Χεσούς Ουέρτα, 17 ετών, έχασε τη ζωή του υπό αστυνομική κράτηση, στις 19 Νοέμβρη 2013

Τη νύχτα της 16ης Δεκέμβρη 2013 σπάστηκαν τα παράθυρα τριών περιπολικών που ήτανε σταθμευμένα έξω από το Δικαστικό Μέγαρο του Κρέιτον (έδρα της δημοτικής φυλακής και του τοπικού δικαστηρίου) στην πόλη της Ολύμπια.

Η μέρα της δράσης επιλέχτηκε σε συνάρτηση με το διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης στους 5 της Βαρκελώνης, που κατηγορούνται για τη βομβιστική επίθεση στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό της Θαραγόθα στην Ισπανία. Δύο εξ αυτών, η Μόνικα Καμπαγέρο και ο Φρανσίσκο Σολάρ, βρίσκονται σε καθεστώς προφυλάκισης, και σχετικά πρόσφατα είχανε επίσης μπει στο στόχαστρο της εισαγγελίας στο πλαίσιο της «υπόθεσης βόμβες» εναντίον αναρχικών στη Χιλή (2010-2012). Και οι δυο τους αντιμετώπισαν τη δίκη και τους προηγούμενους 9 μήνες εγκλεισμού τους μ’ αξιοπρέπεια. Ενέπνευσαν τη διεθνή αναρχική κοινότητα, γι’ αυτό κι εμείς θέλουμε μέσω αυτής της πράξης ανταρσίας να δείξουμε τη στήριξή μας στα πρόσωπά τους, αλλά και το μίσος μας για τις κατασταλτικές δυνάμεις. Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

Η αστυνομία της Ολύμπια αποτελεί μία απ’ τις εκφράσεις του ίδιου μηχανισμού καταστολής που επιχειρεί να ελέγξει τα συντρόφια μας στο εξωτερικό. Ο έλεγχος και η καταστολή αφθονούν και στις ΗΠΑ. Ένα παράδειγμα αποτελεί η άγρια αστυνομική δολοφονία του 17χρονου Τσούυ Ουέρτα στις 19 Νοέμβρη 2013 στο Ντούραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, ενόσω κρατούνταν στο πίσω κάθισμα ενός περιπολικού της μπατσαρίας. Με τη δράση μας στέλνουμε ένα εγκάρδιο μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους εκείνους που υπέστησαν το χαμό ενός αγαπημένου τους προσώπου από τα χέρια των μπάτσων, και ιδίως σε όσους βρίσκονται στο Ντούραμ.

Το μόνο που παίζει απόψε στα πίσω καθίσματα αυτών των περιπολικών είναι τα τσακισμένα εγώ των οργάνων της αστυνομίας της Ολύμπια, στους οποίους βροντοφωνάζουμε ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!

πηγή

Συντροφιά με τ’ όπλο της αλληλεγγύης.

Όταν αποφασίζουμε να επιτεθούμε με τη δράση μας ενάντια στην εξουσία σε κάθε της έκφανση, προκρίνουμε την άμεση δράση. Έχουμε επίγνωση του τι μπορεί να επιφέρει αυτή μας η στάση και καθένα απ’ τα επακόλουθα ή κόστη που ρισκάρουμε. Γνωρίζουμε ότι ο εχθρός παραμονεύει κι ότι η εξουσία κινεί όλα της τα πιόνια, επιχειρώντας να εξοντώσει όσους κι όσες την αντιμάχονται. Το ξέρουμε. Δεν μασάμε, κι ενεργούμε έχοντας συνείδηση ότι η επίθεση στο κατεστημένο δεν μπορεί να περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες, καμουφλάροντας έτσι το φόβο. Είμαστε ανυπότακτα, τολμηρά, αδάμαστα και ενεργά υποκείμενα σε αυτόν τον κηρυγμένο πόλεμο.

