγουμε και στα υπόλοιπα. Όλα θα είναι σφραγισμένα σαν καινούργια, με την ασφάλειά τους, όπως όλα τα κανονικά προιόντα της COCA-COLA και του NESTEA. Το μπουκάλι, δώστε το για ανάλυση σε χημείο για περαιτέρω πιστότητα της προειδοποίησης. Στο video που σας στέλνουμε, έχουμε ψηφιακά σβήσει τους κωδικούς σειράς που βρίσκονατι πάνω στα καπάκια των NESTEA, όπως επίσης και τα στοιχεία που θα βοηθούσαν τις εταιρείες να καταλάβουν ποιές παρτίδες τους μολύναμε. Έτσι, δε θα μπορέσουν να περιορίσουν τη ζημιά αποσύρωντας μόνο συγκεκριμένες παρτίδες, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αποσυρθούν όλες για την περίοδο που θα διαρκέσει η δράση μας. Εμείς 4 ημέρες μετά από την αποστολή των φακέλων θα ξεκινήσουμε την επανατοποθέτηση. Η ενέργειά μας αυτή θα διαρκέσει 10 μέρες ακριβώς. Η επιλόγη της περιόδου των εορτών δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, είναι οι μέρες που τα κέρδη αυτών των πολυεθνικών πολλαπλασιάζονται. Οπότε, για 10 ημέρες θα τοποθετήσουμε σύνολο 63 πλαστικά μπουκάλια COCA-COLA LIGHT των 500 ml και 42 πλαστικά μπουκάλια NESTEA των 500 ml, όλων των γεύσεων. Η ενέργειά μας θα λάβει χώρα στις μητροπόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Η επανατοποθέτηση θα γίνει σε όλων των ειδών τα καταστήματα που πουλάνε τα συγκεκριμένα προιόντα. Όλα αυτά τα μπουκάλια που θα επανατοποθετηθούν περιέχουν περίπου 100 ml διαλύματος υδροχλωρικού οξέος. Επιλέξαμε το υδροχλωρικό οξύ, γιατί σε αυτή την αναλογία, διαπιστώσαμε, έπειτα από πειραματισμούς ότι δεν επηρεάζει καθόλου το χρώμα της COCA-COLA και του NESTEA, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα καθαριστικά όπως η χλωρίνη κ.τ.λ.

Όπως δείχνουμε και στο video, χρησιμοποιήσαμε ένα αιχμηρό μεταλλικό αντικείμενο για να αφαιρέσουμε τα καπάκια, διατηρώντας την ασφάλειά τους ανέπαφη. Έπειτα, εξάγαμε περίπου 100 ml του προιόντος και εισάγαμε 100 ml υδροχλωρικού οξέος. Τέλος, επανατοποθετήσαμε τα καπάκια, με προσοχή, ώστε να διαηρηθεί η ασφάλεια. Έτσι, είχαμε μπουκάλια COCA-COLA και NESTEA μολυσμένα, χωρίς κανένα ίχνος παραβίασης. Το λέμε πάλι για να είμαστε ξεκάθαροι. Στόχος μας είναι η πλήρης απόσυρση των συγκεκριμένων προιόντων από τις εταιρείες για το διάστημα που κρατάει η ενέργειά μας. Καλούμε κάθε άτομο να αποφύγει πλήρως αυτά τα προιόντα, ώστε να μη προκύψει κίνδυνος για την υγεία του. Στόχος μας είναι το οικονομικό σαμποτάζ και όχι η δηλητηρίαση οποιούδηποτε ανυποψίαστου ατόμου.

Τώρα που γίναμε ξεκάθαροι όσον αφορά τη δράση μας, θέλουμε λίγο χώρο για να αναφερθούμε στο γιατί επιλέξαμε αυτές τις δύο πολυεθνικές.

Είναι γεγονός πως ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Αυτά που συνοπτικά θα αναφέρουμε δεν είναι κάποια απόρητα μυστικά ή μερικές κρυφές γνώσεις. Είναι γεγονότα που ο καθένας πλέον μπορεί να διαπιστώσει με μια σχετική αναζήτηση στο διαδίκτυο, που δε λείπουν οι πληροφορίες και η απόκτησή τους. Αυτό που λείπει είναι η διάθεση να αναρωτηθούμε τί συμβαίνει γύρω μας, πώς ζούμε, τί τρώμε και πίνουμε, τί χρηματοδοτούμε με τις αγορές μας. Είναι γεγονός πως ζούμε στην εποχή της δικτατορίας των πολυεθνικών. Η διείσδυσή τους σε κάθε πτυχή της ζωής μας είναι ξεκάθαρη. Όσες διαφορετικές επωνυμίες και να πλασσάρουν είναι γεγονός πως τα οικονομικά συμφέροντα μερικών δεκάδων πολυεθνικών κινούν τον κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, 10 εταιρείες ελέγχουν σε τεράστιο ποσοστό την παγκόσμια αγορά τροφίμων. Πίσω από χιλιάδες διαφορετικές ετικέτες, “κρύβονται” κάποιοι πολυεθνικοί κολοσσοί, που όχι μόνο ελέγχουν τις επιθυμίες μας, αλλά συχνά τις δημιουργούν και τις καθοδηγούν ανάλογα με την στρατηγική τους. Μπορεί όλα αυτά, χωρίς την ακίνδυνη αισθητική ευαισθητοποιημένων ντοκιμαντέρ με κοντινά πλάνα στα πρόσωπα παιδιών που πεθαίνουν από την πείνα και δίχως δραματική μουσική για υπόκρουση, να ακούγονται ξύλινα αλλά είναι η αλήθεια.

Πιο αναλυτικά…

III. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΕ ΜΠΟΥΚΑΛΙ.

Η COCA-COLA είναι ένα προιόν που φτιάχτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην Αμερική. Είναι, από οικονομικής πλευράς, η πιο πολύτιμη μάρκα προιόντος παγκοσμίως. Είναι η εταιρεία που κατάφερε να καθιερώσει για εμπορικούς λόγους το στερέοτυπο του Άη-Βασίλη με την κόκκινη ενδυμασία, έτσι δηλαδή όπως την έχουν παγκοσμίως στο μυαλό τους όλοι οι άνθρωποι πλέον. Η ιστορία της είναι τόσο βρώμικη, όπως και κάθε πολυεθνικής. Συνεργάστηκε άψογα με τη ναζιστική Γερμανία και το Χίτλερ, χτίζοντας εργοστάσια εκεί, πριν την έναρξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου.

Εξίσου αρμονικά συνεργάστηκε και με το απαρχάιντ στη Νότια Αφρική για πολλά χρόνια, αδιαφορώντας προφανώς, έστω και για τα προσχήματα, για το τί συνέβαινε εκεί. Έχει εκατοντάδες εργοστάσια σε όλο το κόσμο και φημίζεται ιδιαίτερα για την απάνθρωπη συμπεριφορά της ως εργοδότης δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Είναι υπεύθυνη για δολοφονίες μαχητικών συνδικαλιστών στην Κολομβία και στη Γουατεμάλα. Στην Κίνα συνεργάζεται με το καθεστώς και εκμεταλεύεται τους φυλακισμένους για να αποκομίζει κέρδη από την καταναγκαστική εργασία που τους υποχρεώνοει να κάνουν μέσα στη φυλακή. Επίσης, στη χώρα αυτή είναι μία από τις 12 εταιρείες που μολύνουν περισσότερο το περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα. Στο Μεξικό, μόλυνε τεράστιες εκτάσεις με απόβλητα καθώς και τις πηγές νερού που χρησιμοποιούν ιθαγενείς πληθυσμοί. Στο Ελ Σαλβαδόρ εκμεταλεύεται την εργασία περίπου 10.000 παιδιών, τα οποία δουλεύουν στη συγκομιδή φυτών για τη παραγωγή ζάχαρης που χρησιμοποιείται στα προιόντα της. Στην Ινδία, τα δεκάδες εργοστάσιά της μολύνουν τεράστια αποθέματα νερού που καταναλώνει ο ντόπιος πληθυσμός, όπως επίσης γίνεται και στη Κένυα, την ίδια στιγμή που 1,4 δισεκατομύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού. Οι πολυεθνικές, όπως η COCA-COLA και η NESTLE, έχουν καθαρό κέρδος από το εμπόριο εμφιαλωμένου νερού ύψους 60 δισ. Παγκοσμίως. Η COCA-COLA χρησιμοποιούσε γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς για την παραγωγή των συστατικών της που έχουν τα προιόντα της. Έχουν υπάρξει εκατοντάδες περιπτώσεις που τα προιόντα της COCA-COLA περιέχουν, από τα εργοστάσια, δηλητήρια στα συστατικά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ελλάδα, πριν από λίγο καιρό, αποσύρθηκαν 100.000 συσκευασίες COCA-COLA, επειδή περιείχαν ζιζανιοκτόνο σε μεγάλες ποσότητες. Άλλη μια είδηση που πέρασε στα ψιλά, παρόλο που είχε επέμβει και εισαγγελέας σε αυτή την υπόθεση. Όμως, και μια άλλη παρτίδα COCA-COLA που είχε συσκευαστεί στο εργοστάσιο της Κρήτης, αποσύρθηκε γιατί μέσα στα μπουκάλια βρέθηκαν ξένα σώματα.

Προφανώς μία από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του κόσμου, η οποία τροφοδοτεί όλα τα Μ.Μ.Ε. μέσω διαφημίσεων και χορηγιών φροντίζει, έστω αυτές οι αποσύρσεις να περνάνε στα κρυφά, για να μην πληγεί η εικόνα των προιόντων της. Δεν είμαστε αφελείς ώστε να νομίζουμε ότι η επιγραμματική αναφορά κάποιων από τα χιλιάδες αιματοβαμμένα γεγονότα που είναι συνυφασμένα με την ιστορία της COCA-COLA, θα αποτυπώσει το σύνολο της βρωμιάς αυτής της πολυεθνικής. Απλά δίνουμε μια αφορμή για σκέψη, ώστε να αναρωτηθεί ο καθένας τί κρύβεται πίσω από το πιο διάσημο πλαστικό μπουκάλι στον κόσμο. Πόση εκμετάλλευση φύσης και ανθρώπων χωράει εκεί μέσα…

Η NESTLE είναι μία πολυεθνική εταιρεία με έδρα της την Ελβετία που ξεκίνησε την λειτουργία της στις αρχές του 20ου αιώνα. Απασχολεί περίπου 330.000 εργαζομένους και είναι η πιο επικερδής εταιρεία παγκοσμίως. Έχει 450 εργοστάσια σε 80 χώρες. Της ανήκουν χιλιάδες μικρότερες εταιρείες, που έχει εξαγοράσει τον τελευταίο αιώνα. Είναι ο κύριος μέτοχος της εταιρείας L’OREAL. Δηλαδή, της μεγαλύτερης φίρμας καλλυντικών παγκοσμίως και αναμεμειγμένης σε χιλιάδες περιπτώσεις βασανισμού και θανάτωσης ζώων πάνω σε πειράματα “αισθητικού καλλωπισμού”. Η NESTLE έχει βρεθεί στο στόχαστρο διαφόρων οργανώσεων που την κατηγορούν για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έχει κάνει εταιρεία τροφίμων. Θεωρείται υπεύθυνη, ότι εξαιτίας των κινήσεων και των εμπορικών χειρισμών της, 1.5 εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου. Σε κάποιον μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αυτό. Θα το εξηγήσουμε συνοπτικά και παράλληλα παραπέμπουμε σε δεκάδες άρθρα στο internet που μπορεί ο καθένας να αναζητήσει στοιχεία. Αυτοί οι θάνατοι παιδιών προκαλούνται από τη συστηματική αποτροπή της χρήσης μητρικού γάλακτος από τις μητέρες βρεφών.