Αδέρφια μου είναι όσοι κι όσες τα δίνουν όλα σε τούτη τη μάχη, ακόμα και την ίδια τη ζωή τους. Τα πάντα, προκειμένου να προωθήσουν και να συνεχίσουν την καταστροφή του συστήματος, της εξουσίας, των Αρχών της και των προνομίων της. Σε όλα αυτά τ’ αδέρφια εύχομαι τα καλύτερα, και στέλνω όλο μου το σεβασμό και τη δύναμη για να αντιπαλέψουν τα χτυπήματα της εξουσίας εις βάρος τους. Δεν έχω κανένα ίχνος αμφιβολίας ότι όπου κι αν βρεθούν θα σταθούν με αξιοπρέπεια και θα πράξουν κατά συνείδηση.

Όλη τη δύναμη του κόσμου σε όλα τα αιχμάλωτα αναρχικά συντρόφια ανά τον κόσμο, και ιδίως στον Φρανσίσκο Σολάρ, στη Μόνικα Καμπαγέρο, στους Χουάν Αλίστε, Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Φρέντυ Φουεντεβίγια, στον Χρήστο Τσάκαλο, στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και σ’ όσους κι όσες δεν ξεχνάνε τα έγκλειστα αδέρφια τους. Δύναμη και συνενοχή, να μη νιώσει μονάχο κανένα αγωνιζόμενο συντρόφι στη φυλακή.

Σας στέλνω μια εξεγερμένη αγκαλιά,
Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες Χιμένες
Τομέας 9 της πρώην Πενιτενσιάρια
Δεκέμβρης 2013

Η αλληλεγγύη είναι μια δύναμη ζωντανή! Τσίτα τα γκάζια!

Τη Δευτέρα, 16 Δεκέμβρη 2013, την ώρα που έδυε ο καυτός ήλιος στους 34 βαθμούς Κελσίου και ξεπρόβαλε τ’ ολόγιομο φεγγάρι στον ουρανό, επισκεφτήκαμε την τράπεζα Santander επί της λεωφόρου Οσβάλντου Αράνια, απέναντι από ένα πόστο των μπάτσων. Μπήκαμε στο τραπεζικό υποκατάστημα και αφήσαμε πλάι στα ΑΤΜ ένα χριστουγεννιάτικο εμπρηστικό δωράκι, έχοντας την ξεκάθαρη πρόθεση να ρημάξουμε το μέρος. Κατόπιν τούτου, ο χρόνος και η φωτιά κάνανε το κομμάτι τους. Δεν πήγαμε εκεί για να κλέψουμε τα βρομερά λεφτά τους, αλλά για να τα κάψουμε, κι ο στόχος μας επετεύχθη:

Επιτεθήκαμε, προκαλέσαμε καταστροφές, την κάναμε αλώβητοι, και δείξαμε με αυτή την ενέργεια πως η αλληλεγγύη δεν είναι ένα κενό σλόγκαν κι ότι δε βρίσκει την καλύτερη έκφρασή της μοναχά στα λόγια. Αυτή η μικρή χειρονομία αποδεικνύει πως η αύξηση των μέτρων επιτήρησης στην πόλη του Πόρτο Αλέγκρε δεν μπορεί να φρενάρει τη βούλησή μας ν’ αμφισβητούμε διαρκώς την εξουσία, μιας και πάντα μπορούμε να βρούμε τρόπους να ξεγλιστρήσουμε από το «μέγα κτήνος», ξεκινώντας απ’ την αποδόμηση των ίδιων μας των φόβων.