Μέσω τεράστιων χρηματικών ποσών, που παρουσίαζονται σαν χορηγίες και δωρεές, η NESTLE, “πείθει” γιατρούς να προωθούν τα δικά της υποκατάστατα μητρικού γάλακτος. Αυτή η τακτική, που εφαρμόζεται σε διάφορες “υποανάπτυκτες” χώρες, έχει σαν αποτέλεσμα αρκετοί άνθρωποι να προτιμούν τα προιόντα της NESTLE, θεωρώντάς τα πιο ασφαλή από το μητρικό γάλα. Σε αυτές τις χώρες, όμως, οι πηγές νερού είναι συχνά μολυσμένες. Έτσι, τα προιόντα της NESTLE διαλύονται σε νερό ακατάλληλο για βρέφη, προκαλώνατς τελικά το θάνατο σε πολλά από αυτά. Μια στρατηγική, που στο βωμό του κέρδους, εκμεταλευόμεη την ημιμάθεια και την εξαθλίωση ανθρώπων, γίνεται ο ηθικός αυτουργός για εκατομμύρια θανάτους παιδιών.

Η NESTLE, πέρα από αυτά, είναι η εταιρεία που επίσημα χρησιμοποιεί σε όλες τις Η.Π.Α. γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς στα προιόντα της. Εκμεταλεύεται 300.000 παιδιά παγκοσμίως που απασχολούνται σε φυτείες κακάο. Είναι πίσω από αναρίθμητα διατροφικά σκάνδαλα, όπως η τελευταία περίπτωση με το μολυσμένο κρέας αλόγου στα προιόντα της. Επίσης, είναι αναμεμειγμένη στο σκάνδαλο με τη μελαμίνη στα παιδικά γάλατα στην Κίνα το 2008, όπως και στη περίπτωση με το θανατηφόρο βακτήριο E.COLI στην Αμερική το 2009. Έχει εμπλοκή και αυτή όπως και άλλες μεγάλες πολυεθνικές (PEPSI κ.α.) στη χρήση του ΗΕΚ 293. Έτσι ονομάζονται τα ανθρώπινα εμβρυακά νεφρικά κύτταρα. Δηλαδή, η εταιρεία βιοτεχνολογίας SENOMYX, η εταιρεία που συνεργάζεται με τη NESTLE, χρησιμοποιεί επιλεκτικά κύτταρα από αγέννητα έμβρυα που έχουν προέλθει μέσω της διαδικασίας της έκτρωσης για να δημιουργήσουν απομονωμένους υποδοχείς γεύσης και να εμπλουτίσουν τα συνθετικά και άγευστα προιόντα τους. Προωθούν, δηλαδή, τη χρήση και την κατανάλωση ανθρώπινων κυττάρων, παρμένων από τα νεφρά αγγένητων εμβρύων για εμπλουτιστές γεύσης.

Από εκεί και πέρα, ένας από τους κυριότερους λόγους που επιλέξαμε τη NESTLE είναι τα αναρίθμητα πειράματα στα ζώα, που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα για το NESTEA. Χρησιμοποιούν πειραματόζωα ώστε να είναι εργαστηριακά αποδεδειγμένες οι ευεργετικές ιδιότητες του τσαγιού. Έτσι, πραγματοποιούν δεκάδες πειράματα σε ζώα που στο τέλος τα θανατώνουν. Σε ένα από αυτά, κάνουν ενέσεις στα πειραματόζωα με τοξικά χημικά ώστε να τους διαλύσουν τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη και να τους προκαλέσουν διαβήτη τεχνητά. Έπειτα, τα αναγκάζουν να τραφούν με συστατικά τσαγιού, ώστε να καταγράψουν τις επιδράσεις πριν τα θανατώσουν.

Σε ένα άλλο πείραμα, προκαλούν στα πειραματόζωα εγκεφαλικές βλάβες. Έπειτα, τα αναγκάζουν να τραφούν με συστατικά πράσινου τσαγιού για να καταγράψουν και εκεί τα αποτελέσματα. Για τη διευκόλυνση των επιστημόνων, προκαλούν ερεθίσματα στα πειραματόζωα με ηλεκτροσόκ, ενώ τα έχουν τοποθετήσει σε σκοτεινά κλουβιά.

Με δεκάδες τρόπους δολοφονούν και βασανίζουν και όλο αυτό γιατί όλα αυτά τα πειράματα γίνονται γαι να μπορούν έπειτα να υποστηρίζουν ότι το NESTEA κάνει καλό στην υγεία όσων το καταναλώνουν. Υποφέρουν τόσες ψυχές για να πειστεί ο καταναλωτής ότι το προιόν έχει ευεργετικές ιδιότητες. Αρρωστημένα μυαλά που βαφτίζονται επιστήμονες, κρύβονται πίσω από τα πειράματα αυτά. Το μόνο που τους αξίζει είναι μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια.

Αλλά, όπως είπαμε, δεν έχουμε το ρόλο του απλού καταγραφέα της νοσηρότητας επιστημονικών μυαλών και της στρατηγικής αυτών των πολυεθνικών. Στόχος μας είναι το σαμποτάζ και η καταστροφή με κάθε μέσο, για την ολική απελευθέρωση. Σπάμε τα στερεότυπα. Το να ασχολείσαι έμπρακτα και να επιτίθεσαι ενάντια στις εταιρείες που λεηλατούν τη φύση και το περιβάλλον και εξοντώνουν ζώα στα εργαστήριά τους, δεν είναι απλά μια μόδα. Δεν είμαστε “ευαισθητοποιημένα” άτομα που αρνούμαστε τη βία, σαν τους χίππιδες και τους ειρηνιστές οικολόγους. Αντιπαθούμε τέτοια παθητικά άτομα. Η βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και η καταστροφή δεν είναι απλά μία επαναστατική πράξη. Η εξέγερση μέσω της καταστροφής είναι η αύξηση της απόλαυσης στη ζωή μας. Είμαστε κομμάτι ενός νέου αναρχικού ρεύματος σκέψης και δράσης.

Χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας για να δημιουργήσουμε τους εφιάλτες της πολιτισμένης δολοφονικής κοινωνίας. Δεν αποζητάμε τη λαική αποδοχή για τις πράξεις μας. Βέβαια, ποτέ ο στόχος μας δεν θα είναι άκριτα στο σύνολό της η κοινωνία, αλλά αυτό το έχουν ξεκαθαρίσει στα κείμενά τους δεκάδες πυρήνες μας σε όλο το κόσμο, καθώς και οι σύντροφοι πυρήνων της FAI και της Σ.Π.Φ. που βρίσκονται αιχμάλωτοι σε όλο το κόσμο.

IV. ΣΧΕΔΙΟ “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ”.

Με αυτήν την ενέργεια σηματοδοτούμε την έναρξη του επόμενου project συντονισμού άτυπων ομάδων συγγένειας και πυρήνων της FAI με το όνομα “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ”. Καλούμε συντρόφους και πυρήνες άμεσης δράσης σε όλο το κόσμο να συνωμοτήσουν και να συντονιστούν με σκοπό την εκδίκηση και τη δολιοφθορά ενάντια σε εταιρείες και πρόσωπα, που με τις ενέργειές τους λεηλατούν το περιβάλλον, την άγρια ζωή και τη φύση. Κάθε μέσο είναι καλοδεχούμενο.

Για εμάς η καλύτερη τακτική είναι να χτυπηθούν με μπογιές, με φωτιά, με βόμβες, τα εργοστάσια, οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τα επιστημονικά εργαστήρια γενετικής. Να σαμποτάρουμε την ομαλή κυκλοφορία εμπορευμάτων, που χτίζουν τη δικτατορία των πολυεθνικών εταιρειών – δολοφόνων και να ξοδέψουμε σφαίρες σε αυτούς που τις διοικούν.

Με το σχέδιο “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ” εγκαινιάζουμε την αφετηρία ενός διαλόγου της πράξης, πάνω στην προοπτική της Νέας Αναρχίας και της αντιπολιτισμικής τάσης. Ξαναβάζουμε κριτικά στο τραπέζι τις ιδεολογικές αγκυλώσεις περί σεβασμού της ανθρώπινης ζωής (ακόμα και των εχθρών), που διακατέχουν ορισμένους πυρήνες της ALF διεθνώς, με σκοπό να τις καταργήσουμε. Γιατί για εμάς οι επιθέσεις μας δε πρέπει να περιορίζονται μόνο στη καταστροφή κτιριακών υποδομών. Αυτοί που δολοφονούν ζώα με φόλες, πρέπει να εκτελεστούν με τον ίδιο τρόπο. Πρέπει να τους ταίσουμε με τις φόλες τους. Συνολικά, λοιπόν, είναι σημαντικό να μη παραλείψουμε να στοχοποιούμε τη φυσική υπόσταση των θεσμών (διευθυντών, επιστημόνων, νομικών συμβούλων, κ.λ.π.). Έτσι, το σχέδιο “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ” είναι μία στιγμή σύνδεσης μεταξύ παράλληλων διαδρομών αγώνα. Είναι το σημείο συνάντησης των αναρχομηδενιστών με τους αντιπολιτισμικούς οικοαναρχικούς.

Μακριά από ρομαντικές ιδέες και ικεσίες για οικολογικά δικαιώματα, το νέο αναρχικό αντάρτικο είναι η τέχνη του εφικτού.

Γιατί πόλεμος ενάντια στη λεηλασία της φύσης, δε σημαίνει παθητικό μποικοτάζ με εναλλακτικό καταναλωτισμό, ούτε vegeterian διατροφή για λόγους υγείας ή υποκριτικής ευαισθησίας απέναντι στις σφαγές των ζώων. Σημαίνει επίθεση και καταστροφή όλων των εταιρειών που καταστρέφουν τη γη, τον άνθρωπο, τα ζώα, τη φύση.

Η οικολογικη συνείδηση είναι ένα μασκαρεμένο ψέμα, όταν είναι διαχωρισμένη από το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλης.

Η FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία), ανοίγει μια νέα προοπτική προσκαλώντας τους συντρόφους της αντιπολιτισμικής τάσης και τους πυρήνες άμεσης δράσης ELF και ALF σε μία γενικευμένη διεθνή εκδίκηση και επίθεση, ενάντια στους δολοφόνους της ζωής μας. Μέσω της διεθνής συνεργασίας και του συντονισμού της FAI, κινούμαστε αόρατα στις τεχνοβιομηχανικές μητροπόλεις και γινόμαστε πιο επικίνδυνοι…

Κάθε επίθεση που θα αποτελεί μέρος του σχεδίου “ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΜΕΣΙΣ”, θα είναι μια ακόμη συνεισφορά στην κουβέντα που ανοίγουμε. Μια κουβέντα για τη δημιουργία της αναρχικής αντιπολιτισμικής τάσης στους κύκλους της FAI και της Μαύρης Διεθνούς των αναρχικών της πράξης.