Ας αποτελέσει αυτή η δράση έναν πυροκροτητή για όλες τις αντάρτικες καρδιές, ώστε να περάσουνε στη μάχη ενάντια στα «σχέδια επιτάχυνσης της ανάπτυξης», κι επίσης κόντρα στο Μουντιάλ 2014, που παίρνει τα πάντα παραμάζωμα πηγαίνοντας με χίλια. Είναι προφανές ωστόσο ότι ο αγώνας δεν περιορίζεται μονάχα εναντίον αυτής της αθλητικής διοργάνωσης που βιάζει τόσο και τόσο κόσμο. Με τη θέρμη αυτού του εμπρησμού δείχνουμε την αλληλεγγύη μας και στους Ραφαέλ Βιέιρα και Ζαΐρ Σέισας «Μπαϊάνου», κρατούμενους στο Ρίο ντε Ζανέιρο για τις ταραχές των προηγούμενων μηνών, σε όσους αντιστέκονται στον υδροηλεκτρικό σταθμό του Μπέλο Μόντε, σε όλους όσους διώκονται για τις διαδηλώσεις του χειμώνα (δηλ. Ιούνη με Σεπτέμβρη), αλλά και σε όλους όσους μάχονται ενάντια στην εξουσία σε κάθε γωνιά της γης κι έρχονται αντιμέτωποι με το βάρος του σωφρονιστικού συστήματος σε Αργεντινή, Ελλάδα, Ινδονησία, Χιλή, Ιταλία, ΗΠΑ, Βουλγαρία, Μεξικό, Γερμανία, Ισπανία.

Μ’ αυτήν τη μικρή επίθεση εναντίον ισπανικών συμφερόντων στέλνουμε την αλληλέγγυα δύναμή μας στη Μόνικα Καμπαγέρο και στον Φρανσίσκο Σολάρ, έγκλειστους πίσω απ’ τα θανατηφόρα σίδερα του ισπανικού κράτους, σε καθεστώς απομόνωσης και υψίστης ασφαλείας FIES.

Απέναντι στην καταστολή, ενεργό αλληλεγγύη με όλες τις πιθανές μεθόδους!

Δύναμη και αλληλεγγύη στη Μόνικα και στον Φρανσίσκο!

Λευτεριά στον Μπαϊάνου και στον Ραφαέλ Βιέιρα, αιχμαλώτους στο Ρίο ντε Ζανέιρο!

Σημείωση: Απ’ όσο είδαμε, ο καθεστωτικός Τύπος δεν ανέφερε τίποτε για την επίθεση της 16ης Δεκέμβρη· έλα όμως που η καταστροφή ήταν παραπάνω από αισθητή, αφού τα ΑΤΜ γίνανε σμπαράλια, με αποτέλεσμα η τράπεζα να παραμένει ως σήμερα κλειστή…

στα πορτογαλικά

Το πρωινό της Τετάρτης, 11 Δεκεμβρίου 2013, ο σύντροφος Sebastián Oversluij Seguel πέφτει νεκρός από τα πυρά ενός φρουρού, κατά τη διάρκεια απόπειρας ληστείας ενός υποκαταστήματος της τράπεζας Banco Estado στην περιοχή Πουδαουέλ, στο Σαντιάγο της Χιλής. Οι μπάτσοι, μετά από καταδίωξη, συλλαμβάνουν τους  συντρόφους  Alfonso Alvial Sánchez και Hermes González Henríquez.

Η αναρχική πρακτική της ληστείας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου εξεγερτικού αγώνα, καθώς χτυπάει το σύστημα στις ρίζες του.  Οι επιθέσεις και οι απαλλοτριώσεις στους ναούς του χρήματος, εξυπηρετούν τόσο τις υπαρξιακές όσο και τις πρακτικές ανάγκες των εξεγερμένων ατομικοτήτων. Οι μπάτσοι, οι σεκιουριτάδες και οι νομοταγείς ρουφιάνοι, έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο. Το ίδιο έχουμε κάνει και εμείς.

Λευτεριά στους αιχμαλώτους συντρόφους Alfonso και Hermes!

Εκδίκηση για τους νεκρούς και τα φυλακισμένα αδέρφια μας!

Μια σφαίρα για κάθε φρουρό της Τάξης!

Sebastián Presente!

Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη Διάχυση του Αρνητικού

Το πανό των συντρόφων γράφει: «Αλληλεγγύη στον Σπύρο Στρατούλη, που είναι 33 ημέρες σε απεργία πείνας, και διώκεται εξαιτίας των αγώνων του μέσα στη φυλακή».