Αυτή είναι μόνο η αρχή…

Μέχρι την απελευθέρωση όλων μας…

Αφιερώνουμε αυτή μας την ενέργεια σε όλους τους πυρήνες της FAI και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς διεθνώς.

Η κίνησή μας έγινε και στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης για τους συντρόφους Monica Caballero και Francisco Solar. Οι σύντροφοι βρίσκονται αιχμάλωτοι στην Ισπανία, κατηγορούμενοι για τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών.

Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους Marco Camenish και Gabriel Pombo Da Silva καθώς και στους αναρχικούς κρατούμενους της Νότιας Αμερικής.

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Mario Gonzalez, αιχμάλωτο στις φυλακές του Μεξικού.

Και τέλος, στην Ελλάδα χαιρετίζουμε τα 10 φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τον σύντροφο Αντρέα Τσαβδαρίδη, ο οποίος είναι μέλος της FAI, καθώς και το σύντροφο Σπύρο Μάνδυλα, που διώκεται για την ίδια υπόθεση.

Σύντροφοι, δεν είστε μόνοι σας. Ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει.

Τίποτα δεν τελειώσε, τα πάντα τώρα αρχίζουν…

Ζήτω η Νέα Αναρχία

Μέχρι την ολική απελευθέρωση

FAI/IRF Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Πυρήνας Nicola και Alfredo

[vimeo]http://vimeo.com/82670136[/vimeo]

πηγή

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Βανδαλισμοί σε γραφεία της Air France (Γαλλία)

Aside

Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 9ης Δεκεμβρίου, στο Παρίσι, τρία γραφεία της αεροπορικής εταιρείας δέχτηκαν επίσκεψη. Οι κλειδαριές κολλήθηκαν και τώρα ψεύτικο αίμα και συνθήματα διακοσμούν τα παράθυρα και το πεζοδρόμιο.

Αυτές οι ενέργειες πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια της παγκόσμιας εβδομάδας δράσης κατά της Air France. Πράγματι, η Air France – KLM είναι ο μεγαλύτερος αερομεταφορέας ζώων, που προορίζονται για εργαστήρια ζωοτομίας, συμπεριλαμβανομένου του HLS, κάτι που δεν χρειάζεται πια καμία σύσταση.

Με τις ενέργειες αυτές θέλαμε να δείξουμε την υποστήριξή μας προς την εκστρατεία ”Air Souffrance / Gateway To Hell”, αλλά και να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα προς τη σκατένια εταιρεία, που είναι η Air France, ότι είναι καιρός να σταματήσουν να μεταφέρουν ζώα στην κόλαση.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μισήσει κανείς αυτήν την κερδοσκοπική εταιρεία:

– Η μεταφορά μη ανθρώπινων ζώων για να βασανιστούν

– Οι «επιστροφές» των λεγόμενων (από τη ρατσιστική και καπιταλιστική μας κυβέρνηση) λαθρομεταναστών

– Η καταστροφή του πλανήτη μας, που προκαλείται από τις αεροπορικές μεταφορές

– Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους (ρατσισμός, σχέδια απολύσεων…)

Κόψτε τις σχέσεις σας με το εργαστήριο της βιομηχανίας των ζώων ή αλλιώς, θα επιστρέψουμε.

Απελευθέρωση των ζώων!

Πηγή

Αφίσες-κείμενα-μπροσούρες-προκηρύξεις κτλ, ενημερώσεις-νέα

Συνέντευξη της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση στο ισπανικό αναρχικό έντυπο Fiera

1 Comment

Image1

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από τη Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση το Μάιο του 2013 και δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο, στο τεύχος 2 του αναρχικού εντύπου για την απελευθέρωση των Ζώων “Fiera”, το οποίο εκδίδεται από συντρόφους στην Ισπανία.

Μέσα σε ποιο πλαίσιο δημιουργήθηκε η Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση; Ποιοι είναι οι στόχοι σας και ποιες οι δυσκολίες που συναντάτε;

Η Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση δημιουργήθηκε το 2010, μετά από ατομική πρωτοβουλία. Η συνέλευσή μας είναι μία αναρχική συλλογικότητα με στόχο τη διάχυση του λόγου σχετικά με την ολική απελευθέρωση. Θεωρούμε σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι με τον όρο ολική απελευθέρωση δεν περιοριζόμαστε μόνο στην καταστροφή οποιασδήποτε εξουσίας περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου. Δεν αναγνωρίζουμε καμία ανωτερότητα στο ανθρώπινο είδος έναντι των υπόλοιπων ζώων κι έτσι, ο αγώνας για την αυτοδιάθεση των ζώων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής μας ταυτότητας, όπως και ο αγώνας κατά της εκμετάλλευσης της φύσης. Θεωρούμε εχθρό μας όχι μόνο τον πυρήνα του κρατικού μηχανισμού, αλλά και ολόκληρο το τεχνοβιομηχανικό σύμπλεγμα, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο, τα ζώα και τη φύση ως παραγωγικούς πόρους.

Οι δυσκολίες που συναντάμε μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Η κρατική καταστολή, γενικευμένη αλλά και στοχευμένη. Η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία της κρεατοφαγίας στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας και στη θρησκευτική παράδοση. Η αδιαφορία και απάθεια, που επιδεικνύει το μεγαλύτερο κομμάτι των αναρχικών στην Ελλάδα για ζητήματα που αφορούν τα ζώα. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την οικονομική κρίση, γίνεται συστηματική προσπάθεια να ενισχυθεί ο «πρωτογενής» τομέας παραγωγής και το ίδιο το κράτος στηρίζει με κάθε τρόπο επιχειρήσεις, που κερδίζουν από την εκμετάλλευση των ζώων και της φύσης, όπως η βιομηχανία γούνας, κρέατος, γάλακτος, ορυχεία κλπ.