Αλληλεγγύη από το Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο)
στους φυλακισμένους απεργούς πείνας στην Ελλάδα.

Το πρωί της 15ης Δεκέμβρη, περίπου 15 συντρόφια μαζευτήκαμε στο κεντρικό Λονδίνο, κρεμάσαμε ένα πανό από μια γέφυρα και μοιράσαμε ενημερωτικό κείμενο σχετικά με την υπόθεση του κρατουμένου Σπύρου Στρατούλη, που μάχεται αυτή την ώρα με απεργία πείνας.

Ο Σπύρος Στρατούλης, σε απεργία πείνας απ’ τις 11 Νοέμβρη 2013, διεκδικεί να του επαναχορηγηθεί το δικαίωμα σε άδειες εξόδου απ’ τη φυλακή, το οποίο ανακλήθηκε με την πρόφαση της υποτιθέμενης ανάμειξής του στην υπόθεση με τα «Στέκια Θεσσαλονίκης». Οι μπάτσοι κίνησαν έρευνες και διώξεις, κατηγορώντας 60 άτομα για συμμετοχή σε δράσεις του αντεξουσιαστικού κι αναρχικού χώρου. Παρ’ ότι τα 60 συντρόφια αφέθηκαν ελεύθερα σε αναμονή εκδίκασης της υπόθεσης, στη συνέχεια ο Σπύρος –που ήτανε ήδη φυλακισμένος (όντας στα κελιά εδώ και δυο δεκαετίες)– στερήθηκε εντελώς αυθαίρετα τις άδειες εξόδου του. Ο λόγος πίσω απ’ αυτή την εξέλιξη είναι ότι ο Σπύρος εμπλέκεται στον αγώνα που διεξάγεται εντός των τειχών, παλεύοντας ενάντια στην καταστρατήγηση δικαιωμάτων τόσο του ίδιου όσο και συγκρατουμένων του. Δηλαδή, τιμωρείται ξεκάθαρα λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διεύθυνση της φυλακής διαμήνυσε στον Σπύρο να μην τολμήσει καν να το σκεφτεί να αιτηθεί ημέρες άδειας.

Η περίπτωση Στρατούλη αναδεικνύει το σιχαμερό πρόσωπο του δικαιοδοτικού και σωφρονιστικού συστήματος στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα:
• την πλήρη παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων,
• την τιμωρία των κρατουμένων που μετέχουν σε πολιτικές δραστηριότητες,
• την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό των διευθυντών των φυλακών και των δικαστών.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/-ες με το φυλακισμένο αγωνιστή Σπύρο Στρατούλη, τον αναρχικό κρατούμενο Ράμι Συριανό, ο οποίος μπήκε σε απεργία πείνας για την ίδια υπόθεση στις 21 Νοέμβρη, όπως και με τους φυλακισμένους συντρόφους Εργιόν Μουσταφά και Μιχάλη Ραμαδάνογλου, που επίσης διεξάγουν απεργία πείνας απ’ τις 25 Νοέμβρη.

Το σωφρονιστικό σύστημα έχει ως στόχο να τιμωρεί κάθε αγώνα μες στις φυλακές και κάθε πολιτικοποιημένο κρατούμενο για τις πεποιθήσεις του, συνεχίζοντας έτσι την καταπίεση της «δημοκρατικής κοινωνίας» τους έξω απ’ τις φυλακές, ενάντια σε όσους κι όσες αντιστέκονται και αγωνίζονται για αξιοπρέπεια και ελευθερία. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, ο αγώνας για μια κοινωνία χωρίς φυλακές είναι μακροχρόνιος, όσο είναι και σκληρός.

Αλληλεγγύη και υψωμένες γροθιές στους απεργούς πείνας και πολιτικούς κρατουμένους.

Αλληλεγγύη στον Σπύρο Στρατούλη στον αγώνα του.

Η λευτεριά θα ανθίσει απ’ τις στάχτες των φυλακών

Κάποιοι/-ες αναρχικοί/-ές στο Λονδίνο

Τη νύχτα της 12ης προς την 13η Δεκέμβρη 2013, σπάστηκε η βιτρίνα και ξεκοιλιάστηκε η πόρτα ενός υποκαταστήματος του ομίλου Bouygues (που καταπιάνεται και με την κατασκευή φυλακών, ανάμεσα σε άλλα), επί της οδού Λεπίκ, στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού.

Στις 13 Νοέμβρη πέντε συντρόφια συνελήφθησαν στη Βαρκελώνη, κατηγορούμενα για αναρχικές επιθέσεις ενάντια σε εκκλησίες. Αυτή η δράση έγινε για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στα συντρόφια, δύο εκ των οποίων προφυλακίστηκαν. Τους στέλνουμε δύναμη και κουράγιο!

Δραττόμαστε της ευκαιρίας για να κλείσουμε συνωμοτικά το μάτι στους συντρόφους που κατηγορούνται για τη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, στην Ελλάδα.

Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

πηγή

Το βράδυ της Τρίτης 26/11 επιτεθήκαμε καταδρομικά στο ίντερνετ-καφέ Palladium  επί της οδού Σολομού.Αφού βανδαλίσαμε το εσωτερικό του,σπάζοντας τις οθόνες και την τζαμαρία της πρόσοψης,πυρπολήσαμε τον server λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή ατυχήματος.Στη συνέχεια αποχωρήσαμε ομαδικά και συντεταγμένα με απόλυτη ασφάλεια για να αποφύγουμε κάποια άτυχη συνάντηση με τα σκυλιά της ομάδας Δέλτα.

Είχαν φτάσει στα αυτιά μας διάφορα περιστατικά για το εν λόγω ίντερνετ-καφέ,καθώς και ότι αποτελούσε έναν από τους αγαπημένους χώρους των μπάτσων,κάτι το οποίο παραδέχτηκε και ο ιδιοκτήτης του κατά τη διάρκεια της επίθεσης.

Ας έχουν καλά στο μυαλό τους όσοι φιλήσυχοι πολίτες ντύνονται οικειοθελώς με τη στολή του αστυνόμου.Όσοι περιμένουν με ανυπομονησία το χαιδευτικό χτύπημα των μπάτσων στις πλάτες τους για τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν.Όσων η μιζέρια και η δουλοπρέπεια έχει διαποτίσει κάθε σπιθαμή της προσωπικότητάς τους.Τίποτα δεν μένει αναπάντητο.Όσο περνάει από το χέρι μας θα προσφέρουμε στους ρουφιάνους αυτό που τους αξίζει:Μια ανταπάντηση στις εθελόδουμες προθέσεις τους βγαλμένη από το χειρότερό τους εφιάλτη.Έχουν όνομα,διεύθυνση,μαγαζιά και τους γνωρίζουμε πολύ καλά.Διαθέτουν επικίνδυνες λογικές,ξεφτισμένα ιδανικά και έχουν συνειδητά οικειοποιηθεί τον υποτακτικό ρόλο του ρουφιάνου.Αν νομίζουν ότι θα τους επιτρέψουμε να επιτελούν το έργο τους χωρίς συνέπειες,τότε είναι οικτρά γελασμένοι.Άτομα,σαν  και τον ιδιοκτήτη του ίντερνετ-καφέ Palladium ας γνωρίζουν ότι θα βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρό μας,δείχνοντας έτσι την αποστροφή μας στους καλοθελητές και συνεργάτες των κάθε λογής μπάτσων.Το οφείλουμε στα φυλακισμένα συντρόφια μας,σε αυτούς που μας άφησαν νωρίς και δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν το εξεγερτικό τους όραμα,σε όσους την «πάτησαν» από τους υπερασπιστές της εθελοδουλείας καθώς επίσης και σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα για την διασάλευση και αποδομή της κοινωνικής αδράνειας.

ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗ Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

         Αναρχικοί/ές

Πηγή