Με ποια θέματα ασχολείστε; Υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο που “τρέχετε” αυτήν την περίοδο;

Δραστηριοποιούμαστε σε όλο το φάσμα του αγώνα κατά της εκμετάλλευσης ανθρώπων, ζώων και φύσης. Στο παρελθόν έχουμε καλέσει σε διαμαρτυρίες κατά της βιομηχανίας γούνας, των πειραμάτων σε ζώα, των pet-shops κλπ.

Αυτήν την περίοδο, ξεκινάμε μια πιο οργανωμένη προσπάθεια επικοινωνίας με πολιτικούς κρατούμενους των ALF και ELF ανά τον κόσμο.

Στην Ισπανία, φτάνουν κατά καιρούς κάποια νέα σχετικά με τον αγώνα για την απελευθέρωση των Ζώων στην Ελλάδα. Θυμόσαστε ενέργειες όπως η απελευθέρωση χιλιάδων μινκ ή η απελευθέρωση ποντικιών από πανεπιστήμια, όπου γίνονται πειράματα σε ζώα. Η αίσθηση που έχουμε εδώ είναι ότι η ενίσχυση του αγώνα για την απελευθέρωση των ζώων συνδέεται με το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα, αλλά πώς ακριβώς χαράσσεται αυτή η διαδρομή;

Στην Ελλάδα, οποιαδήποτε ανάλυση σχετικά με την ολική απελευθέρωση γίνεται από άτομα/συλλογικότητες/πρωτοβουλίες του αναρχικού “χώρου”. Εκτός αναρχικού “χώρου”, δεν υπάρχει καμία πιο οργανωμένη προσπάθεια, παρά μόνο μεμονωμένες κινήσεις, που βλέπουν το ζήτημα αποσπασματικά και, κυρίως, λειτουργούν στην κατεύθυνση της συνεργασίας με το κράτος.

Με ποιον τρόπο εντάσσεται ο αντισπισιστικός αγώνας και ο αγώνας για την απελευθέρωση των ζώων στους αντιεξουσιαστικούς αγώνες; Ενσωματώνεται ομαλά ή έχει γίνει αντικείμενο κριτικής από αναρχικούς/αντιεξουσιαστές;

Αρχικά, να σημειώσουμε ότι σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες, ο βιγκανισμός μεταξύ των α/α στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητος ούτε διαδεδομένος. Αντίθετα, είναι αποκομμένος και πολύ συχνά κατακριτέος. Είναι ενδεικτικό ότι σε αναρχικές καταλήψεις και στέκια ακολουθούνται συχνά θρησκευτικά έθιμα και παραδόσεις, που αφορούν την κατανάλωση κρέατος, όπως το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα ή το BBQ την Τσικνοπέμπτη.

Επίσης, οι συλλογικές κουζίνες περιλαμβάνουν σχεδόν όλες κρέας. Οι αναρχικοί εδώ θεωρούν φυσιολογικό να καταναλώνουν κρέας. Το ζήτημα της απελευθέρωσης των ζώων θεωρείται αστείο, γίνεται αντικείμενο χλευασμού ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θεωρείται δευτερεύον κι ότι “θα λυθεί μετά την επανάσταση” (βέβαια, μερικές φορές η ίδια αρνητικότητα και αντιμετώπιση υπάρχει και σε συναφή ζητήματα όπως του αντισεξισμού). Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ανταπόκριση σε καλέσματά μας είναι πολύ μικρή, όπως π.χ. σε πορείες κατά της γούνας.

Στην Ευρώπη και διεθνώς, γίνονται πολλές καμπάνιες (SHAC, KLM-Air France) και projects όπως το International Animal Rights Gathering (είναι διεθνές, αλλά γίνεται πάντα στην Ευρώπη). Τα γνωρίζετε; Και αν ναι, ποια είναι η γνώμη σας για αυτές τις στρατηγικές;

Οποιεσδήποτε ενέργειες, τόσο οι “aboveground” όσο και οι άμεσες δράσεις είναι θετικές. Ωστόσο, ο αγώνας μας είναι αγώνας για καταστροφή κάθε μορφής εξουσίας και δεν μπορεί να περιοριστεί ή να ενταχθεί μέσα σε μορφές κινητοποιήσεων, που διεκδικούν μεταρρυθμίσεις από το κράτος.

Όσο για το IARG, θεωρούμε χρήσιμη την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων και τη γνωριμία με άτομα με παρόμοια προτάγματα.

Κάποιες αναφορές, που μεταφράστηκαν στα ισπανικά, αφορούσαν διαμαρτυρίες που έγιναν στην Αθήνα και κατέληξαν σε σύγκρουση με την αστυνομία, με μεγάλη μαχητικότητα από την πλευρά σας. Αυτό δεν είναι κάτι συνηθισμένο σε αυτού του είδους τις διαμαρτυρίες και, κάποιες φορές, η στάση αυτή δέχεται κριτική από ανθρώπους, που βρίσκονται κοντά στον χώρο των δικαιωμάτων και της απελευθέρωσης των ζώων. Πιστεύετε ότι αυτή η βιαιότητα της αστυνομίας έχει στόχο να φιμώσει έναν αγώνα που ενισχύεται; Ή είναι απλά μία συνέπεια της συγκυρίας, με δεδομένο ότι στην Ελλάδα η καταστολή ενισχύεται αυτή την περίοδο γενικά, αλλά και ειδικά απέναντι στους αναρχικούς;

Ισχύουν και τα δύο. Ασφαλώς και εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικευμένης και κλιμακούμενης καταστολής, σε μια προσπάθεια φίμωσης κάθε μορφής αντίδρασης (εκκενώσεις καταλήψεων, καταστολή μέσων αντιπληροφόρησης, ΕΚΑΜ στις φυλακές, απεργία πείνας κρατουμένων κλπ). Ωστόσο, περιστατικά ανάλογης επιθετικότητας έχουν επιδείξει οι μπάτσοι και στο παρελθόν, πάλι σε διαμαρτυρίες κατά της γούνας, παρόλο που τότε οι συνθήκες κρίσης δεν ήταν το ίδιο εμφανείς και έντονες.

Είναι εφικτό να παραμείνει κανείς βίγκαν στις ελληνικές φυλακές;

Γενικώς δεν παρέχεται βίγκαν διατροφή μες στις ελληνικές φυλακές. Κρατούμενοι/-ες έχουν αυτήν τη δυνατότητα μονάχα εφόσον έχουν δικούς τους ανθρώπους εκτός των τειχών που τους παρέχουν στήριξη σ’ αυτό το θέμα, μέσω αποστολής βίγκαν τροφίμων.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεχιζόμενη προσπάθεια να ενσωματωθεί ο όρος “δικαιώματα των ζώων” στον αγώνα για απελευθέρωση των ζώων;

Αρχικά, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι τον αγώνα για απελευθέρωση των ζώων τον αντιλαμβανόμαστε ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού αγώνα. Με αυτό το δεδομένο, απορρίπτουμε όχι μόνο το περιεχόμενο και τη χρήση του, αλλά και την ίδια την έννοια του δικαιώματος συνολικά. Είναι ξεκάθαρο ότι νομικό “δικαίωμα” δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κράτος. Προϋποθέτει ότι υπάρχει ένας μηχανισμός, που δημιουργεί δικαιώματα -ο οποίος ήταν πάντα κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κράτους- και εξουσιαζόμενοι, στους οποίους αποδίδονται αυτά τα δικαιώματα. Και βέβαια, ένα δικαίωμα συνοδεύεται όχι μόνο από υποχρεώσεις, αλλά και από μηχανισμούς “προστασίας” του: μπάτσους, εισαγγελείς, ολόκληρο το δικαστικό σύστημα. Η αποδοχή του δικαιώματος σημαίνει αναγνώριση μιας εξουσίας, που βάζει όρια στις ζωές μας. Ο αγώνας μας είναι αγώνας για ελευθερία και όχι για επιμέρους κομμάτια της.

Ειδικά στην περίπτωση των μη ανθρώπινων ζώων, είναι προφανές ότι η διεκδίκηση δικαιωμάτων εμπεριέχει έντονα στοιχεία ανθρωποκεντρισμού. Μεταξύ άλλων, επικυρώνει ένα είδος ανωτερότητας του ανθρώπινου είδους έναντι των υπολοίπων. Βέβαια, με δεδομένη την έκταση της βίας και εκμετάλλευσης, που υφίστανται τα ζώα, κάποιες επιμέρους “νίκες” έχουν μια αξία, αλλά είναι πάντα αποσπασματικές. Επιπλέον, περιορίζονται στα όρια των εθνικών συνόρων. Όμως, ο αγώνας που περιορίζεται στη διεκδίκηση δικαιωμάτων, ο αγώνας που δεν απορρίπτει τον ανθρωποκεντρισμό, ο αγώνας που δεν στοχοποιεί την ίδια την ύπαρξη των δομών, που εξουσιάζουν ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα, υποκρύπτει έναν σοβαρό κίνδυνο: δεν προτάσσει την καταστροφή του υπάρχοντος, αλλά των εξωραϊσμό μιας κατάστασης, που η φύση, ο άνθρωπος και τα μη ανθρώπινα ζώα αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμη βιομηχανική πρώτη ύλη και ως εμπόρευμα. Η διεκδίκηση δικαιωμάτων δεν είναι αγώνας, αλλά διαπραγμάτευση και συνθηκολόγηση σε έναν αγώνα, που έχει ήδη χαθεί.

Κλείνοντας τη συνέντευξη, το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων όλο και πιο συχνά λαμβάνει έναν χαρακτήρα ακτιβιστικό και επαγγελματικό. Σωματεία και ιεραρχικά δομημένοι οργανισμοί λειτουργούν βασισμένα σε μοντέλα, όπως εκείνα των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών, αγνοώντας την αυτοοργάνωση, τη μαχητικότητα, τις οριζόντιες δομές. Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα; Πιστεύετε ότι μπορούμε να δείξουμε εμπιστοσύνη και να βασιστούμε σε αυτούς;

Ως αναρχικοί-ές, που αγωνιζόμαστε για την ολική απελευθέρωση, απορρίπτουμε οποιονδήποτε ιεραρχικά δομημένο αγώνα. Στην Ελλάδα, υπάρχουν πράγματι παρόμοιες περιπτώσεις και στην συντριπτική τους πλειονότητα βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία με το κράτος. Είμαστε ξεκάθαρα αρνητικοί σε κάθε είδους συνεργασία.

———————————————————————————————————————————————————–

The following interview was given by the Assembly for the Antispeciesist Action in May 2013 and published by comrades in Spain in October, in the 2nd volume of the anarchist animal liberation zine “Fiera”.

In which context did the Assembly for the Antispeciesist Action in Athens arise? Which are your goals and what are the difficulties you are facing in realizing these goals?

The Assembly for the Antispeciesist Action was formed in 2010 on an individual initiative. We are an anarchist collective whose goal is to spread the word on total liberation. We feel it is important to note that by using the term “total liberation” we do not only refer to the struggle against any form of domination upon humans. We do not recognize any form of human superiority against other species and therefore the struggle for animal self-determination is an integral part of our political identity, as well as the struggle against nature’s exploitation. Our enemy is not only the core of the state mechanism but also the whole technological-industrial complex that consider human, animals and the nature to be nothing more than raw material and production resources.

If we could summarize the main obstacles for our struggle, these would be: state repression either generalized or targeted. The deep roots –religious or otherwise- of meat-eating in greek society’s culture. The indifference and apathy on behalf of the biggest part of anarchists in Greece when it comes to animal-related issues. Furthermore, these last years in the name of overcoming the economic crisis there is a systematic effort by the state to reinforce the primary production, providing all kinds of motives and financial support to individuals and enterprises that aim to profit through animal exploitation and the destruction of nature (such as the fur industry, meat and milk industry, mining etc.).

On which topics are you working now? Actually, are you involved in any campaign right now?

We are active throughout the whole spectrum of the struggle against human/animal/nature exploitation. In the past we have initiated protests against the fur industry, animal experimentation, pet-shops etc.

Currently we are making some efforts to establish a more systematic communication with ALF/ELF political prisoners around the world.

In Spain we get a few news about the struggle for animal liberation in Greece. We remember some actions like the liberations of thousands of minks in the middle of 2008 or the liberation of some rats from a university laboratory. The feel we had here is that growth of the struggle for the animal liberation links with the anarchist/antiauthoritarian movement but, which is the path that the struggle has followed there?

In Greece, whatever analysis exists concerning total liberation comes exclusively from anarchists or anarchist collectives. There is no other organized effort. Of course, there are some initiatives from individuals or associations but in most -if not all- cases they fail to address these issues in their totality and they act in cooperation with the state mechanisms.

How do the antispeciesist and animal liberation struggle fit into the rest of the antiauthoritarian struggles? Is this connection smooth or has it been the target of reticence and criticism from anarchists/anti-authoritarians?

At first, we should note that veganism among greek anarchists is neither self-evident nor widespread, in contrast with what happens in many other countries. As a result veganism is being criticized very often. As an indication of that, in many anarchist squats you may see people eating meat on the occasion of religious events (e.g. roasting lambs on Easter Sunday or making barbeques on Tsiknopempti – that is the last Thursday before Easter fasting).

Moreover almost all of the collective kitchens contain meat. Anarchists in greece consider meat consumption as “normal”. Animal Liberation issues most of the times are considered as a joke or at best as something of secondary importance. Something that will be addressed in a post-revolutionary world (sometimes, the same stance may someone see on other similar matters such as sexism). That is why we are not surprised to see so few people coming to the protests that we initiate (e.g. against fur).

In europe and around the world there are a lot of campaigns (SHAC, KLM-Air France etc.) and projects like IARG (International Animal Rights Gathering). Have you heard of them? In that case, which is your assessment of these strategies and projects?

All actions both “aboveground” and “underground” are positive. However our struggle aims to destroy all forms of domination and cannot be contained by or fall within other types of struggle that call for reforms instead of fighting against the state.

As far the IARG is concerned we think that meeting other people with similar beliefs, communicating and discussing with them is very usefull.

Some of the reports and news that were translated into spanish was from demostrations made in Athens and ended clashing with the police, with high combativity from your side. This is not really common in this kind of demos and sometimes it is being criticized by people from the animal rights and animal liberation surroundings. Do you think that this police brutality aims to silence another front of the struggle that is growing and getting stronger? Or do you think that it is simply a consequence of the repressive moment that Greece is going through these days, and especially against anarchists?

Both are valid. Of course this growing repression is part of a generalized effort to mute every single form of reaction (squat evictions, muting of counter-information networks, special forces inside prisons, prisoners’ hunger strikes etc.). However, as far our demonstrations are concerned, we also had similar incidents of police brutality in the past despite the fact that the consequences of the economic crisis where not that obvious back then.

Is it possible to remain vegan in Greek prisons?

Generally, vegan diet is not facilitated in Greek prisons. This can only be possible if a prisoner has people on the outside to provide support on this issue by sending vegan food.

What do you think about the continuous attempts to integrate the term “animal rights” into the animal liberation struggle?

For us the struggle for animal liberation is an integral part of the anarchist struggle. Therefore we reject both the content and the use of the term “animal rights” and the general notion of “rights” itself. It is clear that a legal right could not exist without the state. Legal rights exist only because there is a mechanism that creates them -a mechanism that has always been a part of the hard core of the state- and distributes them. Legal rights come with obligations and with a bunch of “protective” mechanisms: cops, prosecutors and the whole judicial system. Accepting a legal right means recognition of the authority that puts limits on our life. We fight for freedom, not just parts of it.

As far as the non-human animals are concerned it is obvious that the whole “animal rights” issue embodies strong anthropocentric elements. Among others it confirms some kind of superiority for human species over the others. Of course, given the extend of violence and exploitation that non-human animals suffer, some “victories” in the legal field are welcomed, but they still remain fragmented. And they are always limited within national borders. A struggle which does not go beyond that, a struggle which does not reject anthropocentrism, a struggle which does not attack the same existence of the dominant structures contains a serious danger: it becomes a struggle for the embellishment of a situation where humans and non-humans and the nature are being treated as disposable industrial feedstock and as commodities. Asking for “rights” is not a struggle – it is negotiation and capitulation in a fight that has already been lost.

To finalize this interview, the animal liberation movement takes an increasingly activist and “professional” nature. Associations and hierarchical organizations that work on similar patterns like NGOs are deepening, neglecting the self-organization, combativity, horizontality… Does this happen in Greece? Do you think we can trust and rely on such schemes?

As anarchists fighting for total liberation we reject all kinds of struggle that might embody any type of hierarchical elements. In greece we do have similar cases, the overwhelming majority of which tend to cooperate fully with the state mechanisms. We are clearly negative towards any such cooperation.

 

Πηγή